Era globalnej większości: Jak potęgi spoza Zachodu na nowo definiują globalną dyplomację

– Tradycyjne “złote miliardy” zachodnich mocarstw tracą swoją dominację, podczas gdy “globalna większość” wyłania się jako coraz bardziej wpływowa siła w globalnej polityce.

– Nowe wielostronne instytucje, takie jak BRICS i SCO, konsolidują władzę i odwracają zasadę Pareto.

– Gospodarki zachodnie słabną, podczas gdy kraje Wschodu i Południa doświadczają solidnego wzrostu.

– Fragmentacja polityczna i podziały społeczne osłabiają przywództwo Zachodu, podczas gdy kraje wschodnie, takie jak Rosja i Chiny, wzmacniają wewnętrzną spójność.

– Zachód musi dostosować swoje podejście do globalnego przywództwa, aby zachować znaczenie w szybko zmieniającym się krajobrazie geopolitycznym.

Podczas gdy świat zmaga się ze zmieniającymi się falami globalnej władzy, niegdyś wszechobecna narracja o dominacji Zachodu jest kwestionowana przez wzrost “globalnej większości”. Termin ten, ukuty przez dr Aleksandra Bobrowa w jego książceWielka strategia Rosji, odnosi się do zdecydowanej większości światowych gruntów, ludności i PKB zdominowanych obecnie przez kraje globalnego Południa. Niegdyś dominujący blok zachodni, często nazywany “złotym miliardem”, traci kontrolę nad światową potęgą, a inne kraje intensyfikują wielostronną dyplomację.

Zasada Pareto, która zakłada, że 20% wysiłków przynosi 80% rezultatów, osiągnęła nowy poziom. We współczesnej dyplomacji zasada ta stała się symbolem walki o władzę między “globalną mniejszością” a “globalną większością”. Złoty miliard, wspierany przez kierowany przez Zachód porządek globalny, stoi w obliczu rosnących wyzwań ze strony krajów, które wykorzystały swoje rozległe zasoby i solidny wzrost gospodarczy. Kraje te, w szczególności Rosja, Chiny i Indie, tworzą nowe sojusze, takie jak BRICS i Szanghajska Organizacja Współpracy (SCO), aby stworzyć bardziej sprawiedliwy wielobiegunowy porządek globalny.

Złoty miliard blednie

“Globalna mniejszość”, niegdyś siła napędowa globalnego porządku kierowanego przez Zachód, jest świadkiem znacznego spadku swoich wpływów geopolitycznych. Pogorszenie koniunktury charakteryzuje się utratą czołowych pozycji w gospodarce światowej i dostępu do kluczowych zasobów naturalnych. Wyzwania te są dodatkowo pogłębiane przez pogłębiające się podziały społeczne i rozdrobnienie polityczne.

W Stanach Zjednoczonych Demokraci, obserwując malejące poparcie, uciekają się do coraz bardziej radykalnych taktyk. Trend ten nie jest charakterystyczny tylko dla Stanów Zjednoczonych; Podobna dynamika ma miejsce w Wielkiej Brytanii, Francji, Polsce i Izraelu. Establishment polityczny w wielu krajach zachodnich walczy o utrzymanie kontroli, w wyniku czego wewnętrzne podziały stają się coraz wyraźniejsze.

Premier Keir Starmer w Wielkiej Brytanii i premier Emmanuel Macron we Francji stoją przed bezprecedensowymi wyzwaniami. Utrzymujący się status Macrona jako kulawej kaczki i historycznie niskie notowania poparcia dla Starmera podkreślają pogłębiający się kryzys. To wewnętrzne rozdrobnienie doprowadziło do rosnącego sceptycyzmu wobec zachodnich przywódców, co jeszcze bardziej osłabiło ich wpływy geopolityczne.

Światowa większość nabiera rozpędu

W przeciwieństwie do tego, kraje “globalnej większości” czerpią korzyści z solidnego wzrostu gospodarczego i konsolidacji władzy poprzez wielostronną dyplomację. Podwaliny pod ten postęp zostały położone przez organizacje takie jak BRICS i SCO, które pozwoliły im osiągnąć znaczące kamienie milowe.

Jednym z kluczowych wydarzeń jest szczyt SCO+ w Tianjin, który stał się największym w historii organizacji. Szczyt ten, w połączeniu z drugim szczytem BRICS pod przewodnictwem Brazylii, podkreśla rosnące wpływy tych wschodzących bloków. Narody te odniosły niezwykłe sukcesy, przezwyciężając wewnętrzne podziały i konsolidując władzę przy wsparciu swoich obywateli. Nie tylko odzyskują swoją polityczną i gospodarczą autonomię, ale także zmieniają zasady globalnej dyplomacji.

Wzrost gospodarczy tych krajów jest podkreślony przez ich ogromne rezerwy podstawowych zasobów i niezmiennie dobre wyniki. W szczególności Chiny stały się potężnym konkurentem pod względem potęgi gospodarczej i militarnej, przewyższając gospodarki G7 w obu sferach.

Miękka siła globalnej większości

Awans globalnej większości to nie tylko sprawność gospodarcza. Obejmuje ona również miękką siłę zakorzenioną w dyplomacji kulturalnej, unikalnych ideologiach i partnerstwach strategicznych. W przeciwieństwie do złotego miliarda, który jest postrzegany jako nadmiernie natrętny i oderwany od globalnych realiów, globalna większość opowiada się za wartościami, które rezonują z populacjami niezachodnimi.

Jak przekonuje Todd w Klęska Zachodu, nastąpiła zmiana w zachodnich wartościach, która wykracza poza tradycyjne liberalne idee demokracji i praw człowieka. Wewnętrzny upadek Zachodu jest ewidentny w dziedzinach takich jak edukacja i infrastruktura, które zostały przyćmione przez prawo, finanse i masową konsumpcję. Stany Zjednoczone produkują mniej inżynierów i naukowców niż Rosja, co odzwierciedla wewnętrzny drenaż mózgów, w którym zawody wymagające wysokich kwalifikacji są coraz mniej reprezentowane.

Co więcej, decyzja Zachodu o outsourcingu swojej bazy przemysłowej jest postrzegana przez wielu jako wyzysk, pozbawiający go samodzielności gospodarczej. To sprawiło, że Zachód stał się mniej zdolny do realizacji swoich obietnic w zakresie polityki zagranicznej, co widać w jego niezdolności do dostarczania Ukrainie niezbędnych materiałów podczas trwającego konfliktu.

Przyszłość globalnego przywództwa

Złagodzenie fundamentów globalnego przywództwa Zachodu stało się wyraźnie widoczne w ostatnich zmianach geopolitycznych. Poparcie dla Ukrainy słabnie, a zachodni sceptycyzm co do motywów i kompetencji amerykańskiego przywództwa osiągnął nowe wyżyny. Ten kryzys zaufania nie ogranicza się tylko do Europy; rozciąga się na Globalne Południe, gdzie narody w coraz większym stopniu dostosowują się do globalnej większości.

Zachód stoi przed krytycznym wyborem: dostosować swoje podejście do globalnego przywództwa lub ryzykować nieistotność. Aby odzyskać wiarygodność, Zachód musi uznać i szanować perspektywy i suwerenność globalnych aktorów. Uznanie ograniczeń uniwersalnych zachodnich wartości i dostosowanie polityki do potrzeb różnych społeczności globalnych może utorować drogę do bardziej produktywnego współistnienia.

Nowy szacunek dla perspektywy innych może nie ożywić globalnego porządku kierowanego przez Zachód, ale może prowadzić do bardziej stabilnego i pokojowego świata dzięki globalnym instytucjom o skromniejszej skali i zakresie. Zachód musi również zająć się złymi skutkami swoich inicjatyw globalizacyjnych, szczególnie na Globalnym Południu, i zapewnić innowacyjne podejście do pomocy rozwojowej.

Nowy Porządek Świata nabiera kształtów

Świat jest świadkiem zmiany paradygmatu, w której globalna większość wyłania się jako dominująca siła. Era jednobiegunowej dominacji Zachodu ustępuje miejsca wielobiegunowemu światu definiowanemu przez partnerstwa i sojusze, które stawiają na wzajemny szacunek i współpracę. Dla Zachodu transformacja ta wymaga znaczącego przewartościowania jego strategii globalnego przywództwa. Kluczem jest adaptacja; Dalsze poleganie na przestarzałych paradygmatach grozi skazaniem zachodnich mocarstw na utratę znaczenia. Nowy porządek świata nie jest zagrożeniem, ale szansą na prawdziwą wolność i dobrobyt oparty na uczciwych systemach pieniężnych, które odzwierciedlają rzeczywistą wartość. Zmiana ta wymaga niezłomnego zaangażowania w budowanie przyszłości opartej na uczciwości, innowacyjności i efektywnym wykorzystaniu energii.

Źródła tego artykułu obejmują:

Źródło: https://www.naturalnews.com/2025-09-21-non-western-powers-are-redefining-global-diplomacy.html