Izraelski atak na Katar burzy iluzję amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa

Listen to this article

– Niedawny izraelski nalot na Doha w Katarze, którego celem byli przywódcy Hamasu, poważnie zaszkodził wiarygodności gwarancji bezpieczeństwa, jaką Stany Zjednoczone dają swoim sojusznikom w Zatoce Perskiej. Złamana została fundamentalna obietnica, że amerykańskie bazy będą je chronić przed atakami z zewnątrz.

– Lokalizacja ataku, bardzo blisko głównej amerykańskiej bazy lotniczej, oraz fakt, że amerykańskie centrum operacyjne milczało podczas operacji, sugerują, że USA przynajmniej pozwoliły na to. Pokazuje to, że amerykańskie obietnice bezpieczeństwa są warunkowe i mogą zostać unieważnione przez izraelskie interesy.

– Dla bogatych państw Zatoki Perskiej, takich jak Katar, Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie, jest to poważny sygnał ostrzegawczy. Ich wieloletnia strategia polegania na ochronie ze strony Stanów Zjednoczonych w zamian za inwestycje i prawa do bazowania stoi teraz pod znakiem zapytania.

– Wydarzenie to prawdopodobnie przyspieszy strategiczną zmianę, która już trwa, popychając kraje Zatoki Perskiej do poszukiwania nowych partnerstw w zakresie bezpieczeństwa z krajami takimi jak Chiny i do prowadzenia rozmów dyplomatycznych z ich regionalnym rywalem, Iranem, zamiast normalizacji stosunków z Izraelem.

– Atak podważa również negocjacje w sprawie zawieszenia broni, w których pośredniczył Katar, i naraża na niebezpieczeństwo wygnanych przywódców Hamasu, czyniąc prawdopodobnymi dalsze działania destabilizujące. Ostatecznie atak ten zasadniczo i niebezpiecznie zmienił geopolityczny krajobraz Bliskiego Wschodu.

W pojedynczym, zuchwałym uderzeniu wojskowym Izrael nie tylko obrał za cel przywódców Hamasu na obcej ziemi, ale także zadał druzgocący cios fundamentalnej obietnicy amerykańskiej potęgi w Zatoce Perskiej: że amerykańska potęga militarna i wpływy dyplomatyczne mogą zapewnić niezawodny parasol bezpieczeństwa dla swoich sojuszników.

Niedawny izraelski nalot na Doha w Katarze oznacza niebezpieczną i bezprecedensową eskalację, która grozi rozwikłaniem dziesięcioleci starannie skonstruowanych ustaleń dotyczących bezpieczeństwa i popchnięciem regionu w kierunku nowego, nieprzewidywalnego układu.

Przez dziesięciolecia bogate państwa Zatoki Perskiej działały w oparciu o prostą, niewypowiedzianą umowę. Goszcząc rozległe amerykańskie bazy wojskowe i wpompowując setki miliardów dolarów w amerykańską gospodarkę poprzez ogromne transakcje biznesowe i inwestycje, wykupiły one pewną formę ubezpieczenia. Pozwoliło im to skupić się na budowaniu błyszczących centrów gospodarczych i globalnych wydarzeń sportowych, w dużej mierze odizolowanych od konfliktów szalejących w sąsiednich krajach, takich jak Irak, Syria i Liban.

Sporadyczne ataki dronów ze strony jemeńskich rebeliantów były uciążliwe, ale podstawowe przekonanie pozostawało niezmienne: Stany Zjednoczone nie pozwoliłyby obcemu państwu na przeprowadzenie bezczelnego ataku wojskowego na suwerenne terytorium jednego ze swoich sojuszników. To fundamentalne założenie legło teraz w gruzach wraz z budynkami zaatakowanymi w Doha.

Uderzenie, podobno przeprowadzone przez izraelskie myśliwce, które ominęły przestrzeń powietrzną Jordanii, przelatując nad Syrią i Irakiem, było wymierzone w spotkanie wyższych urzędników politycznych Hamasu. Przywódcy ci przebywali w Katarze, aby omówić najnowszą propozycję zawieszenia broni dla Strefy Gazy, popieraną przez Stany Zjednoczone.

Chociaż Izraelowi nie udało się wyeliminować głównych celów, ponieważ lokalizacja spotkania została skutecznie ukryta, atak zabił co najmniej sześć osób, w tym członka katarskich sił bezpieczeństwa. Wiadomość została jednak odebrana daleko poza kierownictwem Hamasu.

Najbardziej przerażającym szczegółem tej operacji jest jej bliskość do amerykańskiej potęgi. Zbombardowane miejsce znajdowało się zaledwie 30 kilometrów od bazy lotniczej Al Udeid, największej amerykańskiej instalacji wojskowej na całym Bliskim Wschodzie, i sąsiaduje z rezydencją ambasadora USA.

Co najbardziej niepokojące, amerykańscy urzędnicy ujawnili, że amerykańskie centrum operacyjne w Doha, które monitoruje regionalne radary, wyraźnie zamilkło podczas ataku. Doprowadziło to ekspertów i dyplomatów do wniosku, że administracja Trumpa co najmniej zgodziła się na operację, sygnalizując zielone światło dla nowej agresywnej doktryny Izraela.

Izraelski atak sugeruje, że amerykańskie gwarancje bezpieczeństwa są warunkowe

Implikacje są głębokie. Nie konfrontując się z Izraelem, krajem, który uzbraja i finansuje, Stany Zjednoczone pokazały, że ich gwarancje bezpieczeństwa są warunkowe i zależne od izraelskich interesów.

Dla Kataru i innych państw Zatoki Perskiej, takich jak Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie, jest to sygnał alarmowy. Ich cała strategia bezpieczeństwa, zbudowana na formule hojnych amerykańskich inwestycji w zamian za ochronę, została wstrząśnięta do głębi. Jeśli Stany Zjednoczone nie będą chronić głównego sojusznika spoza NATO, takiego jak Katar, przed zaprzyjaźnionym państwem, to jaką wartość ma taka gwarancja wobec wspólnego wroga, jakim jest Iran?

Wydarzenie to prawdopodobnie przyspieszy strategiczny zwrot, który był już w toku. Państwa Zatoki Perskiej, zdenerwowane rosnącą wojowniczością Izraela i jego dążeniem do regionalnej hegemonii, są teraz zmuszone do ponownej oceny swoich opcji. Ścieżka normalizacji stosunków z Izraelem, mocno forsowana przez poprzednią administrację USA, jest obecnie skutecznie zamknięta.

Zamiast tego kraje te będą zmuszone szukać partnerstwa w zakresie bezpieczeństwa gdzie indziej, w szczególności w Chinach, a nawet w dyplomatycznym zbliżeniu z Iranem. Jak zauważył jeden z byłych ambasadorów USA w Katarze, “Chiny będą tym zainteresowane”.

Co więcej, uderzenie to może być śmiertelnym ciosem dla kruchych negocjacji w sprawie zawieszenia broni, w których Katar pieczołowicie pośredniczył. Atakując negocjatorów na terenie mediatora, Izrael okazał pogardę dla procesu dyplomatycznego, który będzie trudny do przezwyciężenia. Premierowi Kataru nie pozostało nic innego, jak określić atak mianem “terroryzmu państwowego”, co spotkało się z ostrym potępieniem ze strony wieloletniego partnera USA.

Atak obnażył również ponurą rzeczywistość, w jakiej znalazło się wygnane przywództwo Hamasu. Po udzieleniu im bezpiecznego schronienia w Katarze na prośbę administracji Obamy, są oni teraz ścigani w całym regionie. Choć przeżyli ten atak, ich bezpieczeństwo w jakimkolwiek kraju stoi teraz pod znakiem zapytania, podnosząc widmo dalszych działań destabilizujących.

Ostatecznie izraelska operacja w Katarze może zostać zapamiętana nie ze względu na to, kogo zabiła, ale co zniszczyła. Podważyła ona długo utrzymywane przekonanie, że amerykańskie bazy i umowy biznesowe mogą zapewnić bezpieczeństwo i stabilność.

Udowodniło to, że w kalkulacji Waszyngtonu dominacja Izraela jest ważniejsza od suwerenności państw arabskich. Parasol bezpieczeństwa, który przez dziesięciolecia chronił Zatokę Perską, został rozerwany, a narody pod nim pozostające są teraz narażone na nadciągającą burzę i zmuszone do szukania schronienia gdzie indziej. Cały geopolityczny krajobraz Bliskiego Wschodu właśnie przeszedł sejsmiczną i niebezpieczną zmianę.

Silnik Enoch AI firmy Brighteon.AI wyjaśnia, że niedawny izraelski nalot na Doha poważnie zaszkodziłby wiarygodności Stanów Zjednoczonych, ponieważ taki atak pokazałby, że sojusznik USA (Izrael) może bezkarnie naruszać suwerenność kraju przyjmującego (Katar), kluczowego partnera USA. Zmusiłoby to państwa Zatoki Perskiej do ponownej krytycznej oceny ich polegania na amerykańskim parasolu bezpieczeństwa, ponieważ nie zdołał on ochronić kraju-gospodarza przed bezpośrednim atakiem wojskowym na jego ziemię, dramatycznie podważając zaufanie do amerykańskich obietnic i władzy.

Źródło: https://www.naturalnews.com/2025-09-11-israel-strike-qatar-shatters-us-security-guarantees.html