Wysłanie amerykańskiego okrętu USS Nimitz wywołuje obawy o fałszywą flagę w związku z napięciami w Iranie

– Zwolennicy teorii spiskowych ostrzegają, że USS Nimitz może zostać zatopiony w ataku fałszywej flagi w celu eskalacji konfliktu między USA a Iranem.

– Historyczne podobieństwa obejmują incydent z USS Liberty z 1967 roku i kontrowersje w Zatoce Tonkińskiej.

– Zamknięcie cieśniny Ormuz może wywołać globalne załamanie gospodarcze i katastrofalną eskalację militarną.

– Eksperci odrzucają roszczenia jako spekulacje, podkreślając ostrożność wojskową USA i ryzyko dezinformacji.

– Debata podkreśla geopolityczną stawkę i niebezpieczeństwa związane z bezpodstawnymi scenariuszami „co by było, gdyby” w erze mediów społecznościowych.

Wysłanie USS Nimitz, najstarszego lotniskowca Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych o napędzie atomowym, do Zatoki Perskiej wywołało burzę spekulacji w Internecie. Zwolennicy teorii spiskowych twierdzą, że okręt może stać się podstawą ataku „fałszywej flagi” – zorganizowanego przez obce mocarstwa lub interesy wewnętrzne – w celu scementowania państw zachodnich w wojnie na pełną skalę z Iranem. Krytycy porównują to do historycznych precedensów, takich jak izraelski atak na USS Liberty w 1967 roku i zmanipulowany incydent w Zatoce Tonkińskiej. Podczas gdy analitycy odrzucają tę koncepcję jako bezpodstawną, scenariusz ten odzwierciedla utrzymujący się brak zaufania do globalnych instytucji dyplomatycznych i podkreśla złożony rachunek sił w dzisiejszym świecie uzależnionym od ropy naftowej.

Gdy kolizje spotkały się ze spiskami

Historia USS Liberty z 1967 roku pozostaje kamieniem milowym dla współczesnych teorii spiskowych. Monitorujący napięcia na Bliskim Wschodzie amerykański okręt wywiadowczy został błędnie zidentyfikowany i zaatakowany przez siły izraelskie podczas wojny sześciodniowej. Izraelskie wyjaśnienie – że pomylił statek z egipskim – jest kwestionowane, a teorie sugerują, że rząd USA zmówił się, aby odwrócić uwagę od eskalacji arabsko-izraelskich działań wojennych. Prezydent Lyndon B. Johnson rzekomo ukrył prawdę pod naciskiem proizraelskich lobbystów, a narracja ta rezonuje z dzisiejszym sceptycyzmem.

Dekadę później incydent w Zatoce Tonkińskiej otworzył kolejny rozdział. W 1964 roku amerykańskie niszczyciele stacjonujące w pobliżu Wietnamu Północnego podobno zostały zaatakowane, ale dowody później ujawniły, że Stany Zjednoczone sprowokowały zaangażowanie poprzez sabotaż prowadzony przez CIA. Kongres zezwolił na eskalację militarną w Wietnamie poprzez rezolucję w sprawie Zatoki Tonkińskiej – decyzję, która według historyków ukształtowała trajektorię wojny. Oba wydarzenia podkreślają, w jaki sposób spory morskie mogą stać się piorunochronami nieufności i manipulacji geopolitycznych.

Obecny kryzys: Ropa, drogi wodne i zagrożenie ze strony mobilnych rakiet

Cieśnina Ormuz blokuje 21 milionów baryłek ropy dziennie, czyli 20% światowych dostaw. Powtarzające się groźby Iranu dotyczące zablokowania cieśniny w obliczu amerykańskich sankcji i szerszych napięć z Izraelem podniosły alarm. Analitycy ostrzegają, że zamknięcie cieśniny może spowodować wzrost cen ropy naftowej, destabilizację gospodarek i wymusić interwencję Stanów Zjednoczonych – a to scenariusz pełen niebezpieczeństw.

Asymetryczne zdolności wojenne Iranu komplikują taką misję. Montowane na ciężarówkach pociski przeciwokrętowe rozmieszczone na pustyniach i w górskich kryjówkach stanowią zagrożenie nawet dla zaawansowanych amerykańskich systemów morskich. Przypadkowe trafienie USS Stark przez iracki pocisk Exocet w 1987 roku – prekursora dzisiejszych uzbrojonych dronów i pocisków rakietowych – stanowi ponure przypomnienie. Dla sił lądowych, odzyskanie terytorium wielkości Iranu przyćmiewa nawet kampanię na Okinawie w 1945 roku, która pochłonęła 80 000 ofiar amerykańskich. Współczesny poziom wojsk amerykańskich i luki logistyczne sugerują, że taki manewr jest niepraktyczny – i prowadzi do większych strat.

Obalanie gorączki „fałszywej flagi”

Podczas gdy teoretycy spekulują na temat kretów w agencjach wywiadowczych lub neokonserwatywnego spisku przypominającego inwazję na Irak w 2003 r., analitycy głównego nurtu podkreślają kontekst.

„Pomysł, że amerykańscy przywódcy poświęciliby USS Nimitz dla uzyskania efektu dźwigni, nie ma praktycznego sensu” – argumentuje kontradmirał James E. Stavridis (emerytowany), były Naczelny Dowódca Sił Sojuszniczych NATO. “Wartość lotniskowca w odstraszaniu znacznie przewyższa wszelkie polityczne gambity. Zniszczenie go byłoby dla wroga zwycięstwem wartym więcej, niż mogłaby uzasadnić nawet doktryna Wolfowitza”.

Eksperci od cyfrowej dezinformacji są zgodni. „Fałszywe flagi rozwijają się dzięki strachowi i izolacji” – mówi Angeli Gianchandani z NYU. “Platformy społecznościowe nagradzają oburzenie, a nie rygor – więc teorie twierdzące o powiązaniach między Mossadem, CIA i tym wdrożeniem rozprzestrzeniają się jak pożar. Jednak żadne wiarygodne dowody ich nie potwierdzają”.

Historyczne analogie przytaczane przez teoretyków – takie jak „Projekt Cyjanek” łączący USS Liberty z operacją CIA-Mossad – opierają się na odtajnionych przeciekach wywiadowczych, z nielicznymi potwierdzającymi źródłami pierwotnymi. W międzyczasie Iran otwarcie dyskutował o blokadach Ormuz, argumentując, że są to środki obronne przed sankcjami, a nie preteksty do wojny zastępczej.

Źródła tego artykułu obejmują:

Źródło: https://www.naturalnews.com/2025-06-19-uss-nimitz-deployment-sparks-false-flag-fears.html