Czy rak nieinwazyjny przewodowy sutka jest nadmiernie leczony u starszych kobiet?

Kwestia, czy rak nieinwazyjny przewodowy sutka (DCIS) jest nadmiernie leczony, nabrała tempa, ponieważ nowe dowody wskazują na niskie ryzyko progresji w wielu przypadkach, szczególnie wśród starszych kobiet. Agresywne metody leczenia, takie jak mastektomia, lumpektomia, radioterapia i chemioterapia, które kiedyś były uważane za złoty standard, są obecnie ponownie analizowane, szczególnie w przypadku starszych pacjentek z ograniczoną oczekiwaną długością życia.

Krótkie podsumowanie:

1,3 miliona kobiet w samych Stanach Zjednoczonych zostało zdiagnozowanych z DCIS w ciągu ostatnich 30 lat, z których wiele przeszło agresywne leczenie, takie jak mastektomia i radioterapia, które mogły być niepotrzebne.
Dowody sugerują, że DCIS rozwija się w raka inwazyjnego w mniej niż 20% przypadków, co sprawia, że protokoły leczenia tego schorzenia stają się coraz bardziej wątpliwe.
National Cancer Institute i inne organy wezwały do zmiany klasyfikacji DCIS, podkreślając, że nie powinien on być oznaczany jako rak ze względu na jego nieinwazyjny charakter.
Niedawne badanie podkreśla, że starsi pacjenci z ograniczoną oczekiwaną długością życia mogą nie odnieść korzyści z agresywnych interwencji, co skłania do wezwania do deeskalacji w protokołach leczenia.

DCIS i nadmierne leczenie: Ponowne przemyślenie protokołów leczenia raka u pacjentów z ograniczoną oczekiwaną długością życia

Badanie opublikowane w Annals of Surgical Oncology (2024) zatytułowane „Potential Overtreatment of DCIS in Patients with Limited Life Expectancy” rzuca światło na nadmierne leczenie starszych kobiet, u których zdiagnozowano DCIS. W badaniu sprawdzono, czy pacjentki z ograniczoną oczekiwaną długością życia odniosły korzyści z intensywnego leczenia, czy też bardziej konserwatywne podejście może być bardziej odpowiednie.

Wyniki badania: Oczekiwana długość życia jako wskazówka dotycząca leczenia

Zespół badawczy przeanalizował dane ze zbioru danych Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) – Medicare, koncentrując się na ponad 5000 kobiet w wieku 70 lat i starszych, u których zdiagnozowano DCIS w latach 2010-2015. Kobiety te zostały skategoryzowane na podstawie ich oczekiwanej długości życia: mniej niż pięć lat lub więcej niż pięć lat. Badanie miało na celu ustalenie, w jaki sposób oczekiwana długość życia wpłynęła na intensywność leczenia, w tym mastektomię, lumpektomię (z napromienianiem lub bez) oraz operację pachy.

Kluczowe wnioski:

Kobiety z krótszą oczekiwaną długością życia (≤5 lat) częściej otrzymywały leczenie o niższej intensywności, w tym tylko lumpektomię lub brak leczenia. Z kolei kobiety z dłuższą oczekiwaną długością życia częściej poddawały się lumpektomii z napromienianiem lub operacji pachowej. Jednak pomimo tej zmiany w kierunku bardziej zachowawczego leczenia u pacjentek z ograniczoną oczekiwaną długością życia, znaczny odsetek kobiet nadal otrzymywał agresywne leczenie, co budzi obawy o nadmierne leczenie.

Wnioski:

Badanie podkreśla nadużywanie agresywnych terapii u starszych kobiet z ograniczoną oczekiwaną długością życia, z których wiele może nigdy nie doświadczyć inwazyjnego raka lub nie odnieść korzyści z takich interwencji. Wyniki wskazują na kluczową możliwość deeskalacji w leczeniu DCIS, szczególnie w starszych populacjach.

DCIS: rak czy nie?

DCIS, często określany jako „rak piersi w stadium 0”, to nieprawidłowy wzrost komórek ograniczony do przewodów mlecznych piersi. Przez dziesięciolecia był klasyfikowany jako rak, co napędzało agresywne protokoły leczenia. Jednak pojawiające się dowody sugerują, że ta klasyfikacja może być błędna.

Nieinwazyjny charakter:

DCIS nie atakuje otaczającej tkanki piersi i w zdecydowanej większości przypadków nie przekształca się w inwazyjnego raka piersi. Badania wskazują, że mniej niż 20% przypadków DCIS z czasem przekształca się w inwazyjnego raka piersi.1 W rzeczywistości badanie opublikowane w International Journal of Cancer wykazało, że 80% wczesnych raków piersi nie przekształca się w raka inwazyjnego w ciągu 20 lat, nawet jeśli nie są leczone.2

Debata na temat reklasyfikacji:

Dane te doprowadziły do wezwań ze strony National Cancer Institute i innych organizacji do przeklasyfikowania DCIS jako stanu nienowotworowego.3 Argumentem jest to, że klasyfikowanie DCIS jako raka prowadzi do niepotrzebnej traumy psychologicznej i nadmiernego leczenia pacjentów, którzy często przechodzą operacje i radioterapie, które mogą nie być konieczne.

Nadmierne leczenie osób starszych: Znaczący powód do niepokoju

Potencjał nadmiernego leczenia jest szczególnie niepokojący w przypadku pacjentów w podeszłym wieku. Agresywne metody leczenia, takie jak mastektomia lub radioterapia, mogą być odpowiednie dla młodszych pacjentek z dłuższą oczekiwaną długością życia i wyższym ryzykiem progresji do raka inwazyjnego. Jednak w przypadku kobiet w wieku 70 lat i starszych, zwłaszcza tych, których oczekiwana długość życia wynosi mniej niż pięć lat, potencjalne ryzyko związane z tymi metodami leczenia może przewyższać korzyści.

Ryzyko a korzyści:

Agresywne interwencje mogą prowadzić do powikłań, w tym infekcji, słabego gojenia się ran i uszkodzeń spowodowanych promieniowaniem.4 W wielu przypadkach powikłania te mogą znacząco obniżyć jakość życia pacjentki, zwłaszcza gdy prawdopodobieństwo progresji DCIS do raka inwazyjnego w ciągu życia pacjentki jest niskie.

Zalecenia dotyczące leczenia:

Eksperci opowiadają się obecnie za bardziej zindywidualizowaną opieką, w której decyzje dotyczące leczenia opierają się nie tylko na obecności DCIS, ale także na oczekiwanej długości życia pacjentki, ogólnym stanie zdrowia i osobistych preferencjach. To skoncentrowane na pacjencie podejście stoi w wyraźnym kontraście do uniwersalnego modelu leczenia, który dominował w medycynie przez lata.5

Skala problemu: miliony zdiagnozowanych, miliony nadmiernie leczonych

Skala nadmiernego leczenia DCIS jest oszałamiająca. Według raportu National Cancer Institute (NCI), każdego roku w Stanach Zjednoczonych u około 60 000 kobiet diagnozuje się DCIS.6 Na całym świecie liczba ta jest znacznie wyższa ze względu na powszechne programy badań przesiewowych w kierunku raka piersi, szczególnie w krajach rozwiniętych.

Błędna klasyfikacja i nadrozpoznawalność:

Panel zlecony przez NCI zalecił, aby stany takie jak DCIS i śródnabłonkowa neoplazja prostaty o wysokim stopniu złośliwości (HGPIN) – stan powszechnie występujący w badaniach przesiewowych w kierunku raka prostaty – nie były już nazywane rakiem.7 Uzasadnieniem tego zalecenia jest to, że stany te często nie postępują i nie stanowią istotnego zagrożenia dla życia pacjenta. W rezultacie wiele kobiet przeszło niepotrzebne zabiegi, takie jak mastektomia, lumpektomia i radioterapia, przyczyniając się do szkód fizycznych i psychicznych.

Zachęty ekonomiczne:

Przemysł farmaceutyczny i medyczny odgrywają znaczącą rolę w napędzaniu agresywnego leczenia DCIS. Zabiegi medyczne, takie jak chemioterapia, radioterapia i chirurgia, generują znaczne przychody, co przyczynia się do nadrozpoznawalności i nadmiernego leczenia schorzeń takich jak DCIS. Struktura motywacyjna w systemie opieki zdrowotnej często przedkłada zyski finansowe nad dobro pacjenta.8

Zmiana w kierunku „czujnego oczekiwania”

Biorąc pod uwagę rosnące dowody na to, że DCIS często nie wykazuje progresji, wielu ekspertów opowiada się obecnie za podejściem „czujnego oczekiwania”. Podejście to obejmuje ścisłe monitorowanie stanu bez natychmiastowej interwencji, rezerwując leczenie dla przypadków, w których występują wyraźne oznaki progresji do raka inwazyjnego. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku z ograniczoną oczekiwaną długością życia podejście to może zapobiec niepotrzebnym operacjom i zabiegom, jednocześnie zachowując ich jakość życia.9

Obserwacja w praktyce:

Niektóre badania sugerują, że bardziej konserwatywne podejście do DCIS może drastycznie ograniczyć nadmierne leczenie. Opóźniając lub unikając agresywnych interwencji, pacjentom można oszczędzić ryzyka i skutków ubocznych leczenia, takich jak radioterapia lub mastektomia.10 Zamiast tego można stosować regularne kontrole i nieinwazyjne monitorowanie, aby upewnić się, że stan nie postępuje, oferując zrównoważone rozwiązanie, które stawia na pierwszym miejscu dobre samopoczucie pacjenta.

Wpływ przemysłu farmaceutycznego i medycznego

Na agresywne leczenie DCIS duży wpływ ma przemysł farmaceutyczny i medyczny, który czerpie zyski z powszechnego stosowania chemioterapii, radioterapii i zabiegów chirurgicznych. Ten wpływ ekonomiczny doprowadził do napędzanego strachem podejścia do leczenia DCIS, pomimo dowodów wskazujących, że mniej inwazyjne opcje mogą być równie skuteczne.11

Rola mammografii:

Wzrost liczby diagnoz DCIS został częściowo przypisany powszechnemu stosowaniu mammografii. Podczas gdy mammografia jest cennym narzędziem w wykrywaniu nieprawidłowości piersi, przyczyniła się ona również do nadrozpoznawalności nieinwazyjnych schorzeń, takich jak DCIS. Mammografia często wykrywa zmiany, które mogą nigdy nie stać się zagrożeniem dla życia, ale wyniki te często prowadzą do agresywnego leczenia.12

Rola GreenMedInfo w propagowaniu i edukacji

GreenMedInfo.com jest liderem w podnoszeniu świadomości na temat nadmiernego leczenia DCIS i innych schorzeń. Dostarczając informacji opartych na dowodach i opowiadając się za świadomymi wyborami medycznymi, GreenMedInfo umożliwia pacjentom podejmowanie decyzji w oparciu o ich indywidualne potrzeby, a nie dominujące uniwersalne modele leczenia.

Naturalne podejścia i alternatywne metody leczenia:

GreenMedInfo podkreśla potencjał naturalnych terapii wspierających zdrowie bez ryzyka związanego z agresywnymi metodami leczenia. Jego obszerna baza danych badawczych podkreśla naturalne środki zaradcze i zmiany stylu życia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z chorobami takimi jak DCIS, oferując pacjentom alternatywy dla konwencjonalnych metod leczenia raka.13

Wnioski: W kierunku racjonalnej opieki skoncentrowanej na pacjencie

Wyniki badania Annals of Surgical Oncology podkreślają pilną potrzebę zmiany sposobu leczenia DCIS, szczególnie u starszych pacjentów. W miarę jak gromadzone są dowody na to, że DCIS nie jest rakiem inwazyjnym i nie zawsze prowadzi do stanu zagrażającego życiu, społeczność medyczna musi przyjąć bardziej racjonalne, skoncentrowane na pacjencie podejście.

Ograniczenie nadmiernego leczenia, zwłaszcza w populacjach o ograniczonej oczekiwanej długości życia, może poprawić jakość życia i zmniejszyć niepotrzebne szkody. GreenMedInfo.com pozostaje cennym źródłem informacji dla osób poszukujących alternatyw dla konwencjonalnych metod leczenia, opowiadając się za zrównoważoną, opartą na dowodach opieką, której priorytetem jest dobre samopoczucie pacjenta.