Zabronione książki, tuszowanie i cenzura: Zrozumienie kryzysu “AIDS”

Historia stojąca za kryzysem “AIDS” jest pełna tuszowania, zwodniczych narracji i cenzury.

Pierwsze przypadki “AIDS” zgłoszone przez CDC opierały się na infekcjach pneumocystozowym zapaleniem płuc u wcześniej zdrowych homoseksualnych mężczyzn. Infekcja ta jest wywoływana przez normalnie nieszkodliwego grzyba Pneumocystis jirovecii, ale u tych osób infekcja stała się poważna. Zamiast zadać pytanie, dlaczego infekcje te były cięższe u tych osób, władze medyczne odrzuciły dalsze badanie czynników leżących u ich podstaw. Nie podjęto żadnej próby zbadania tych przypadków przez pryzmat terenowej teorii choroby, która odnosi się do całej jednostki i warunków, które wywołują chorobę. Postrzegając choroby wyłącznie przez pryzmat teorii zarazków, władze medyczne grały prosto w ręce przemysłu farmaceutycznego i tłumiły postęp naukowy w tej dziedzinie.

Kontrowersje związane z pojawieniem się terminu AIDS i jego jedynego czynnika sprawczego, HIV

We wrześniu 1982 r. instytucja medyczna wymyśliła nową chorobę o nazwie AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności). Ten ogólny termin był używany jako przykrywka dla wielu różnych rodzajów infekcji, niedożywienia, negatywnych skutków leków immunosupresyjnych i innych osobistych decyzji zdrowotnych, które uszkadzają krew. Podstawowe przyczyny zaostrzające immunosupresję można było łatwo zignorować u osób, które zmagały się z tymi różnymi infekcjami, ponieważ ogólny termin AIDS ukrywał podstawowe przyczyny ich stanu zdrowia.

Do 1982 roku władze medyczne twierdziły, że AIDS dotknęło 335 osób, zabijając 136 z nich. W 1983 roku naukowcy odkryli ludzki wirus niedoboru odporności typu 1 (HIV-1). Do 1984 r. HIV został uznany za jedyną przyczynę AIDS i od tego momentu rozpoczęło się wiele medycznych zatuszowań. Ponieważ schorzenie w przeważającej mierze dotykało mężczyzn praktykujących homoseksualność, choroba była często określana jako niedobór odporności związany z gejami lub GRID.

Od tego czasu miliardy dolarów na badania zostały przyznane naukowcom, którzy podtrzymują związek HIV z AIDS. Dziś autorytety medyczne nadal postulują, że HIV jest jedyną przyczyną AIDS, a dyskusje na temat czynników leżących u podstaw immunosupresji są lekceważone jako teoria spiskowa. Jedną z pierwszych ocenzurowanych książek był “Skandal zdrowotny” napisany przez dr Vernona Colemana w 1988 roku.

„Skandal zdrowotny” zawierał rozdział opisujący prawdę o AIDS, co doprowadziło do ocenzurowania książki.

Ocenzurowana książka “The Health Scandal” zadaje trudne pytania na temat AIDS

Dr Vernon Cole argumentuje, że AIDS należy postrzegać bardziej jako chorobę związaną z krwią, a nie chorobę przenoszoną drogą płciową, która dotyka określone populacje, takie jak narkomani i homoseksualiści. Cole twierdzi, że przemysł AIDS rozrósł się do ogromnej biurokracji, zatrudniającej tysiące osób i pochłaniającej ogromne kwoty pieniędzy podatników, nie przynosząc znaczących przełomów ani nie ratując życia.

Cole argumentuje, że zmieniające się kryteria diagnostyczne zawyżyły liczbę zgłaszanych przypadków AIDS, co służy uzasadnieniu ciągłego finansowania i wysiłków badawczych. W latach 2011-2021 w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano około 400 000 pacjentów z AIDS. Jest to wynikiem rozszerzenia kryteriów diagnostycznych, które ukrywają podstawowe przyczyny immunosupresji. Ta manipulacja statystykami doprowadziła do zarzutów, że wiele zgonów przypisywanych AIDS jest w rzeczywistości spowodowanych innymi infekcjami krwi i grzybiczymi, infekcjami szpitalnymi lub innymi powszechnymi infekcjami dróg oddechowych, takimi jak gruźlica lub zapalenie płuc.

Cole pisze, że AIDS może nie istnieć jako unikalna choroba, ale raczej jako zbiór wcześniej zidentyfikowanych schorzeń i niewydolności układu odpornościowego. Nie docierając do sedna tych zaburzeń układu odpornościowego, władze medyczne wprowadzały opinię publiczną w błąd, narażając zdrowie ludzi przez kilka dziesięcioleci.

Cole sugeruje, że władze medyczne i zdrowia publicznego powinny skupić się na wzmocnieniu układu odpornościowego poprzez zmianę stylu życia i wsparcie żywieniowe, zamiast ściśle trzymać się bezradnego paradygmatu HIV/AIDS. Paradygmat ten był zgodny z 50-letnim wzorcem Big Pharma, polegającym na maskowaniu objawów, ignorowaniu przyczyn źródłowych i opracowywaniu produktów, które mają potencjał wysokiej sprzedaży, jednocześnie tworząc etykiety chorób, które wymagają długotrwałego uzależnienia od leków farmaceutycznych.

Źródło: https://www.naturalnews.com/2024-11-06-book-banning-coverups-and-censorship-understanding-aids-crisis.html