Czy zgodność ze szczepieniami jest równoważna z bezpieczeństwem zdrowia publicznego?

Każdy, kto czerpie wiadomości z mediów głównego nurtu, prawdopodobnie wierzy, że najlepszym sposobem na utrzymanie naszej populacji w zdrowiu i ochronę ludzi przed chorobami zakaźnymi jest upewnienie się, że KAŻDY jest zaszczepiony. W rzeczywistości wiele osób uważa, że jest to JEDYNY sposób na zachowanie zdrowia publicznego. WHO, CDC oraz federalni i stanowi ustawodawcy naciskają na całkowite przestrzeganie szczepień, tak jakby nasze życie zależało od tego, czy wszyscy wokół nas otrzymają każdą dostępną szczepionkę. Ale czy to prawda?

Regularnie słyszymy, że szczepionki są “bezpieczne i skuteczne”, ale jak możemy wydać tak ogólne stwierdzenie na temat ewoluującego harmonogramu szczepień, który obejmuje stale zmieniające się kombinacje szczepionek i rosnącą listę szczepionek? Prawda jest taka, że nie możemy. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznaje szczepionki za “nieuchronnie niebezpieczne”. National Childhood Vaccine Injury Act, wraz z Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS), został stworzony w 1986 roku[1] w celu zniesienia odpowiedzialności[2] i ochrony firm farmaceutycznych przed lawiną pozwów związanych ze szczepionkami, które otrzymywały w tym czasie, głównie za urazy spowodowane szczepionką DPT, aby firmy farmaceutyczne zgodziły się kontynuować produkcję szczepionek.

Po uzyskaniu ochrony przed odpowiedzialnością, producenci szczepionek lobbowali na rzecz rozszerzenia zalecanego przez CDC harmonogramu szczepień dzieci z 24 dawek w latach 80. do aż 72 dawek, co skutecznie potroiło liczbę zastrzyków, które dziecko otrzymywałoby do 18 roku życia. Lista szczepionek zalecanych przez CDC wciąż rośnie.

Żadne z badań klinicznych poprzedzających dopuszczenie do obrotu obecnie zalecanych szczepionek nie obejmowało obojętnego (soli fizjologicznej) placebo jako kontroli w celu właściwej oceny bezpieczeństwa szczepionki, a każda ulotka dołączona do opakowania szczepionki zawiera obszerną listę działań niepożądanych, które zostały zgłoszone w ramach nadzoru po dopuszczeniu do obrotu. Na przykład, ulotka dołączona do opakowania szczepionki MMR wymienia takie stany, jak zapalenie mózgu, poprzeczne zapalenie rdzenia, zespół Guillaina-Barrégo, zapalenie płuc, cukrzyca, zespół Stevensa-Johnsona, anafilaksja i wiele innych[3].

Ale dla tych, którzy są skłonni przeoczyć znane i nieznane zagrożenia związane ze szczepieniami, zbadajmy skuteczność szczepionek. Badania pokazują, że 2-10% biorców szczepionek nie wytwarza przeciwciał (pierwotne niepowodzenie szczepienia)[4], a ponieważ przeciwciała ze szczepionek zanikają z czasem, regularnie dochodzi do wtórnego niepowodzenia szczepienia, co stwarza potrzebę podania dawek przypominających. Ponieważ indywidualne reakcje na szczepionki znacznie się różnią, zarówno pod względem produkcji, jak i tempa spadku przeciwciał, nigdy nie można zagwarantować zapobiegania chorobom.

To prowadzi nas do postrzeganej ochrony “odporności stadnej”, która jest głównym argumentem używanym do wspierania stosowania mandatów szczepień i usuwania zwolnień w imię zdrowia publicznego. Wywołana szczepieniami “odporność stadna” to teoria, która zakłada, że szczepienie może zastąpić narażenie na dzikie choroby, ale zarówno nauka, jak i historia wykazały już, że tak nie jest.

Szczepionka przeciwko odrze została wprowadzona w 1963 roku wraz z obietnicą dożywotniej odporności po zaledwie jednym zastrzyku. W tamtym czasie uważano – w oparciu o prace A. W. Hedricha, który badał epidemie odry w społeczności w erze przedszczepionkowej – że 65-68% dzieci uodpornionych na odrę w społeczności wystarczy, aby ugasić epidemię[5]. W oparciu o tę liczbę urzędnicy zdrowia publicznego przewidywali, że odrę można wyeliminować do 1967 roku[6].[Nie trzeba dodawać, że przewidywania te nie sprawdziły się, ponieważ opierały się na obserwacjach Hedricha w społecznościach o naturalnej odporności, a nie w społecznościach zaszczepionych, a próg “odporności stadnej” zdrowia publicznego został arbitralnie podniesiony do 95%. Jednak epidemie zdarzają się nawet przy takim poziomie przestrzegania szczepień[7].

Innymi słowy, od czasu zainicjowania programu masowych szczepień przeciwko odrze ponad 50 lat temu nauczyliśmy się, że odporność indukowana szczepionką nie jest równa odporności nabytej naturalnie i ani immunolodzy, ani wakcynolodzy nie wiedzą dokładnie dlaczego. Nawet ekspert od odry z Mayo Clinic, dr Gregory Poland, przyznaje:

“Pozorny paradoks polega na tym, że gdy wskaźniki uodpornienia na odrę wzrastają do wysokiego poziomu w populacji, odra staje się chorobą osób uodpornionych“[8].

Staje się oczywiste, że “odporność stadna” nie może zostać ustanowiona poprzez szczepienia, niezależnie od ich przestrzegania. Nic więc dziwnego, że ustawodawcy rozważają już kolejny poziom drakońskich środków, które obejmują ośrodki detencyjne i kwarantanny, w związku z tym, co w nie tak odległej przeszłości było postrzegane jako łagodna choroba wieku dziecięcego.

Programy masowych szczepień stworzyły również dwa inne zagrożenia dla zdrowia publicznego: rozprzestrzenianie się wirusów z żywych atenuowanych (osłabionych) szczepionek i adaptację docelowych patogenów do presji selekcji szczepionek.

Odra, świnka, różyczka (MMR), rotawirus, ospa wietrzna, półpasiec i FluMist to przykłady żywych atenuowanych szczepionek stosowanych w USA. Osoby zaszczepione żywymi atenuowanymi szczepionkami mogą wydalać wirusa szczepionkowego przez tygodnie i potencjalnie zarażać innych po szczepieniu[9] [10][11]. I chociaż w Stanach Zjednoczonych nie stosuje się już doustnej szczepionki przeciwko polio (OPV), większość przypadków paralitycznego polio, które występują w krajach, które nadal ją stosują, można przypisać szczepowi cVDPV2 pochodzącemu ze szczepionki OPV[12].

Ponadto szczepionki przeciwko błonicy i krztuścowi nie zapobiegają kolonizacji i przenoszeniu bakterii wywołujących te choroby, a zamiast tego mogą potencjalnie tworzyć bezobjawowych nosicieli tych bakterii wśród zaszczepionych[13][14].

Adaptacja patogenów pod presją selekcji szczepionkowej jest kolejną nieprzewidzianą komplikacją naszych kampanii masowych szczepień. Kiedy tak się dzieje, szczepienie przeciwko pierwotnie dominującemu szczepowi (szczepom) powoduje epidemiologiczne przejście na inne szczepy wywołujące choroby, które nie są objęte szczepionką. Zjawisko to zaobserwowano między innymi w przypadku wirusa HPV[15], wirusowego zapalenia wątroby typu B[16], choroby pneumokokowej[17] i Haemophilus influenzae[18].

Wszystko to prowadzi nas do naszej obecnej sytuacji. Stany Zjednoczone znajdują się w samym środku epidemii chorób przewlekłych, wynikających z przyczyn środowiskowych i jatrogennych, które pozostawiły wielu z nas z rozregulowanym układem odpornościowym. Wynikający z tego stan zapalny i autoimmunizacja są często leczone lekami immunosupresyjnymi, co czyni nas bardziej podatnymi na powikłania nawet łagodnych infekcji. I pomimo wysokich wskaźników szczepień, które powinny zapewniać “odporność stadną”, gdyby szczepionki rzeczywiście mogły coś takiego zapewnić, ogniska chorób wywołanych przez szczepionki nadal występują w populacjach o wysokim poziomie szczepień. Co więcej, jesteśmy narażeni na niezliczone inne patogeny, na które nie ma szczepionek.

Jednak w celu odebrania prawa do świadomej zgody, które przeszkadza w egzekwowaniu pełnej zgodności ze szczepieniami, rząd nadal lekceważy naukę i nalega, aby to tylko niezaszczepione dzieci stanowiły zagrożenie dla zdrowia publicznego społeczeństwa. Nowy Jork, Kalifornia i kilka innych stanów USA wyeliminowały już zwolnienia z obowiązku szczepień ze względów religijnych i osobistych, zmuszając rodziny, które sprzeciwiają się szczepieniom, do usunięcia swoich dzieci ze szkoły. A teraz, dzięki kalifornijskiej ustawie SB276/SB714, nawet zwolnienia lekarskie, które lekarze zapewniali dzieciom wrażliwym medycznie (z których wiele już doświadczyło urazu poszczepiennego lub miało członka rodziny, który doznał urazu poszczepiennego), również zostały skutecznie wyeliminowane.

Dyskusja przenosi się teraz na szczepienia dorosłych. Celem jest tu oczywiście 100% zgodność od kołyski do grobu. Ale czy zapewni to bezpieczeństwo zdrowia publicznego i złagodzi nasze obawy, ponieważ nadal obserwujemy wybuchy epidemii pomimo środków, które zmuszają coraz więcej osób do szczepień?

Co więc możemy zyskać, zmuszając Amerykanów do poddania swoich ciał dążeniu do nieosiągalnego celu “odporności stadnej”? Nawet stuprocentowa zgodność ze szczepieniami może w najlepszym przypadku zapewnić krótkotrwałą ochronę przed niektórymi chorobami. Nie powstrzyma to jednak wybuchów epidemii. A kiedy każda żyjąca osoba zostanie w pełni zaszczepiona wszystkimi dostępnymi szczepionkami, jakie będzie następne wymaganie dla Amerykanów w wojnie o zdrowie publiczne z chorobami?

Prawdziwym kosztem przestrzegania szczepień będzie prawdopodobnie utrata życia, wolności i dążenia do szczęścia, jakie znamy.

Odnośniki:

^[1] https://www.congress.gov/bill/99th-congress/house-bill/5546

^[2] https://www.law.cornell.edu/uscode/text/42/300aa-22

^[3] https://www.merck.com/product/usa/pi_circulars/m/mmr_ii/mmr_ii_pi.pdf

^[4] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4962729/

^[5] https://academic.oup.com/aje/article-abstract/17/3/613/144482

^[6] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1919891/pdf/pubhealthreporig00027-0069.pdf

^[7] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23264672

^[8]https://mayoclinic.pure.elsevier.com/en/publications/failure-to-reach-the-goal-of-measles-elimination-apparent-paradox

^[9] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3667938/ Payne DC, Edwards KM, Bowen MD et al. Sibling Transmission of Vaccine-Derived Rotavirus (RotaTeq) Associated with Rotavirus Gastroenteritis. Pediatrics 2010; 125(2).

^[10] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21513761 – Shedding of Ann Arbor strain live attenuated influenza vaccine virus in children 6-59 months of age. “Viral shedding was detected by culture in 79% (95% CI, 73-84) of vaccine recipients and occurred more frequently in children 6-23 months of age (89%) compared with children 24-59 months of age (69%).”

^[11] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7494055 for measles, and https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31471448 for varicella

^[12] https://www.vaxbeforetravel.com/globally-103-poliovirus-cases-confirmed-during-2019

^[13] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277828 – Acellular pertussis vaccines protect against disease but fail to prevent infection and transmission in a nonhuman primate model.

^[14] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5026197

^[15] www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27347187

^[16] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10067705

^[17] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23977934

^[18]www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17516405

Źródło: https://greenmedinfo.com/blog/vaccine-compliance-equivalent-public-health-safety