Podstawowe aspekty skutecznej prewencji w oparciu o medycynę komórkową
Medycyna komórkowa zapewnia skuteczną prewencję chorób i utrzymanie zdrowia, poprzez wprowadzenie nowych aspektów, dotychczas pomijanych w obecnym systemie opieki zdrowotnej:
Zdefiniowanie zdrowia i choroby na poziomie komórek, nie organów
Współczesna medycyna oparta jest o specjalizacje bazujące na leczeniu organów budujących nasze ciało: np. kardiologia, pulmonologia, gastroenterologia, dermatologia, itd. Tymczasem, wszystkie organy naszego ciała zbudowane są z komórek, z których wszystkie, pomimo ich różnic anatomicznych i fizjologicznych, wymagają dostarczania witamin, minerałów i innych składników odżywczych, do utrzymania życia i prawidłowego metabolizmu. Te naturalne związki spełniają różne funkcje w komórkach, włączając w to ich działanie jako katalizatory reakcji metabolicznych (enzymy), substancje budulcowe (aminokwasy), przenośniki metabolizmu i wiele innych.
Rozpatrywanie rozwoju chorób na poziomie komórek wyjaśnia skutki fizjologiczne działań witamin. Na przykład, działania specyficznych mikroelementów mogą manifestować się wpływem na funkcję szeregu organów zbudowanych z podobnego typu komórek. I tak, naturalna kontrola spazmu mięśni gładkich może prowadzić do normalizacji nadciśnienia, a jednocześnie zapobieganiu migren, złagodzeniu szumów usznych (tinitus), kolki jelitowej, czy tez Zespołu Napięcia Przedmiesiączkowego, jako organów zbudowanych z tego samego typu komórek mięśniowych.
Poprzez uwzględnienie roli mikroelementów, jako kluczowej, w utrzymaniu zdrowego metabolizmu i zapobieganiu patologii, medycyna komórkowa plasuje się jako ogniwo, łączące ją z dziedziną patologii komórkowej, wprowadzonej przez Rudolfa Virchoffa, w 1858. Przez następne dziesięciolecia, patologia komórkowa pozwalała na identyfikację zmian morfologicznych komórek, ale nie tłumaczyła przyczyn prowadzących do tych patologii, jako, że witaminy i inne mikroelementy nie były jeszcze znane. Dopiero odkrycie roli witamin w 1921 roku, przez polskiego badacza Kazimierza Funka, który wprowadził nazwę „witaminy”, otwarło tę drogę. Kolejne badania nad rolą i identyfikacją witamin zaowocowało 9 nagrodami Nobla dla ich wynalazców. A w ostatnim dziesięcioleciu XX wieku, niemiecki lekarz i naukowiec dr. Matthias Rath, przedstawił związek pomiędzy chronicznym niedoborem witamin i rozwojem niewydolności metabolicznej – i w konsekwencji patologicznych zmian funkcji komórek prowadzących do choroby.
Właściwa identyfikacja najczęstszych źródeł chorób – chroniczne niedobory mikroskładników odżywczych
Medycyna Komórkowa wyjaśnia, że długotrwały niedobór specyficznych mikroskładników odżywczych jest główną przyczyną większości chorób chronicznych, takich jak choroby serca, cukrzyca, rak, osteoporoza i
wiele innych.
Właściwe uzupełnianie niedoborów mikroskładników odżywczych jako skuteczna strategia utrzymania zdrowia
Powszechne i podstawowe źródła niezbędnych mikroskładników odżywczych to nasze pożywienie. Niestety, chociaż współczesna dieta zapewnia podstawowe wymagania na „surowce” energetyczne, takie jak węglowodany, tłuszcze i białka, jest ona uboga w mikroelementy (witaminy, minerały, aktywne związki roślinne, itp.) W związku z tym, ich suplementacja jest niezbędna i powinna zawierać specyficzne, dobrane do indywidualnych potrzeb metabolicznych zestawy i połączenia mikroelementów współpracujących ze sobą na zasadzie synergii. Ich skuteczność musi być potwierdzona naukowo.
Medycyna komórkowa, jako pierwsza, uwzględniła w swych badaniach fakt, że składniki naturalne nie działają w izolacji, ale są integralną częścią metabolizmu komórek, współpracując ze sobą na zasadzie synergii, antagonizmu lub obojętnej interakcji. W związku z tym, skutki działania różnych połączeń związków naturalnych mogą być inne, niż wypadkowa suma ich indywidualnych działań. Programy suplementów diety, oparte o medycynę komórkową, zawierają synergistyczne połączenia różnych składników, których wypadkowy skutek jest silniejszy, niż działania poszczególnych składników. Zawierają one odpowiednio dobrane mikroskładniki odżywcze (witaminy, minerały, aminokwasy i inne), w odpowiednich ilościach i proporcjach, w celu uzyskania jak najwyższej skuteczności biologicznej przy minimalnych dawkach indywidualnych komponentów. Zapewnia to uzyskanie największej korzyści zdrowotnej z ich stosowania.
Zasady te reprezentują nowy kierunek, nowoczesnej suplementacji, opartej na medycynie komórkowej.
Rewizja obecnych i przedstawienie właściwych mechanizmów związanych z rozwojem chorób
Poprzez właściwą identyfikację mechanizmów rozwoju chorób, medycyna komórkowa stanowi fundament naukowy dla ich skutecznego zapobiegania i usuwania ich źródeł. I tak, przedstawia one naukowe i kliniczne dowody, że:
- Rozwój miażdżycy naczyń jest wynikiem upośledzonej spójności i funkcji naczyń krwionośnych, a nie wysokiego poziomu cholesterolu we krwi.
- Skuteczna kontrola raka wymaga zmiany strategii kontroli tej choroby. Medycyna komórkowa koncentruje się na zahamowaniu rozsiewu i metastazy raka, co jest przyczyną śmierci w 90% przypadkach chorych na raka. Dokumentuje skuteczność kompleksowej kontroli raka poprzez synergistycznie skomponowane związki naturalne działające na kluczowe mechanizmy raka.
- Niewydolność pracy serca, nadciśnienie tętnicze, arytmia i inne choroby serca mają swoje źródło w niedoborach związków naturalnych, odpowiedzialnych za wytwarzanie bioenergii komórkowej dla rytmicznego skurczu komórek mięśnia serca, naczyń krwionośnych, jak też prawidłowej transmisji impulsów nerwowych serca.
- Cukrzyca i zwiększone przez to ryzyko choroby serca ma związek z podobną strukturą molekuł cukru i witaminy C, co prowadzi do deficytu witaminy C w komórkach i rozwoju szeregu komplikacji metabolicznych.
- Choroby infekcyjne powinny uwzględniać rolę mikroelementów we wspieraniu funkcji układu odpornościowego, ich bezpośredniego działania na metabolizm patogenu jak też kontroli ich rozsiewu w tkankach
