Zdolność lekarzy oddziałów intensywnej terapii do ratowania życia jest bardzo zróżnicowana

Listen to this article

Analiza przeprowadzona przez dr Joseph Mercola

Historia w skrócie

Badania przeprowadzone przez dr Pierre’a Kory’ego podkreślają znaczną zmienność w umiejętnościach ratowania życia lekarzy na oddziałach intensywnej terapii, rzucając wyzwanie tradycyjnym wskaźnikom, takim jak reputacja i osiągnięcia akademickie, które często nie korelują z wynikami pacjentów
Wyniki APACHE obiektywnie oceniają pracę lekarzy, ujawniając, że niższe wskaźniki obserwowanej/oczekiwanej śmiertelności wskazują na lepsze zdolności ratowania życia, podkreślając znaczenie wczesnej i dokładnej diagnozy
Wyniki pokazują, że lekarze na oddziałach intensywnej terapii, którzy w mniejszym stopniu polegają na obszernych testach diagnostycznych, a bardziej na umiejętnościach diagnostycznych przy łóżku pacjenta, takich jak ultrasonografia, zapewniają równie skuteczną opiekę, kwestionując konieczność stosowania praktyk wymagających dużej ilości zasobów
Badania sugerują, że nadużywanie zasobów medycznych, takich jak tomografia komputerowa i echokardiogramy, niekoniecznie prowadzi do lepszych wyników leczenia pacjentów, co przemawia za bardziej minimalistycznym podejściem do opieki na OIT
Metoda Kory’ego oceny umiejętności lekarzy na oddziałach intensywnej terapii oferuje nową perspektywę oceny pracowników służby zdrowia, koncentrując się na dowodach empirycznych w celu poprawy wskaźników przeżycia pacjentów i jakości opieki zdrowotnej

W Stanach Zjednoczonych śmiertelność na oddziałach intensywnej terapii wynosi od 8% do 25%, w zależności od różnych czynników1, takich jak dane demograficzne pacjentów i lokalizacja placówki. Liczby te ilustrują krytyczną kwestię – szanse na przeżycie pacjentów na OIT wyraźnie zależą od tego, gdzie i jak są leczeni.

Lekarze na oddziałach intensywnej terapii, czyli intensywiści, znajdują się na pierwszej linii frontu tych sytuacji życia i śmierci. Ich wiedza specjalistyczna w zakresie zaawansowanych technik podtrzymywania życia i zaawansowanej technologii medycznej jest niezbędna do przeżycia pacjentów. Na przykład zastosowanie terapii wczesnej mobilizacji2 ma kluczowe znaczenie dla poprawy wskaźników przeżycia.

Ale w jaki sposób pacjenci mogą ocenić umiejętności swoich lekarzy w warunkach szpitalnych? Dr Pierre Kory przeprowadził badanie, w którym wykorzystał tę hipotezę jako przewodnik, aby pomóc pacjentom uzyskać najlepszą możliwą opiekę.

Ocena umiejętności ratowania życia lekarzy na oddziałach intensywnej terapii — nowa perspektywa

W badaniu Kory’ego, które zostało opublikowane na jego stronie Substack^, wyjaśnia, że lekarze powinni otrzymać ocenę podobną do rozgrywających NFL (National Football League). Tak jak ci sportowcy są oceniani na podstawie swoich wyników przy użyciu określonych kryteriów, Kory opracował metodę oceny umiejętności ratowania życia specjalistów z OIOM-u. Dla przypomnienia, “najlepsi lekarze” są zwykle mierzeni za pomocą niedoskonałych wskaźników, takich jak:

Reputacja — Rekomendacje przekazywane z ust do ust, uczelnia medyczna, z której pochodzą i liczba lat praktyki

Certyfikacja — Różne certyfikaty specjalizacji, które posiada lekarz itp.

Historia błędów w sztuce lekarskiej — jeśli zostali pozwani przez poprzedniego pacjenta

Wskaźniki zakażeń ran pooperacyjnych — Według Kory “jest to prawdopodobnie jedyny naprawdę statystyczny wskaźnik, według którego można oceniać lekarzy”

Skargi pacjentów — ilu pacjentów złożyło skargi na konkretnego lekarza

Geografia i dostępność ubezpieczenia/harmonogramu — Niektórzy pacjenci wybiorą najwygodniejszą dla siebie opcję

Aby stworzyć obiektywną metodę oceny lekarzy, w badaniu Kory wykorzystano wynik APACHE (Acute Physiology, Age, Chronic Health Evaluation), który przewiduje ryzyko śmiertelności pacjentów i określa, kto jest najskuteczniejszym klinicystą.

Przyczyny leżące u podstaw zmienności umiejętności lekarzy na oddziałach intensywnej terapii są wieloaspektowe. Czynniki takie jak zdolność do stawiania wczesnych i dokładnych diagnoz, poleganie na umiejętnościach diagnostycznych przy łóżku pacjenta oraz stosowanie zaawansowanych technik, takich jak ultrasonografia, odgrywają znaczącą rolę. Na przykład doświadczenie Kory’ego w dziedzinie ultrasonografii pozwoliło mu zmniejszyć potrzebę wykonywania dodatkowych badań. Takie podejście nie tylko oszczędza zasoby, ale także minimalizuje stratę czasu, co jest ważne w przypadku opieki nad pacjentami OIOM.

Zrozumienie, w jaki sposób te czynniki wpływają na wyniki leczenia pacjentów, ma kluczowe znaczenie. Kiedy lekarze w dużym stopniu polegają na szeroko zakrojonych testach, może to wskazywać na niepewność lub brak zaufania do ich zdolności diagnostycznych. I odwrotnie, ci, którzy zużywają mniej zasobów, jak Kory, często wykazują wyższy poziom wiedzy i wydajności. Ma to kluczowe znaczenie dla poprawy wskaźników przeżycia, ponieważ terminowe i dokładne interwencje są niezbędne w warunkach intensywnej terapii.

Rewolucyjny sposób analizy wydajności lekarza na OIOM-ie

Zanim przejdziesz dalej, zauważ, że badanie Kory jest osobistym śledztwem opublikowanym na jego stronie Substack. Powodem, dla którego nie opublikował tego w czasopiśmie medycznym, była obawa przed wywołaniem “niezgody i kontrowersji (a może nawet zażenowania) wśród zespołu OIOM”, którym wówczas kierował. Po ustaleniu tła zauważył zaskakującą różnicę w zdolności lekarzy na oddziałach intensywnej terapii do ratowania życia.⁴

Badanie koncentrowało się na pacjentach przyjmowanych na OIT pod opieką tego zespołu lekarzy, którym wcześniej kierował Kory. Dzięki ścisłemu monitorowaniu, w jaki sposób każdy lekarz wykorzystywał testy diagnostyczne i interwencje, badania wykazały znaczące różnice w ich podejściach i skuteczności.⁵

Ponownie, Kory, będąc wielkim fanem piłki nożnej, wyobraził sobie system, w którym lekarze są oceniani podobnie jak rozgrywający NFL, przypisując każdemu klinicystę “Quarterback Rating” (QBR) na podstawie jego wyników.⁶ Analogia ta uwypukla znaczne różnice w poziomie umiejętności, jakie istnieją wśród specjalistów OIOM.

Ignorując sześć “tradycyjnych” wskaźników używanych do oceny lekarzy, Kory zastosował wynik APACHE, narzędzie używane do przewidywania ryzyka zgonu pacjenta na podstawie różnych wskaźników zdrowotnych.⁷

Obliczając obserwowany wskaźnik śmiertelności pacjentów dla każdego lekarza i porównując go z oczekiwanym wskaźnikiem, Kory opracował stosunek obserwowanej do oczekiwanej śmiertelności (O/E).⁸ Zasadniczo niższy wskaźnik O/E wskazuje na lepiej wykwalifikowanego lekarza na OIOM-ie, podczas gdy wyższy wskaźnik wskazuje na gorsze wyniki.⁹

Kory odkrył, że wielu jego kolegów nadużywało interwencji, takich jak inwazyjne cewniki, co prowadziło do niepotrzebnych zabiegów, które nie poprawiały wyników pacjentów.¹⁰ To nadmierne wykorzystanie zasobów nie tylko zwiększyło koszty, ale także świadczyło o braku zaufania do zdolności diagnostycznych.¹¹

Aby przeprowadzić analizę statystyczną, Kory użył zaawansowanego oprogramowania o nazwie QlikView, które pozwoliło mu ocenić liczbę testów zleconych przez każdego lekarza, a także liczbę konsultacji z innymi specjalistami.¹² To podejście oparte na danych ukazało szerszy obraz umiejętności każdego lekarza, ujawniając znaczną zmienność w ich praktykach.¹³

Ostatecznym celem Kory jest zakwestionowanie status quo, opowiadając się za zmianą w kierunku wskaźników, które naprawdę odzwierciedlają wyniki kliniczne i wyniki pacjentów. Takie zmiany doprowadzą do poprawy jakości opieki i lepszych wyników dla pacjentów.¹⁴

Różnice w wykorzystaniu zasobów OIT wpływają na przeżywalność pacjentów

Badania skupiły się na 17 lekarzach na OIOM-ie, z których każdy był reprezentowany przez list, aby zachować anonimowość. W ciągu 18 miesięcy każdy lekarz zajmował się średnio 130 pacjentami. Badanie miało na celu zrozumienie, czy częstotliwość zlecania badań i konsultacji wpływa na prawdopodobieństwo wypisania pacjentów żywych z OIT. Wyniki przedstawia poniższa tabela:

Wyniki ujawniły szokującą dysproporcję w wykorzystaniu zasobów. Na przykład doktor G zlecił 19 razy więcej badań niż najmniej aktywny lekarz, doktor E (którym był Kory), który był najniższy w zlecaniu tomografii komputerowej.¹⁵ Co zaskakujące, ten wysoki poziom wykorzystania zasobów nie korelował z lepszymi wynikami pacjentów. W rzeczywistości doktor I, który zlecił prawie dwa razy więcej tomografii komputerowej klatki piersiowej niż następny w rankingu lekarz, był najniższy pod względem wypisywania pacjentów żywych z OIOM-u.¹⁶

I odwrotnie, lekarze, którzy przyjęli bardziej minimalistyczne podejście, używając mniej testów i polegając na diagnostyce przyłóżkowej, takiej jak USG, zauważyli lepsze wskaźniki przeżycia pacjentów.¹⁷ Lekarze ci byli w stanie zainicjować właściwe terapie na wcześniejszym etapie procesu chorobowego, co bezpośrednio wpłynęło pozytywnie na powrót pacjenta do zdrowia. Na przykład doktor C, lekarz o największej intensywności zasobów, zużywał około dwa razy więcej zasobów w porównaniu z doktorem E, ale wyniki nie sprzyjały większemu zużyciu zasobów.^{Rozdział 18}

“Minimalistyczni” lekarze, według słów Kory, otrzymali wyższą ocenę za swoje konserwatywne podejście i lepiej radzili sobie w ratowaniu życia. Innymi słowy, większa liczba testów nie jest równoznaczna z lepszą opieką. I odwrotnie, efektywne wykorzystanie zasobów, skupienie się na podstawowej diagnostyce, zwiększa przeżywalność pacjentów. Aby zapoznać się z ogólnymi wynikami, zobacz poniższą tabelę:

Jak widać na powyższym obrazku, minimalistyczne podejście do wykorzystania zasobów na OIT, charakteryzujące się mniejszą liczbą testów diagnostycznych i konsultacji między specjalistami, prowadzi do lepszych wyników leczenia pacjentów. Nadużywanie środków medycznych nie zwiększa przeżywalności, a w niektórych przypadkach może utrudniać szybkie i skuteczne leczenie. Według Kory, przyczyniły się do tego zwiększone narażenie pacjenta na promieniowanie, a także ryzyko związane z transportem pacjenta na terenie szpitala.

Praktyczne kroki w celu ochrony zdrowia w warunkach szpitalnych

Chociaż pytanie o rangę najlepszych lekarzy w szpitalu jest niepraktyczne, nadal istnieją sposoby na przejęcie kontroli nad swoim zdrowiem w warunkach klinicznych lub szpitalnych, aby zmniejszyć wykorzystywane zasoby (a tym samym wydatki finansowe). Aktywnie uczestnicząc w podejmowaniu decyzji zdrowotnych, umożliwiasz sobie propagowanie zabiegów, które są naprawdę korzystne dla Twojego samopoczucia. Niektóre z moich rekomendacji obejmują:

1. Wybierz pracowników służby zdrowia, którzy słuchają i przyjmują holistyczne podejście — Jeśli szukasz opieki medycznej, priorytetowo potraktuj znalezienie pracowników służby zdrowia, którzy uważnie słuchają Twoich obaw i biorą pod uwagę cały obraz Twojego zdrowia.

Lekarz, który przyjmie holistyczne spojrzenie, oceni wszystkie aspekty Twojego samopoczucia, zamiast skupiać się wyłącznie na pojedynczych objawach lub stanach. Opracują również zindywidualizowane, kompleksowe plany leczenia. To holistyczne podejście doprowadzi do dokładniejszych diagnoz i skutecznych planów leczenia dostosowanych do Twojego aktualnego profilu zdrowotnego.

2. Stwórz dokument “Opiekunowie i zgoda” — Zdecydowanie polecam sporządzenie dokumentu “Opiekunowie i zgoda”, aby jasno określić swoje preferencje i decyzje dotyczące opieki zdrowotnej. Dokument ten służy jako przewodnik dla przyjmującego zespołu medycznego i bliskich, zapewniając, że Twoje życzenia są szanowane, zwłaszcza w krytycznych momentach.

Szablony tego dokumentu zostały stworzone przez Laurę Bartlett i Gretę Crawford z ProtocolKills.com. Dokumenty te zostały opracowane w odpowiedzi na złe traktowanie medyczne, jakiego doświadczyli pacjenci podczas pandemii COVID-19. Posiadanie tego dokumentu zapewnia spokój ducha i jasność w sytuacjach wysokiego napięcia. Wzór jest dostępny na stronie Dokumenty pacjentów. Pozostałe dokumenty są dostępne do Pełnomocnictwa Medycznego.¹⁹

3. Odgrywaj aktywną rolę w zarządzaniu swoim zdrowiem — Bycie na bieżąco ze swoim stanem zdrowia i aktywne uczestnictwo w leczeniu znacząco wpłynie na Twoje wyniki. Regularnie monitoruj swoje biomarkery zdrowia, zadawaj pytania lekarzowi i trzymaj się planu leczenia. W ten sposób skutecznie współpracujesz ze swoimi lekarzami, co pozwala dostosować swoje podejście w razie potrzeby, aby zapewnić optymalny powrót do zdrowia.