Natychmiastowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa przeprowadzona przez osoby postronne może zwiększyć przeżywalność

Listen to this article

Analiza przeprowadzona przez dr Josepha Mercolę

Historia w skrócie

Wskaźniki przeżycia ofiar zatrzymania krążenia spadają o 10% z każdą minutą opóźnienia
Tylko 42% osób postronnych wykonuje resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) w miejscach publicznych, mimo że ponad 350 000 Amerykanów doświadcza rocznie pozaszpitalnego zatrzymania krążenia (OHCA)
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa tylko rękami (od 100 do 120 uciśnięć na minutę, głębokość 2 cali) jest zalecana dla nieprzeszkolonych osób postronnych, podczas gdy pracownicy służby zdrowia powinni stosować stosunek ucisku do oddechu 30 do 2
Natychmiastowe działania w przypadku zatrzymania krążenia obejmują wezwanie służb ratunkowych, zlokalizowanie automatycznego defibrylatora zewnętrznego, jeśli jest dostępny, i natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej bez wahania
Zawał serca (zatory tętnicze wpływające na przepływ krwi) różni się od zatrzymania akcji serca (problem elektryczny powodujący arytmię), chociaż zawały serca czasami prowadzą do zatrzymania akcji serca

Według raportu The Washington Post, ponad 350 000 osób w Stanach Zjednoczonych doświadcza zatrzymania akcji serca poza szpitalem. W 9 na 10 przypadków osoba doświadczająca zatrzymania krążenia umiera, ponieważ pomoc nie dociera wystarczająco szybko.¹

Jednym ze sposobów, w jaki osoby postronne mogą pomóc zwiększyć szanse na przeżycie, jest przeprowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO). Jednak pomoc nie jest oferowana. Z danych zebranych w raporcie wynika, że tylko 42% osób postronnych w miejscach publicznych wykonywało resuscytację krążeniowo-oddechową.² Jeśli nie wiesz, jak wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową, poniżej zamieszczam film i gorąco zachęcam do jego obejrzenia. Zawarte tam informacje będą oznaczać różnicę między życiem a śmiercią.

Szkolenie w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej dla osób postronnych może uratować życie

W badaniu opublikowanym w czasopiśmie American Heart Association (AHA) Circulation, naukowcy zbadali związek między poziomem publicznego szkolenia w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej a wynikami przeżycia osób doświadczających pozaszpitalnego zatrzymania krążenia (OHCA).³

OHCA odnosi się do przypadków, w których ludzie doświadczają zatrzymania akcji serca w miejscach publicznych. W badaniu przeanalizowano dane z wielu społeczności, porównując lokalizacje, w których szeroko rozpowszechnione są szkolenia w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, z tymi, w których takie programy szkoleniowe są ograniczone lub nie mają ich wcale.

• Korzyści płynące ze szkolenia w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej są oczywiste — według naukowców wskaźniki przeżycia ofiar zatrzymania krążenia znacznie się poprawiają, gdy osoby postronne natychmiast interweniują, wykonując resuscytację krążeniowo-oddechową, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie RKO w społeczności.

W społecznościach, w których istniały szeroko zakrojone programy szkoleniowe w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, wskaźniki przeżycia znacznie wzrosły w porównaniu z grupami, w których nie przeprowadzono takiego szkolenia.

• Natychmiastowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa poprawia powrót do zdrowia — badanie wykazało lepsze wyniki nie tylko w zakresie przeżycia, ale także jakości życia po resuscytacji. Ofiary, które otrzymały natychmiastową resuscytację krążeniowo-oddechową od przeszkolonych osób postronnych, doświadczyły mniej poważnych problemów neurologicznych i miały znacznie większe prawdopodobieństwo powrotu do normalnego życia po wyzdrowieniu.

• Czas ma kluczowe znaczenie dla przeżycia — Według badania, wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej w ciągu pierwszych kilku minut po zatrzymaniu krążenia znacznie wpłynęło na wyniki przeżycia. Z każdą minutą opóźnienia w resuscytacji szanse na przeżycie spadały o około 10%.

Natychmiastowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa znacznie spowolniła ten spadek, podkreślając znaczenie nie tylko znajomości RKO, ale także gotowości i pewności siebie, aby szybko ją przeprowadzić.

• Edukacja jest ważna, aby przekazać osobom postronnym wiedzę, która może pomóc — Według naukowców identyfikacja objawów zatrzymania krążenia jest ważna dla zwiększenia wskaźników przeżycia:

“W badaniu przeprowadzonym na osobach zamieszkujących zdarzenia, które były świadkami zatrzymania krążenia, prawie połowa nie zidentyfikowała, że dana osoba miała zatrzymanie akcji serca. Bariery w rozpoznawaniu obejmują niemożność określenia niebieskawego koloru pacjenta, niezdolność do rozróżnienia potencjalnej aktywności napadowej oraz trudności w ocenie, co jest nieprawidłowym oddechem.⁴

• Zapoznanie się z nim jest lepsze, nawet jeśli nie ma formalnego certyfikatu — Chociaż certyfikat daje pewność, naukowcy podkreślają, że nie jest to wymagane:

“Szkolenie jest tradycyjnie prowadzone przez certyfikowanego instruktora (który być może nigdy nie wykonywał resuscytacji krążeniowo-oddechowej) w sali lekcyjnej przez wiele godzin i za opłatą dla studentów…

Ostatnio jednak wiele badań wykazało, że samokształcenie oparte na filmach lub obrazach może być równe kursom prowadzonym przez instruktora i że instrukcje prowadzone przez rówieśników są tak samo skuteczne, jak instrukcje prowadzone przez przeszkolonych pracowników służby zdrowia, co może zwiększyć zainteresowanie opinii publicznej szkoleniami.⁵

Inne sposoby ratowania życia poza resuscytacją krążeniowo-oddechową

W książce “Strategies to Improve Cardiac Arrest Survival: A Time to Act” autorzy podkreślili znaczenie natychmiastowej defibrylacji – procesu przywracania normalnego rytmu serca za pomocą AED – u ofiar nagłego zatrzymania krążenia (NZK) w warunkach OHCA. Autorzy nakreślili również inne rekomendacje, które wymagają drastycznych zmian systemowych.⁶

• Automatyczne defibrylatory zewnętrzne (AED) pomagają ratować życie — są to małe, przenośne urządzenia, które dostarczają wstrząsy elektryczne do serca “z zamiarem przywrócenia normalnej aktywności elektrycznej serca i skurczów”. W opisywanym badaniu dotyczącym krążenia7 zauważono również, że defibrylatory AED zwiększają skuteczność manualnej resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Społeczności z powszechnym dostępem i szkoleniem w zakresie stosowania zarówno RKO, jak i AED miały najwyższe ogólne wskaźniki przeżycia.

• Nie należy jednak polegać wyłącznie na defibrylatorach AED — chociaż posiadanie defibrylatorów AED w miejscach publicznych gwarantuje, że pomoc jest zawsze w pobliżu, w żadnym wypadku nie jest to jedyny sposób na uratowanie życia. Według autorów, nie jest skuteczny we wszystkich typach rytmów zatrzymania krążenia, ani nie pomoże w globalnym niedokrwieniu (brak przepływu krwi do mózgu). Dlatego ważne jest, aby zapoznać się z resuscytacją krążeniowo-oddechową, a także od razu wezwać służby ratunkowe, aby objąć wszystkie swoje podstawy.

• Gromadzenie danych jest ważne — zatrzymanie krążenia to odpowiedzialność krajowa, która musi zostać podjęta przez władze, a zebrane przez nie dane pomogą ratować życie. Według autorów:

“Potrzebne są wiarygodne i dokładne dane, aby umożliwić stanom, lokalnym wydziałom zdrowia, systemom ratownictwa medycznego, systemom opieki zdrowotnej i badaczom opracowywanie wskaźników, identyfikowanie punktów odniesienia, rewizję materiałów edukacyjnych i szkoleniowych oraz wdrażanie najlepszych praktyk”.⁸

• Angażowanie społeczności pomaga ludziom lepiej reagować — Jak zauważono w opisywanym badaniu, wiele osób obawia się wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej z różnych powodów, takich jak strach przed wyrządzeniem krzywdy. W innych przypadkach osoby postronne nie znają osobiście osoby cierpiącej na zatrzymanie krążenia, co sprawia, że niechętnie udzielają pomocy.

Książka stwierdza jednak, że natura zatrzymania krążenia implikuje poczucie “społecznego obowiązku osób postronnych, aby być przygotowanym i chętnym do udzielenia podstawowej pomocy resuscytacyjnej przed przybyciem profesjonalnych ratowników”. Jednym ze sposobów, aby to osiągnąć, jest promowanie pozytywnej kultury poprzez promowanie lepszego dostępu do szkoleń z zakresu defibrylatora AED i resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Kampanie uświadamiające zwiększą również liczbę osób postronnych chętnych do pomocy.

• Przywództwo decyduje o jakości opieki — Silni liderzy (zarówno prywatni, jak i państwowi) mają duży wpływ na pomoc osobom doświadczającym zatrzymania krążenia:

“Społeczności, które wykazały wyższe wskaźniki przeżycia po zatrzymaniu krążenia i korzystne wyniki neurologiczne, zazwyczaj mają silnych liderów obywatelskich, pogotowia ratunkowego i systemu opieki zdrowotnej, którzy ustanawiają odpowiedzialność za te wyniki w swoich społecznościach poprzez zwiększone wysiłki na rzecz świadomości społecznej, powszechne szkolenia w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej i stosowania AED oraz trwałe inwestycje w pomiar wyników, raportowanie danych i samoocenę”.⁹

Jeśli zauważysz, że u kogoś dochodzi do zatrzymania akcji serca, działaj szybko; Ważne jest, aby natychmiast rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową, aby pomóc uratować im życie. W przypadku osób postronnych AHA zaleca wykonywanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej wykonywanej wyłącznie rękami (znanej również jako resuscytacja krążeniowo-oddechowa z uciskiem). Ta metoda skupia się na samych uciśnięciach klatki piersiowej. Powyższy film zawiera prosty przewodnik, ale możesz również wykonać następujące kroki:

1. Połóż piętę jednej ręki na środku klatki piersiowej ofiary, a drugą rękę na pierwszej.

2. Wykonuj uciskanie klatki piersiowej z szybkością od 100 do 120 na minutę. Oto wskazówka, jak utrzymać stałe tempo — resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest mniej więcej taka sama, jak w piosence Bee Gees “Stayin’ Alive”, która ma 100 uderzeń na minutę.

3. Naciśnij mocno i szybko środek klatki piersiowej, aby ścisnąć klatkę piersiową na głębokość około 2 cali dla przeciętnej osoby dorosłej.

4.Do nie przestać; Zminimalizuj wszelkie przerwy, aby utrzymać ciągły przepływ krwi.

5. Unikaj opierania się o klatkę piersiową między uciskami, aby umożliwić jej pełne odrzuty.

• Poproś kogoś innego o wezwanie służb ratowniczych — podczas wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej poproś inną osobę, aby zadzwoniła pod numer 911 i postępowała zgodnie z instrukcjami podanymi przez dyspozytora ratunkowego. Nie czekaj ani nie wahaj się — czas ma kluczowe znaczenie w nagłych wypadkach kardiologicznych. Jeśli w pobliżu nie ma innej osoby, zadzwoń pod numer 911 i przełącz ją na zestaw głośnomówiący, aby móc słyszeć ich instrukcje podczas wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

• Poproś kogoś, aby poszukał defibrylatora AED — Poproś inne osoby postronne, aby poszukały defibrylatora AED. Urządzenia te są prawnie zobowiązane do przechowywania w miejscach publicznych, takich jak szkoły, sale gimnastyczne, kasyna i pola golfowe (w zależności od przepisów stanowych).

• Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dla pracowników służby zdrowia jest inna — Jeśli pacjent został już przeszkolony w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub pracuje w szpitalu, AHA zaleca tradycyjną resuscytację krążeniowo-oddechową w stosunku 30 do 2, co oznacza 30 uciśnięć klatki piersiowej, a następnie dwa oddechy ratunkowe, powtarzając tę sekwencję.

• Nie bój się pomóc osobie w potrzebie — To naturalne, że wiele osób waha się ze strachu i szoku, zwłaszcza jeśli nigdy nie spotkałeś się z zatrzymaniem akcji serca w miejscu publicznym. Pamiętaj jednak, że w tym momencie osoba jest w stanie śmierci klinicznej i nie może być gorzej.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa prowadzona wyłącznie przez osoby postronne i terminowe przybycie defibrylatora AED znacznie zwiększą szanse na przeżycie i powrót do zdrowia. Ponadto we wszystkich stanach obowiązują przepisy dotyczące dobrego samarytanina11^, które zapewniają ochronę prawną tym, którzy pomagają w dobrej wierze.

Zatrzymanie krążenia i zawał serca — jaka jest różnica?

Chociaż zatrzymanie akcji serca i zawał serca wydają się podobne, są to dwa odrębne stany. Ale to się pokrywa.

• Zawał serca oznacza, że dochodzi do zatoru — występuje wtedy, gdy tętnica w końcu przestaje dostarczać krew do serca, niezależnie od tego, czy jest to częściowa, czy całkowita blokada. Następnie dotknięty mięsień sercowy zaczyna obumierać, ponieważ nie dostaje tlenu.¹²

Jednak jedynym momentem na wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej podczas zawału serca jest utrata przytomności.¹³ Jeśli osoba doznająca zawału serca jest nadal przytomna, pomóż jej usiąść, odpocząć i zachować spokój do czasu przybycia ratowników medycznych.

• Aspiryna może być pomocna — rozrzedza krew, zapobiega powstawaniu zakrzepów krwi i poprawia przepływ krwi do serca. Jednak podawaj go tylko wtedy, gdy masz pewność, że pacjent nie jest uczulony na ten lek lub jakikolwiek inny lek, który sprawiłby, że przyjmowanie go byłoby niebezpieczne.

• Zatrzymanie akcji serca to problem z impulsem elektrycznym — jest to problem z elektrycznością w sercu, powodujący arytmię, która prowadzi do utraty krwi do mózgu, płuc i innych ważnych narządów.¹⁴ Mimo to zawał serca nie zawsze prowadzi do zatrzymania akcji serca. Jednak, gdy dojdzie do zatrzymania akcji serca, AHA twierdzi, że częstą przyczyną jest zawał serca.¹⁵

Inne strategie, o których należy pamiętać na wypadek, gdyby ktoś miał zawał serca

Oprócz znajomości resuscytacji krążeniowo-oddechowej istnieją dwie inne strategie, które pomogą zwiększyć szanse na przeżycie, szczególnie dla kogoś, kto właśnie przeszedł zawał serca – błękit metylenowy i melatonina.

• Błękit metylenowy pomaga chronić serce — ta substancja chemiczna, prekursor hydroksychlorochiny i chlorochiny, pomaga złagodzić uszkodzenia reperfuzyjne u osób, które przeżyły zawał serca. Do tego typu uszkodzeń dochodzi w tkankach i narządach, gdy przepływ krwi zostaje przywrócony po pewnym czasie pozbawienia tlenu.

• Zalecenia dotyczące dawkowania błękitu metylenowego — prawidłowe podawanie błękitu metylenowego jest ważne, aby uniknąć przedawkowania. Polecam użycie mikrołyżeczki do precyzyjnego pomiaru przy użyciu produktu farmaceutycznego, który jest czysty w 99%+. Odmierz dawkę mikrołyżeczką – nawet dawka poniżej 50 miligramów może pomóc uratować życie.

W przypadku długotrwałych, nieostrych metod leczenia, takich jak zapobieganie demencji, opieka po udarze, poprawa funkcji poznawczych i ogólna optymalizacja stanu zdrowia, należy przestrzegać dawki od 0,5 do 1 mg na kilogram masy ciała.

• Melatonina to nie tylko środek nasenny – zalecam przechowywanie 10 miligramów melatoniny w formie podjęzykowej. Hormon ten pomaga zmniejszyć uszkodzenie reperfuzyjne, gdy jest podawany po zawale serca. Podobnie, błękit metylenowy również musi być podawany od razu – w ciągu kilku minut od zawału serca, aby osiągnąć krytyczny próg czasowy.¹⁶

• Nie zapominaj o dbaniu o swoje serce — błękit metylenowy i melatonina zaprowadzą Cię tylko do pewnego stopnia, jeśli chodzi o ratowanie życia. Ważniejsze jest zajęcie się pierwotną przyczyną – upewnieniem się, że twoje serce jest w doskonałej formie.

Na początek zalecam zminimalizowanie spożycia olejów roślinnych o wysokiej zawartości kwasu linolowego (LA), ponieważ nadmierne spożycie prowadzi do chorób przewlekłych, w tym otyłości, cukrzycy i stanów zapalnych – głównego czynnika przyczyniającego się do chorób serca. W związku z tym zalecam również optymalizację zdrowia jelit, ponieważ niezrównoważony mikrobiom również przyczynia się do stanu zapalnego.