Uwagi na temat programu szczepień dla dzieci

Jorge R. Miranda-Massari, PharmD i Michael J. Dr González, DSc, NMD

Wprowadzenie

Aby podjąć staranną decyzję, jak rozwiązać problem szczepionek, aby chronić zdrowie naszych dzieci, należy szczegółowo rozważyć i skalibrować szczegóły dotyczące odpowiedzi układu odpornościowego i wyzwania fizjologicznego, jakie wywołuje u młodego człowieka. Kryteria zastosowane do wygenerowania zalecanych wytycznych dotyczących szczepionek różnią się w poszczególnych krajach w zależności od rozważanych dowodów na potrzebę ochrony przed niektórymi warunkami w zależności od postrzeganego ryzyka, skuteczności produktu i jego bezpieczeństwa.

Jednym z najważniejszych kryteriów dotyczących potrzeby ochrony przed infekcją jest funkcjonowanie układu odpornościowego. Osoby ze zrównoważonym i aktywnym układem odpornościowym mają mniejsze ryzyko zarażenia się infekcjami, a kiedy się zarażają, mają mniejsze nasilenie i krótszy czas trwania objawów, a także mniejsze ryzyko powikłań.

Dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego niezbędne jest dobre odżywianie. Dieta, w której żywność rafinowana, przetworzona i o niskiej gęstości odżywczej jest bardzo powszechna, spowoduje niedobory mikroelementów, co zmniejszy komórkowy układ odpornościowy (białe krwinki i limfocyty) i humoralny układ odpornościowy (przeciwciała). W badaniach rządu federalnego USA (CDC) stwierdzono, że istnieje wysoki odsetek osób z różnymi niedoborami mikroelementów, które wspierają układ odpornościowy [12]. Dostępne są dowody wskazujące, że suplementacja mikroelementami z rolami wspierającymi układ odpornościowy może modulować i zmniejszać ryzyko infekcji [3]. Odżywianie i suplementacja są istotne, ponieważ pozwalają na odpowiednią i zrównoważoną obronę immunologiczną. Populacja z odpowiednią obroną immunologiczną zmniejsza ryzyko infekcji i powikłań, co ma wpływ na określenie potrzeby szczepionki, ponieważ decyzja ta musi stanowić równowagę ryzyka i korzyści.

Dyskusja

Poniższe trzy czynniki są kluczowe dla zrozumienia problemu z obecnym harmonogramem szczepień.

Wyczerpanie 1-Immune

Tradycyjne szczepionki działają przy użyciu atenuowanego lub nieaktywnego wirusa w pożywce, która po wstrzyknięciu powoduje, że stan zapalny przyciąga różne rodzaje białych komórek wrodzonego układu odpornościowego, które wychwytują, rozkładają i przetwarzają jego białka. Komórki dendrytyczne indukują odpowiedzi nabytego systemu (limfocyty). Rodzaj limfocytów T przetwarza informacje z białka wirusowego i przedstawia je limfocytom B, tak aby wytwarzały przeciwciała. Proces produkcji przeciwciał jest stymulowany przez szczepionkę i prowadzi do przetwarzania informacji, montażu cząsteczek aminokwasów tworzących peptydy katalizowane przez enzymy, proces zużywający energię komórkową. Od tego czasu ważne jest rozpoznanie złożoności procesu i wymaganych zasobów im więcej szczepionek jest podawanych i im częściej są one podawane, tym więcej zasobów molekularnych i energetycznych jest wymaganych, aby układ odpornościowy wytwarzał funkcjonalne lub neutralizujące przeciwciała.

Gdy częste bodźce rzucają wyzwanie organizmowi, aby przesunął zdolność produkcji przeciwciał do granic możliwości pod względem enzymów, dostępnych aminokwasów i innych kofaktorów oraz energii metabolicznej, może to powodować różnorodne zaburzenia równowagi, które obejmują między innymi wyczerpanie odpornościowe. Wyczerpanie to odnosi się do dysfunkcji limfocytów T, w których tracą zdolność wiązania się i neutralizacji wirusów, a także zmniejszoną zdolność do generowania funkcjonalnych przeciwciał.

Do 1962 r. rządowy program szczepień dla dzieci i młodzieży wymagał 5 dawek (OPV, ospa, DTP), do 1983 r. zwiększono go do 24 dawek. W 1986 r. Prezydent Ronald Reagan uchwalił ustawę (National Vaccine Harm to Children Act), która przyznaje producentom szczepionek immunitet przed procesami dotyczącymi śmierci lub obrażeń wynikających ze szczepionek. Prawo to stworzyło fundusz kompensacyjny, z którego wypłacono około 5 miliardów na odszkodowania ze szczepionek, co szacuje się na ułamek rzeczywistych szkód [5,6]. Po 1986 r. nastąpił szybki wzrost liczby szczepionek zalecanych w razie potrzeby. W 2018 r. zalecono już 72 dawki. Co stanowi wyzwanie dla układu odpornościowego, szczególnie u dzieci.

Zamieszanie systemu 2-immunologicznego

Różne działania niepożądane są związane ze szczepionkami. Te działania niepożądane na szczepionki można rozważyć w wyniku interakcji między podatnością zaszczepionego osobnika a różnymi składnikami szczepionki. Wśród mechanizmów zaangażowanych w te reakcje jest imitacja molekularna. Imitacja lub mimika molekularna odnosi się do znacznego podobieństwa między niektórymi pierwiastkami chorobotwórczymi zawartymi w szczepionce a specyficznymi białkami ludzkimi. To podobieństwo może prowadzić do immunologicznej reaktywności krzyżowej, w której reakcja układu odpornościowego na patogenne antygeny może uszkodzić podobne białka ludzkie, zasadniczo powodując choroby autoimmunologiczne [15].

Ulepszenie zależne od ciała 3 (ADE)

Przeciwciała mogą czasami mieć zmniejszone lub przeciwne działania. Mogą stracić zdolność wiązania i neutralizacji wirusów, a w rzadkich przypadkach mogą faktycznie zwiększyć zdolność wirusa do przedostania się do komórek i spowodować pogorszenie choroby poprzez mechanizm zwany wzmocnieniem zależnym od przeciwciał (ADE). ADE zaobserwowano w dengach, SARS, MERS i innych infekcjach ludzkimi wirusami oddechowymi [10,17]. Dane z badań wirusów oddechowych, takich jak SARS-CoV-2, sugerują, że przeciwciała przeciwko SARS-CoV-2 mogą zaostrzać nasilenie infekcji poprzez mechanizm ADE [8]. Ciągła produkcja przeciwciał neutralizujących zmniejsza zdolność do generowania innych przeciwciał, umożliwiając większą infekcję wariantów lub innych organizmów zakaźnych.

Odpowiednia świadoma zgoda

Odpowiedzialność za utrzymanie i promocję zdrowia w społeczeństwie spoczywa na rządach, społecznościach, instytucjach i jednostce. Instytucje muszą zachować szczególną ostrożność w zarządzaniu zasobami kraju i społeczności w zakresie warunków sanitarnych, kontroli zanieczyszczenia, bezpieczeństwa żywności i innych. Jednak każda osoba musi podejmować decyzje dotyczące swojego zdrowia i ciała, ponieważ każda osoba będzie żyć z konsekwencjami. Wszystkie dowody ryzyka i korzyści muszą być przedstawione w celu uzyskania prawdziwie świadomej zgody. Świadoma zgoda powinna zawierać informacje o potencjalnych korzyściach i ryzyku związanym ze szczepionkami. Powinna również zawierać informacje o ważnych aspektach stylu życia, które chronią przed zakaźnymi infekcjami, w tym wzmacniające układ odpornościowy i możliwość odmowy przyjęcia szczepionki dla zakonników, powody filozoficzne i medyczne. Państwo musi chronić prawa człowieka swoich obywateli i należy zapewnić ochronę przed działaniami dyskryminującymi.

Proponowane korzyści ze szczepionek to:

Zapobieganie chorobom: Szczepionki są narzędziem zapobiegania chorobom zakaźnym.
Zwalczanie chorób: Szczepionki okazały się niezbędne w zwalczaniu chorób.
Odporność na stado: masowe szczepienia powodują odporność stada, co zmniejsza rozprzestrzenianie się choroby i chroni osoby, których nie można zaszczepić z powodu podstawowych schorzeń.
Zmniejszenie hospitalizacji i kosztów leczenia: Zapobieganie chorobom poprzez szczepienia zmniejsza obciążenie chorobami społeczeństwa, co z kolei zmniejsza potrzebę hospitalizacji i związane z tym koszty opieki zdrowotnej.

Znane ryzyko związane ze szczepionkami to:

Skutki uboczne: Podobnie jak w przypadku każdego leku, szczepionki mogą mieć niekorzystne skutki uboczne. Istnieją łagodne działania niepożądane, które szybko ustępują, takie jak gorączka, ból w miejscu wstrzyknięcia lub ogólne złe samopoczucie. Mogą jednak wystąpić poważniejsze reakcje.
Alergie: Niektóre osoby mogą mieć alergie na składniki szczepionki, takie jak jajko, żelatyna lub lateks. Ważne jest, aby poinformować pracownika służby zdrowia o wszelkich znanych alergiach przed otrzymaniem szczepionki.
Ryzyko choroby: Istnieje niewielkie ryzyko rozwoju szczepionej choroby. Większość szczepionek jest przeznaczona do inaktywacji lub osłabienia, aby nie powodować choroby.
Poważne działania niepożądane: Niektóre szczepionki mogą mieć poważne działania niepożądane, takie jak drgawki lub ciężkie reakcje alergiczne.

Musimy oceniać indywidualnie z pomocą zaufanego pracownika służby zdrowia, który pomaga ocenić korzyści ze szczepień pod kątem ryzyka. Zasadniczo, aby ocenić ryzyko i korzyści związane ze szczepionkami, należy wziąć pod uwagę oczekiwane korzyści szczepionki, takie jak zapobieganie chorobom, skuteczność oraz znaczenie zapobiegania danej chorobie. Należy również przeanalizować możliwe działania niepożądane, oceniając ich częstotliwość i nasilenie. Konieczne jest skonsultowanie się z wiarygodnymi źródłami, w tym kompetentnymi i godnymi zaufania pracownikami służby zdrowia, zawsze biorąc pod uwagę osobistą sytuację każdej osoby. Ponadto należy zauważyć, że ocena stosunku korzyści do ryzyka jest procesem ciągłym, który jest stale aktualizowany.

Szczepienia przeciwko SARS-Cov-2

Wszystkie szczepionki wprowadzone przed 2020 r. były atenuowanymi lub dezaktywowanymi mikroorganizmami, które zostały zintegrowane z preparatem. Kiedy ten preparat został zastosowany do ludzkiego ciała, wytworzył stymulację komórek odpornościowych i ostatecznie doprowadził do wytworzenia neutralizujących przeciwciał przeciwko stosowanemu mikroorganizmowi. Należy zauważyć, że ta tradycyjna metoda integruje standardową ilość białka i wykorzystuje wszystkie białka mikroorganizmu, co powoduje przewidywalną i całkowitą reakcję immunologiczną. Z drugiej strony nowe szczepionki zalecane przez CDC i zatwierdzone przez FDA do immunizacji przeciwko SARS-Cov-2 na 2020 r. zasadniczo różnią się od tradycyjnych szczepionek, ponieważ zamiast zawierać białka z danego mikroorganizmu, zawierają mRNA z instrukcją wytwarzania wirusa ”białka kolca” (Protein S). Ważne jest wyjaśnienie, że dowody w literaturze wyraźnie i jednoznacznie wskazują, że białko kolca jest najbardziej szkodliwym i toksycznym pierwiastkiem wirusa SARS-Cov-2 [4].

Ta zmiana w projekcie metodologii jest bardzo ważna, ponieważ zamiast dostarczać znaną ilość białka, mRNA jest wstrzykiwany z instrukcją dla tkanek w ciele zaszczepionej osoby w celu wytworzenia białka kolca.

Problem z produkcją białka kolca polega na tym, że nie znamy ilości, intensywności i czasu produkcji tej toksycznej substancji. Może to powodować wiele niepożądanych skutków [4,7].

Innym aspektem związanym z nowymi szczepieniami technologii mRNA jest zmiana definicji terminu „szczepionka”. Pierwotny termin odnosi się do produktów, które zawierały wszystkie białka czynnika zakaźnego. Produkty genowe zostały jednak również nazwane „szczepionkami”, aby wzbudzić zaufanie opinii publicznej. Ten produkt jest genetyczną techniką manipulacji, która zmusza tkanki do wytwarzania białka kolca w celu stymulowania produkcji przeciwciał. Białko kolca jest toksycznym pierwiastkiem, który indukuje skrzepy, stany zapalne i uszkodzenia mitochondrii. Dlatego wpływają na nerwy i tkanki serca, ponieważ wymagają największej energii. To białko kolca często zmienia również swoją zgodność strukturalną ze względu na wysoki wskaźnik mutacji wirusa SAR-Cov2. Z tego powodu szczepienia szybko tracą zdolność do neutralizacji wirusa.

W związku z tym zaobserwowano, że skuteczność szczepień szybko maleje, dlatego często należy przeprowadzać nowe szczepienia. Mając osoby z jedną szczepionką i kilka boosterów, które nadal chorują, postanowiono zmienić definicję osoby w pełni zaszczepionej. W ten sposób mogli uzasadnić, że osoby zaszczepione jednym lub większą liczbą boosterów były hospitalizowane lub zmarły z powodu COVID, mówiąc, że nie zostały w pełni zaszczepione.

VAERS

Vaccine Adverse Event Reporting System to amerykański program monitorowania bezpieczeństwa szczepionek, stworzony przez amerykańskie Centers for Disease Control and Prevention (CDC) oraz Food and Drug Administration (FDA). Rejestry działań niepożądanych, w tym zgonów po immunizacji produktami mRNA w ciągu trzech lat, są znacznie większe niż całkowita liczba działań niepożądanych zarejestrowanych dla wszystkich szczepionek od 1990 r. (34 lata temu). Badanie danych VAERS podczas pierwszego roku szczepień mRNA wykazało, że jeden rok szczepień na COVID w porównaniu do 30 lat wszystkich innych szczepionek, łącznie liczba zdarzeń niepożądanych i zdarzeń powodujących niepełnosprawność jest porównywalna. Istnieje jednak więcej zgonów, hospitalizacji i wydarzeń zagrażających życiu [14].

Raporty bezpieczeństwa dotyczące poważnych indywidualnych przypadków i poważnych zdarzeń niepożądanych po szczepionkach wyniosły odpowiednio 51 498 i 271 444. Nadciśnienie tętnicze było najczęstszą chorobą współistniejącą (22%). Wykryto, że prawdopodobieństwo ostrego zawału mięśnia sercowego wzrosło 10 razy. Ci, którzy doznali zawału mięśnia sercowego byli 5,7 razy bardziej narażeni na zawał serca po immunizacji. Ponadto u pacjentów z migotaniem przedsionków, ostrym uszkodzeniem nerek, wypadkiem sercowo-naczyniowym lub zatorowością płucną występowało 7,02 razy, 39,09 razy, 6,03 razy lub 3,97 razy częściej niż każde działanie niepożądane odpowiednio po immunizacji [2]. W jednym badaniu 21% biorców BNT162b2 zgłosiło zdarzenia niepożądane związane ze zaszczepieniem, co jest znacznie wyższe niż w grupie placebo (5%) [11].

Inne szczepionki

Gardasil jest szczepionką przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV). Jest promowany w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się niektórych szczepów HPV i zmniejszenia ryzyka niektórych rodzajów raka.

Istnieje kilka rodzajów szczepionek przeciwko HPV w zależności od liczby zastosowanych szczepów. Badania różnych rodzajów szczepionek wykazały znaczące negatywne skutki [9]. W porównaniu z 2871 kobietami, które otrzymały aluminiowe placebo, w grupie 2881 kobiet, którym wstrzyknięto dwuwalentną szczepionkę przeciw HPV, odnotowano więcej zgonów w następstwie (14 vs. 3, p = 0,012). W porównaniu z 7 078 dziewcząt, które otrzymały czterowalentną szczepionkę przeciw HPV, 7 071 dziewcząt, które otrzymały 9-walentną dawkę, miało cięższe ogólnoustrojowe zdarzenia niepożądane (3,3 vs. 2,6%, p = 0,01).

Analiza duńskich dziewcząt i młodych kobiet wykazała niekorzystny wpływ na szczepionki przeciw HPV i wykazała, że wysoki odsetek tych raportów obejmował objawy zaburzeń poznawczych (78%), bólu brzucha (77%), bolesnego oddawania moczu (60%) i zaburzeń snu (60 %) [16]. Spośród 40 735 raportów VAERS po szczepieniu HPV zidentyfikowano 29 raportów POTS, które w pełni spełniały kryteria diagnostyczne. Spośród nich 27 (93,1%) stanowiły kobiety, a średni wiek wynosił 14 lat (zakres 12–32). Mediana czasu od szczepienia do wystąpienia objawów wynosiła 43 dni (zakres 0–407); większość (18, 75,0%) miała początek od 0 do 90 dni. Często zgłaszane towarzyszące objawy obejmowały ból głowy (22, 75,9%) i zawroty głowy (21, 72,4%). Dwadzieścia (68,9%) raportów udokumentowało historię wcześniej istniejących schorzeń, w tym przewlekłego zmęczenia (5, 17,2%), astmy (4, 13,8%) i przewlekłego bólu głowy (3, 10,3%) [1].

Wniosek

Zalecane jest, aby przed określeniem schematu szczepień dla każdego dziecka ocenić i wziąć pod uwagę określone aspekty ich historii medycznej oraz aby szczepionki były stosowane indywidualnie i osobno (nie razem). Zaleca się odczekanie co najmniej trzech miesięcy między jedną szczepionką a drugą, aby zmniejszyć możliwość wystąpienia działań niepożądanych. Nie zaleca się szczepienia na COVID dzieciom, kobietom w ciąży lub karmiącym piersią.

Przypisy:

1. School of Pharmacy, Medical Sciences Campus, UPR
2) School of Public Health, Medical Sciences Campus, UPR
3) Program Nauk Naturopatycznych, Uniwersytet EDP
4 Central University of Caribbean, School of Chiropractic

Referencje:

1. Arana J, Mba-Jonas A, Jankosky C, Lewis P, Moro PL, Shimabukuro TT, Cano M. Reports of Postural Orthostatic Tachycardia Syndrome After Human Papillomavirus Vaccination in the Vaccine Adverse Event Reporting System. J Adolesc Health. 2017 Nov;61(5):577-582. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29061232/

2. Choi JY, Lee Y, Park NG, Kim MS, Rhie SJ. Serious Safety Signals and Prediction Features Following COVID-19 mRNA Vaccines Using the Vaccine Adverse Event Reporting System. Pharmaceuticals. 2024; 17(3):356. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38543142/

3. Gombart AF, Pierre A, Maggini S. A Review of Micronutrients and the Immune System-Working in Harmony to Reduce the Risk of Infection. Nutrients. 2020;12(1):236. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31963293/

4. Gonzalez MJ, Miranda-Massari JR‚ McCullough PA, Marik PE, Kory P, Cole R, Vanden Bossche G, et al. An International Consensus Report on SARS-Cov-2, Covid19, and the Immune System: An Orthomolecular View. J Orthomol Med. 2022; 37(1). https://isom.ca/article/an-international-consensus-report-on-sars-cov-2-covid-19-and-the-immune-system-an-orthomolecular-view/

5. HRSA(a) (Health Resources & Services Administration). https://www.hrsa.gov/vaccine-compensation/about. Accedido 11 de febrero de 2024.

6. HRSA(b). Accedido 12 de febrero de 2024. https://www.hrsa.gov/sites/default/files/hrsa/vicp/vicp-stats-01-01-24.pdf

7. Lesgards JF, Cerdan D, Perronne C, Sabatier JM, Azalbert X, Rodgers EA, McCullough PA. Toxicity of SARS-CoV-2 Spike Protein from the Virus and Produced from COVID-19 mRNA or Adenoviral DNA Vaccine. Arch Microbiol & Immunol 2023;7(3):121-138. https://www.fortunejournals.com/articles/toxicity-of-sarscov2-spike-protein-from-the-virus-and-produced-from-covid19-mrna-or-adenoviral-dna-vaccines.html

8. Lee WS, Wheatley AK, Kent SJ, DeKosky BJ. Antibody-dependent enhancement and SARS-CoV-2 vaccines and therapies. Nat Microbiol. 2020 Oct;5(10):1185-1191. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32908214/

9. Martínez-Lavín M, Amezcua-Guerra L. Serious adverse events after HPV vaccination: a critical review of randomized trials and post-marketing case series. Clin Rheumatol. 2017 Oct;36(10):2169-2178. doi: 10.1007/s10067-017-3768-5. Epub 2017 Jul 20. Erratum in: Clin Rheumatol. 2017 Jul 29;: PMID: 28730271. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28730271/

10. Okuya K, Hattori T, Saito T, Takadate Y, Sasaki M, Furuyama W, Marzi A, Ohiro Y, Konno S, Hattori T, Takada A. Multiple Routes of Antibody-Dependent Enhancement of SARS-CoV-2 Infection. Microbiol Spectr. 2022 Apr 27;10(2):e0155321. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35319248/

11. Polack, F.P.; Thomas, S.J.; Kitchin, N.; Absalon, J.; Gurtman, A.; Lockhart, S.; Perez, J.L.; Pérez Marc, G.; Moreira, E.D.; Zerbini, C.; et al. Safety and Efficacy of the BNT162b2 MRNA COVID-19 Vaccine. N. Engl. J. Med. 2020, 383, 2603-2615. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33301246/

12. Reider CA, Chung RY, Devarshi PP, Grant RW, Hazels Mitmesser S. Inadequacy of Immune Health Nutrients: Intakes in US Adults, the 2005-2016 NHANES. Nutrients. 2020 Jun 10;12(6):1735. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32531972/

13. Greene J, New data is out on COVID vaccine injury claims. What’s to make of it? Reuters. Accedido 12 de febrero de 2024. https://www.reuters.com/legal/litigation/new-data-is-out-covid-vaccine-injury-claims-whats-make-it-2022-10-12/

14. Saxon, S. 2022. The Covid-19 and Beyond. Invitation to Destiny, LLC.

15. Segal Y, Shoenfeld Y. Vaccine-induced autoimmunity: the role of molecular mimicry and immune cross-reaction. Cell Mol Immunol. 2018 Jun;15(6):586-594. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29503439/

16. Ward D, Thorsen NM, Frisch M, Valentiner-Branth P, Mølbak K, Hviid A. A cluster analysis of serious adverse event reports after human papillomavirus (HPV) vaccination in Danish girls and young women, September 2009 to August 2017. Euro Surveill. 2019 May;24(19):1800380. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31088598/

17, Wen J, Cheng Y, Ling R, Dai Y, Huang B, Huang W, Zhang S, Jiang Y. Antibody-dependent enhancement of coronavirus. Int J Infect Dis. 2020 Nov;100:483-489. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32920233/

Źródło: https://orthomolecular.org/resources/omns/v20n12.shtml