Menu

Niedobór endogennych i egzogennych mikroskładników odżywczych

10 grudnia, 2019 - Niedobór mikroelementów
Niedobór endogennych i egzogennych mikroskładników odżywczych

Aby zachować zdrowie i zapobiegać chorobom, potrzebne są różnorodne mikroelementy. Ponieważ ciało nie jest w stanie samodzielnie wytwarzać większości tych mikroskładników odżywczych (egzogennych), muszą być one dostarczane z naszej żywności. Mikroelementy endogenne są naturalnie syntetyzowane przez organizm, natomiast egzogenne nie są produkowane przez organizm (witamina C, lizyna) i muszą być dostarczone z pożywieniem. Gdy nasza codzienna dieta zawiera niewystarczającą podaż tych mikroelementów, może dojść do chorób. Przełomowe badania medycyny komórkowej dr Ratha wykazały, że niedobory mikroskładników odżywczych są podstawową przyczyną najczęstszych chorób przewlekłych w dzisiejszych czasach.

Współczesna medycyna ortodoksyjna źle zrozumiała znaczenie rozwiązania problemu egzogennych niedoborów witamin. Węgierski naukowiec Dr Albert Szent-György, który zdobył nagrodę Nobla w 1937 roku za odkrycie witaminy C, zrozumiał to bardzo dobrze. W liście, który wysłał do Linusa Paulinga – dwukrotnego zdobywcy nagrody Nobla, Albert Szent-György napisał:

“Szkorbut nie jest pierwszą oznaką niedoboru, ale zespołem przedśmiertnym, a dla pełnego zdrowia potrzebujesz znacznie więcej witaminy C. Biorę osobiście około 1 g [1000 mg] dziennie. Nie oznacza to, że jest to optymalna dawka. Mogę ci powiedzieć, że można wziąć dowolną ilość kwasu askorbinowego bez najmniejszego niebezpieczeństwa. ”

W tym artykule przyjrzymy się czterem kluczowym chorobom związanym z niedoborem witamin. Podsumujemy rewolucyjne odkrycie naukowe dr Ratha, że niedobory egzogennych mikroskładników odżywczych, w przeciwieństwie do endogennych, są podstawową przyczyną chorób przewlekłych.

Beri-beri – choroba niedoboru witaminy B1 (tiaminy)

Przewlekły niedobór witaminy B1 powoduje chorobę zwaną beri-beri. Istnieją dwa rodzaje tej choroby, mokry i suchy. Mokry wpływa na serce i naczynia krwionośne, a objawy obejmują duszność, szybkie bicie serca i ból w klatce piersiowej. W skrajnych przypadkach mokre beri-beri może prowadzić do niewydolności serca. Suchy natomiast wpływa na układ nerwowy i powoduje takie objawy jak wymioty, drgawki, osłabienie mięśni i problemy psychiczne. Obie formy choroby mogą zagrażać życiu, jeśli nie zostaną leczone na czas.

Obecnie beri-beri występuje głównie u alkoholików. Jednak można to również zaobserwować u kobiet cierpiących na ekstremalne wymioty w czasie ciąży, a także u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami układu odpornościowego, takimi jak np. AIDS. Widać to także w krajach rozwijających się, gdzie powszechne jest niedożywienie mikroskładników odżywczych.

Problem z beri-beri rozwiązuje spożywanie pokarmów bogatych w tiaminę oraz odpowiednie suplementy zawierające tą witaminę. Uszkodzenia serca i nerwów są zwykle w pełni odwracalne, o ile zostaną wykryte we wczesnych stadiach.

Pelagra – choroba z niedoborem witaminy B3 (niacyna)

Pelagra jest zaburzeniem odżywiania spowodowanym poważnym niedoborem witaminy B3. Brak niezbędnego aminokwasu – tryptofanu, może również powodować pelagrę. Organizm może wykorzystać tryptofan do wytworzenia witaminy B3, więc jej niewystarczające spożycie może spowodować kliniczny niedobór witaminy.

Przed odkryciem witaminy B3, zmarło około dwóch trzecich pacjentów chorych na pelagrę. Obecnie, jeśli witamina B3 zostanie podana wystarczająco szybko i w wystarczających dawkach, pacjenci mogą spodziewać się szybkiego powrotu do zdrowia.

Wczesne objawy pelagry obejmują osłabienie oraz utratę apetytu i wagi. Później pojawiają się bóle głowy, zaburzenia żołądkowe i czerwone plamy na skórze, które brązowieją, stają się większe i łuszczą się. Plamy zwykle występują w obszarach ciała narażonych na działanie promieni słonecznych. W miarę postępu choroby w biegunkach może pojawić się krew.

Inne objawy pelagry mogą obejmować bezsenność, bóle głowy, słabą pamięć, drażliwość, depresję, irracjonalne zachowanie, a nawet przemoc.

Pelagra wciąż występuje w krajach rozwijających się, gdzie ludzie jedzą diety o wysokiej zawartości kukurydzy i niskiej zawartości tryptofanu. Może również wystąpić u osób, które piją nadmierne ilości alkoholu, a także u pacjentów cierpiących na zaburzenia wchłaniania z przewodu pokarmowego, np. w chorobie Leśniowskiego-Crohna.

Szkorbut – choroba niedoboru witaminy C

Szkorbut występuje w wyniku przewlekłego niedoboru witaminy C. W przeciwieństwie do większości zwierząt ludzie nie mogą naturalnie wytwarzać tej witaminy w organizmie i są uzależnieni od pozyskiwania jej z owoców, warzyw i innych pokarmów bogatych w nią lub z suplementów.

Szacuje się, że od 1500 do 1800 roku szkorbut zabił ponad 2 miliony żeglarzy. Stało się tak dlatego, gdyż witamina C w tamtym okresie nie została odkryta, a racje żywnościowe żeglarzy nie zawierały owoców i innych produktów spożywczych zawierających tą witaminę. Problem został ostatecznie rozwiązany przez Jamesa Linda, szkockiego lekarza służącego w brytyjskiej marynarce wojennej. W eksperymencie Lind potraktował sześć różnych grup żeglarzy różnymi dodatkami dietetycznymi, w tym octem, słoną wodą i przyprawami. Uratowana została tylko grupa osób, która otrzymała pomarańcze i cytryny.

Od tego odkrycia minęło jeszcze 40 lat, zanim jego zalecenia zostały ostatecznie przyjęte przez admiralicję brytyjską, a sok z cytryny i limonki zostały rozdane każdemu żeglarzowi. Obecnie odkrycie Linda nadal niedocenianie jest przez ortodoksyjną medycynę. Wiadomo już bowiem, że długoterminowe niedobory egzogennych składników odżywczych są główną przyczyną chorób przewlekłych.

Wczesne objawy szkorbutu obejmują zmęczenie, utratę apetytu, gorączkę, bóle stawów i mięśni oraz krwotoki wewnętrzne. W miarę rozwoju choroby zaczyna się pogarszać stan dziąseł. Stają się one opuchnięte i podatne na krwawienie. Występuje również powolne gojenie się ran. Późne stadia choroby obejmują ciężką żółtaczkę, drgawki, masywne krwotoki wewnętrzne i ostatecznie śmierć.

Jeśli szkorbut zostanie wykryty we wczesnym stadium, pacjenci mogą powrócić do zdrowia. Po podaniu suplementów witaminy C i diety zawierającej dużo owoców i warzyw objawy znikają, a zdrowie zostaje przywrócone.

Krzywica – choroba niedoboru witaminy D

Krzywica jest spowodowana przewlekłym niedoborem witaminy D, która na ogół nie występuje w naturalnych pokarmach. Głównym źródłem witaminy D jest światło słoneczne. Jest naturalnie wytwarzana w organizmie, gdy skóra jest wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Przypadki tego, co obecnie uważa się za krzywicę, opisano w starożytnych pismach medycznych z I i II wieku. Wiadomo również, że choroba była szeroko rozpowszechniona w Cesarstwie Rzymskim. Dzisiaj nadal występuje w krajach rozwiniętych. W ostatnich latach brytyjscy lekarze regularnie obserwują jej występowanie. Odpowiedzialne są za to takie czynniki jak unikanie słońca, złe odżywianie i ubóstwo.

U niemowląt krzywica charakteryzuje się zmiękczeniem i przerzedzeniem czaszki oraz osłabieniem kości w całym ciele. Występują również problemy stomatologiczne, gdyż witamina D jest niezbędna do prawidłowego formowania zębów.

U osób dorosłych niedobór witaminy D może powodować osteomalację, z objawami bólu w miednicy, kończynach i kręgosłupie. Występuje ból kości i osłabienie mięśni, a także zwiększone ryzyko złamań kości.

Krzywica jest szczególnie niebezpieczna u dzieci, ponieważ może powodować deformacje szkieletu przez całe życie. Aby uniknąć takich problemów, niezbędne jest szybkie podawanie suplementów, a także dużo słońca i dieta wzbogacona w witaminę D. Nieleczone deformacje szkieletu wynikające z krzywicy mogą wymagać operacji.

Długoterminowe niedobory mikroelementów egzogennych – główną przyczyną chorób przewlekłych

Jak wykazały badania dr Ratha, długookresowe niedobory endogennych mikroskładników odżywczych są podstawową przyczyną chorób przewlekłych. Chociaż objawy niedoborów egzogennych mikroelementów nie są tak dramatyczne jak niedoborów endogennych, to ich skutki długoterminowe mogą być równie śmiertelne.

Weźmy na przykład miażdżycę, proces, w którym w ścianach tętnic gromadzą się cząsteczki tłuszczowe i inne substancje, powodując zawały serca i udary. Chociaż medycyna ortodoksyjna nadal twierdzi, że dzieje się tak z powodu wysokiego poziomu cholesterolu, dr Rath udowodnił, że jej główną przyczyną jest chroniczny brak witaminy C. Jak wiemy, miażdżyca jest zasadniczo wczesną postacią szkorbutu. W swojej klasycznej książce „Dlaczego zwierzęta nie dostają zawałów sercatylko my ludzie” dr Rath opisuje, w jaki sposób optymalna podaż witaminy C i innych mikroelementów może zapobiegać zawałom serca, udarom mózgu, wysokiemu ciśnieniu krwi, nieregularnemu biciu serca, wysokiemu poziomowi cholesterolu i wielu innych chorób sercowo-naczyniowych.

Dr Rath, dr Niedzwiecki i ich zespół badawczy opisali również, że długotrwała niewystarczająca podaż mikroskładników jest główną przyczyną raka, cukrzycy, zapalenia stawów, osteoporozy, astmy, łuszczycy i wielu innych chorób przewlekłych. Odkrycie to stwarza rewolucyjną możliwość zapobiegania takim chorobom, a nawet ich eliminacji, poprzez optymalne dzienne spożycie odpowiednich mikroelementów.

Lekarze nie przeszli odpowiedniego szkolenia w zakresie odpowiedniego odżywiania organizmu. Z tego powodu nie doceniają znaczenia problemu niedoborów mikroskładników odżywczych. Niestety, doprowadziło to do milionów zgonów, których można było uniknąć.

Źródło: https://www.dr-rath-foundation.org/2019/10/understanding-the-difference-between-clinical-and-sub-clinical-micronutrient-deficiencies

Print Friendly, PDF & Email
Rozpowszechniaj zdrowie
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Informacje zwrotne Inline
Wyświetl wszystkie komentarze
0
Będę wdzięczny za opinie, proszę o komentarz.x