Leczenie żywieniowe stwardnienia rozsianego

W. Todd Penberthy i Robert G. Smith

Jest to pierwszy artykuł z trzyczęściowej serii poświęconej aktualnemu stanowi diagnostyki i leczenia stwardnienia rozsianego, ze szczególnym uwzględnieniem skutecznych metod leczenia żywieniowego. Podsumowanie szczegółowych metod leczenia wartych rozważenia w oparciu o dane kliniczne znajduje się na końcu tego pierwszego artykułu. Drugi artykuł zawiera więcej informacji na temat terapii wysokimi dawkami tiaminy i niacyny. Ostatni artykuł jest przeznaczony dla osób o skłonnościach naukowych i opisuje, gdzie potrzebne są dalsze badania.

Linia partii dla naukowców brzmi: “Potrzebujemy więcej badań”. Linia partii dla klinicystów brzmi: “Nie ma dowodów klinicznych; potrzebne są badania RCT”. Ale jeśli chodzi o pacjenta, może to wyglądać następująco: “W oparciu o aktualne dostępne dane i dotychczasowe badania, co może być najbardziej przydatne w zapobieganiu postępowi mojej choroby?”. Mając to na uwadze, niniejsza seria artykułów przedstawia najpierw perspektywę pacjenta. Potrzeby pacjenta są najpilniejsze ze wszystkich.

W Stanach Zjednoczonych stwardnienie rozsiane (SM) diagnozuje się u około 200 osób tygodniowo, a jeśli obecne trendy się utrzymają, 30% z nich do końca życia będzie poruszać się na wózku inwalidzkim. [1, 2]. Stwardnienie rozsiane jest najczęściej diagnozowaną chorobą ośrodkowego układu nerwowego i nie wiemy, co powoduje tę chorobę autoimmunologiczną. Wiele różnych etiologii (bakteryjna, wirusowa, zatrucie metalami ciężkimi) może dawać objawy kliniczne identyczne z początkową diagnozą stwardnienia rozsianego. Nie ma skutecznych metod leczenia. W związku z tym diagnostyka różnicowa stwardnienia rozsianego jest wyjątkowo trudna, ponieważ biopsje nie są możliwe w przypadku dużej części OUN. Średni wiek zachorowania na SM wynosi około 34 lat. Wyobraź sobie, że jesteś w kwiecie wieku i właśnie ukończyłeś studia po 12 latach nauki. Niespodziewanie zostaje u Ciebie zdiagnozowana choroba neurodegeneracyjna, na którą nie ma lekarstwa, a jej przyczyna jest nieznana. Jakby długi z tytułu kredytu studenckiego i perspektywa czterech dekad stagnacji zarobków nie były wystarczającym powodem do zmartwień, średni miesięczny koszt wielu leków na stwardnienie rozsiane, w tym jednego z najpopularniejszych leków na stwardnienie rozsiane (fumaran dimetylu; Tecfidera), wynosi około 5000 USD miesięcznie.

Niedawne badanie przeprowadzone przez Oregon State University i Oregon Health and Science University wykazało, że średni koszt leków na stwardnienie rozsiane wynosi 60 000 USD rocznie, w porównaniu do 10 000 USD rocznie dwadzieścia lat temu [3, 4]. Co więcej, według raportu, ceny niektórych leków na stwardnienie rozsiane rosły średnio o 30 procent rocznie przez dwie dekady [4-7]. Nawet najwcześniejsze użyteczne leki z czasem znacznie podrożały. Wydaje się, że zasady podaży i popytu nie mają tu zastosowania. Jest to niefortunny stan dzisiejszego leczenia stwardnienia rozsianego.

Istnieją jednak doskonałe dowody na to, że odpowiednie dawki niezbędnych składników odżywczych mogą skutecznie leczyć stwardnienie rozsiane – i są niedrogie. Brzmi zbyt dobrze, by mogło być prawdziwe? Niacyna (zwana również kwasem nikotynowym) może aktywować ten sam receptor co fumaran dimetylu (DMF; TecfideraTM) i można to zrobić za 15 USD miesięcznie zamiast 5000 USD! [Niacyna ma długą historię stosowania w leczeniu różnych chorób neurologicznych i autoimmunologicznych, ale jest powszechnie ignorowana w leczeniu oferowanym w klinice [9,10]. Niacyna kosztuje zaledwie centa za gram, a 3 gramy dziennie to typowy schemat wysokiej dawki niacyny, który był i nadal jest stosowany od ponad 60 lat [11]. Po leczeniu tysięcy pacjentów przez całe życie terapią wysokimi dawkami niacyny dr Abram Hoffer (1917-2009) ustalił następujące dawkowanie: 3-18 g/d w dawkach podzielonych (3x dziennie) w przypadku chorób neurologicznych [9]. Dalsza analiza porównawcza fumaranu dimetylu i niacyny w odniesieniu do bezpieczeństwa i skuteczności została przedstawiona w poniższych sekcjach. Rozważmy profil bezpieczeństwa fumaranu dimetylu (DMF) w porównaniu z terapią wysokimi dawkami niacyny. DMF został zakazany w 2009 roku w Europie do niektórych zastosowań ze względu na reakcje skórne i jest stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego dopiero od 2013 roku [12]. Tymczasem terapia wysokimi dawkami niacyny jest bezpiecznie stosowana od ponad 60 lat [11, 13].

W rzeczywistości niacyna została uznana za tak ważną, że obowiązkowe wzbogacanie mąki w tiaminę i niacynę zostało wprowadzone przez rząd USA w latach 40-tych XX wieku, aby zapobiec neurodegeneracji prowadzącej do śmierci z powodu pellagry, która jest chorobą z niedoboru niacyny[14]. Później, po leczeniu tysięcy pacjentów ze schizofrenią przez ponad 50 lat, dr Abram Hoffer udowodnił w 2008 roku, że niektóre osoby wymagają większych ilości niacyny niż inne, aby zapobiec schizofrenii neurologicznej[9, 15]. 9, 15] Aby zapoznać się z przykładem przypadku, zobacz pełny tekst “A neurological form of schizophrenia”, który opisuje wyzdrowienie z postępującego zwyrodnieniowego zespołu móżdżkowego za pomocą zaledwie 3×1 grama dziennie niacyny [16].

Wreszcie, co najważniejsze, ostatnie badania wykazały, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mają niedobór niacyny, prekursora NAD (dinukleotydu nikotynamidoadeninowego), cząsteczki będącej kofaktorem w ponad 400 reakcjach biochemicznych[17, 18]. Święty Graal większości dzisiejszych badań nad długowiecznością koncentruje się na sposobach zwiększenia NAD+, gdzie szczególny nacisk kładzie się na zdrowie neuronów[19-23]. Jedno badanie po drugim koncentruje się na sposobach zwiększania poziomu NAD+, ale nikt nie miał większego doświadczenia klinicznego w leczeniu pacjentów prekursorami NAD+ niż dr Abram Hoffer, MD, PhD i ostatecznie zdecydował się na 3g-18g najlepiej jako niacyna dziennie w podzielonych dawkach w przypadku problemów ze zdrowiem psychicznym [9]. [9] Ponownie, NAD+ jest wyczerpany przez stwardnienie rozsiane, a zapobieganie utracie NAD+ jest krytyczne dla przetrwania neuronów w stwardnieniu rozsianym! [19,24] DMF nie jest prekursorem biosyntezy NAD+.

Skuteczne leczenie żywieniowe stwardnienia rozsianego

Pierwszym krokiem powinno być usunięcie jak największej liczby czynników ryzyka stwardnienia rozsianego[25]. Może to zmniejszyć ryzyko dalszej progresji stanu zapalnego, który powoduje stwardnienie rozsiane, a w niektórych przypadkach odwrócić stwardnienie rozsiane. Ostatnie badania wykazały, że dla niektórych osób najważniejszym warunkiem odwrócenia stwardnienia rozsianego jest eliminacja glutenu i przywrócenie zdrowego mikrobiomu (np. probiotyki lub przeszczep mikrobiomu kałowego)[26, 27]. [Eliminacja nabiału, drugiej najczęstszej alergii pokarmowej, może być również krytyczna [28, 29], ale masło karmione trawą jest w porządku i prawie nie wpłynie na poziom cholesterolu. Jeśli dana osoba ma alergię na jajka, należy je wyeliminować, ale dla większości ludzi jajka są idealnym źródłem białka. Jeśli palisz, powinieneś natychmiast przestać, ponieważ palenie jest znanym czynnikiem ryzyka wystąpienia stwardnienia rozsianego i stanu zapalnego, który prowadzi do nawrotów stwardnienia rozsianego. Na początku może to być trudne, ale biorąc pod uwagę alternatywę, pogorszenie stanu zapalnego, który powoduje degenerację neuronów w mózgu, wyzwanie rzucenia palenia można pokonać. Następnie, otyłość we wczesnym okresie życia jest znana jako czynnik ryzyka stwardnienia rozsianego, a w dorosłym życiu prawdopodobnie również zwiększa postęp choroby, ponieważ napędza stan zapalny w całym organizmie. Skupiając się na doskonałej diecie, która zawiera dużo surowych warzyw, w tym mikrozielonych, orzechów, obfitych porcji zielonych i kolorowych warzyw, z jajkami (jeśli nie ma alergii) i minimalną / zerową ilością mięsa oraz niewielką lub żadną przetworzoną żywnością, można wyeliminować niechciane kalorie i odwrócić stan zapalny, który powoduje stwardnienie rozsiane. Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym wrażliwi na gluten mogą wymagać eliminacji glutenu i/lub nabiału (z wyjątkiem masła karmionego trawą), aby umożliwić ustąpienie objawów.

U Terry Wahls, MD, zdiagnozowano stwardnienie rozsiane, a jej stan postępował przez standardowe etapy aż do niezdolności do chodzenia[28, 30]. [Po rozważeniu konwencjonalnych metod leczenia intensywnie badała, w jaki sposób odżywianie może wpływać na zdrowie mitochondriów w neuronach, które kontrolują funkcje mózgu i rdzenia kręgowego. Ostatecznie była w stanie odwrócić swój stan postępującego stwardnienia rozsianego, wstając z wózka inwalidzkiego i normalnie chodząc. Odniosła taki sukces, że obecnie kieruje własnymi finansowanymi badaniami klinicznymi nad dietetycznymi metodami leczenia chorób neurodegeneracyjnych. Jej terapia nie wykorzystuje żadnych leków, ale raczej dietę eliminacyjną, po której następuje wysoce odżywcza dieta pełna warzyw, która zapewnia odpowiednie dawki niezbędnych składników odżywczych

Rozważając wszystkie te metody leczenia stwardnienia rozsianego, konsekwentnie pojawia się jeden temat, którym jest znaczenie składników odżywczych w doskonałej diecie. Ja (WTP) jestem naukowcem z tytułem doktora biochemii i doświadczeniem w biologii rozwojowej. Po zaangażowaniu się w badania nad skutkami farmaceutyków, wybrałem inną ścieżkę: skupienie się w szczególności na niacynie i chorobach, którym można zapobiec lub odwrócić dzięki temu niezbędnemu składnikowi odżywczemu. Problem stwardnienia rozsianego i sposobu jego leczenia polega na tym, że terapie, które w niektórych przypadkach działały w przeszłości, nie są powszechnie skuteczne, a wyniki najnowszych strategii lekowych nie są dużo lepsze. Dlatego w tej serii artykułów nacisk kładzie się na skuteczne ortomolekularne leczenie żywieniowe. Wiedza pochodząca z badań naukowych wspiera stosowanie niedrogich metod ortomolekularnych: leczenie chorób za pomocą odpowiednich dawek naturalnych cząsteczek wymaganych przez zdrowy organizm ludzki.

Medycyna ortomolekularna opiera się na zrozumieniu przyczyny choroby. W przypadku neurodegeneracji, która prowadzi do stwardnienia rozsianego, leczenie należy rozpocząć od suplementacji magnezu, niacyny, tiaminy oraz witamin C i D. Magnez bierze udział w większej liczbie reakcji (>800) niż jakikolwiek inny składnik odżywczy, a niacyna bierze udział w większej liczbie reakcji (>400) niż jakakolwiek inna witamina. Niedobór magnezu jest najczęstszym niedoborem, a pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mają niedobór NAD i tryptofanu pochodzących z niacyny[17, 18]. [Udowodniono klinicznie, że tiamina przynosi korzyści w leczeniu stwardnienia rozsianego[31-33]. Witamina C jest niezbędna do zapobiegania stanom zapalnym w całym organizmie. Witamina D ma również długą historię medyczną wpływającą na stwardnienie rozsiane, a nawet wykazano, że zmniejsza liczbę nawrotów o 50-70% w porównaniu do osób z niewystarczającą ilością witaminy D [36-41].

Tiamina i niacyna w dużych dawkach

Suplementy witamin tiaminy (witamina B1) i niacyny (witamina B3) okazały się pomocne w zapobieganiu i odwracaniu stwardnienia rozsianego. Powodem jest to, że szlaki biochemiczne, które obsługują, są ważne dla przetrwania neuronów, które zwykle ulegają uszkodzeniu w stwardnieniu rozsianym. Te witaminy z grupy B są bardzo bezpieczne, gdy są bezpiecznie przyjmowane w dużych dawkach, a przyjmowane wraz z suplementem multiwitaminowym i doskonałą dietą mogą pomóc organizmowi aktywować wszystkie szlaki metaboliczne, które ich wymagają. Niacynamid jest również uważany za witaminę B3, ponieważ zapewnia większość korzyści niacyny, na przykład jest również prekursorem NAD; jednak nie zapewnia korzyści w postaci zwiększenia poziomu HDL we krwi.

Witamina B3 odnosi się zbiorczo do każdego prekursora biomolekuły NAD+, która jest niezbędna dla bioenergetyki i metabolizmu komórkowego. Zwiększenie poziomu NAD+ jest ważnym celem większości badań nad długowiecznością i zapobieganiem chorobom [10, 19, 20]. Istnieją trzy formy molekularne witaminy B3: niacyna/kwas nikotynowy, niacynamid/nikotynamid i rybozyd nikotynamidu. Niacyna wyróżnia się zdolnością do korygowania dyslipidemii, odpowiednio regulując poziom trójglicerydów, HDL, VLDL, cholesterolu i LDL. Niacyna wywołuje efekt flush, który jest korzystny dla zdrowia, ale dla niektórych jest nieprzyjemny. Idealnie byłoby, gdyby dana osoba dostosowała dawkę tak, aby uzyskać przynajmniej minimalną reakcję. Dawka ta różni się w zależności od indywidualnych potrzeb. Co więcej, przy większym zapotrzebowaniu na niacynę występuje mniejsza reakcja. Rybozyd nikotynamidu jest najdroższy, ponieważ został odkryty w 2004 roku i opatentowany. Niacynamid nie koryguje dyslipidemii, nie powoduje zaczerwienienia skóry i nie zwiększa NAD+ w takim stopniu, jak inne. Zdolność niacyny do zwiększania NAD+ może być zwiększona poprzez włączenie glutaminy (10-20g 3x dziennie).[42-44] Witamina B6 powinna być włączona w celu zapewnienia konwersji glutaminianu do GABA i wielu innych związków chemicznych, ale witamina B6 nie powinna być przyjmowana w dużych dawkach. Dr Abram Hoffer zwykle obserwował, że 25 mg witaminy B6 było wystarczające do zaobserwowania korzyści. Dodatkowe podejścia terapeutyczne, które są obecnie rozważane, obejmują mononukleotyd nikotynamidowy i NAD+. W oparciu o aktualne dane, suplementacja niacyną (jako kwasem nikotynowym) jest nadal prawdopodobnie najlepszym podejściem, szczególnie w połączeniu z glutaminą (10-20g 3x dziennie). Niacyna jest lepsza od niacynamidu w większości wskazań klinicznych i jest znacznie tańsza niż inne metody zwiększania NAD+.

Bardzo ważne jest, aby dana osoba poznała działanie niacyny na skórę, ponieważ dla niektórych może to być początkowo dość szokujące. Tak więc niewtajemniczona osoba powinna zacząć od niskich dawek, np. 25 mg, następnie 50 mg, następnie 100 mg, a następnie 2x 100 mg, przyjmowanych kilka razy dziennie. Aby przygotować małe dawki początkowe, należy podzielić tabletki 100 mg. Ostatecznie, w leczeniu stwardnienia rozsianego, optymalne sugerowane dawki są wyższe, zaczynając od 1500 mg dziennie, ale w zakresie od 1500 mg do 18 000 mg dziennie, przyjmowanych w co najmniej 3 dawkach podzielonych (dawki podzielone 3x 500 mg dziennie do 3x 6000 mg dziennie) w zależności od potrzeb. Dodawanie niacyny w proszku do koktajli jest najwygodniejszym i najtańszym sposobem podawania. Podczas przyjmowania niacyny, przy każdym poziomie dawki, tolerancja będzie stopniowo narastać, tak że uderzenie gorąca nie będzie widoczne. Następnie należy kontynuować zwiększanie dawki i powoli zwiększać ją do 3×500 mg / dzień, a następnie wyżej, aby znaleźć najbardziej skuteczną większą dawkę. Sugerowane dawki tiaminy wahają się od 1000 mg do 3000 mg dziennie (przyjmowane w dawkach podzielonych od 3x 300 mg do 3x 1000 mg dziennie). Początkowo 100-500 mg w zastrzykach 3x dziennie, a następnie 2x 500 mg dziennie doustnie do zaledwie 2-3x dziennie z 500 mg tiaminy. [Leczenie przy użyciu tych witamin opisano bardziej szczegółowo w części II.

Obecny stan opieki zdrowotnej

Jednym z problemów obecnego systemu opieki zdrowotnej w USA jest to, że motyw zysku nie zawsze sprawdza się we wspieraniu najlepszej opieki zdrowotnej lub badań finansowanych ze środków publicznych. To właśnie dolary z Twoich podatków pracują. Duża część problemu polega na tym, że firmy farmaceutyczne i dostawcy opieki zdrowotnej generują największe zyski poprzez utrzymywanie pacjentów w stanie częściowego wyleczenia, co zachęca ich do kontynuowania wydatków na opiekę zdrowotną. Udowodniono już, że najdroższa opieka zdrowotna nie prowadzi do najlepszej opieki zdrowotnej. Stany Zjednoczone mają najdroższą opiekę zdrowotną na świecie, ale zajmują ostatnie miejsce wśród krajów rozwiniętych pod względem wyników i jakości opieki. Nie jesteśmy nawet w pierwszej 25 na świecie (Jak zła jest opieka zdrowotna w USA? Badanie wykazało, że wśród krajów o wysokich dochodach jest najgorsza, 2017; U.S. Health Care Ranked Worst in the Developed World, 2014 World Health Organization’s Ranking of the World’s Health Systems, 2000). [47-49]

Mamy już dane. Po prostu nie mamy jeszcze wiedzy, aby podejmować najlepsze decyzje w leczeniu stwardnienia rozsianego. Pozytywnym aspektem jest to, że opisane tutaj terapie ortomolekularne są bezpłatne (diety eliminacyjne) lub prawie nie kosztują żywności w leczeniu większości chorób przewlekłych, zwłaszcza gdy suplementy są kupowane jako proszki luzem.

Obecne podejście do medycyny wydaje się prowadzić do większej liczby leków. W ostatnich latach w USA wypisywano ponad 4 miliardy recept rocznie (średnio ponad 10 na osobę w USA)[50,51]. [Jednym z powodów jest to, że podstawowe objawy są leczone jednym zestawem leków, a następnie skutki uboczne tych leków są leczone innym zestawem leków. Zbyt często nie odnosi się to do przyczyny stanu chorobowego, a więc ścieżka nie prowadzi do wyzdrowienia, ale zamiast tego prowadzi do większej liczby leków. Medycyna ortomolekularna umożliwia organizmowi powrót do zdrowia po chorobie spowodowanej niedoborem niezbędnych składników odżywczych poprzez dostarczanie składników odżywczych w odpowiednich dawkach, aby zapobiec niedoborom i wyleczyć się z nich. Medycyna ortomolekularna robi to za pomocą naturalnych metod, takich jak nacisk na doskonałą dietę, suplementy witamin i minerałów, post i diety eliminacyjne. Niektóre leki, na przykład antybiotyki, inhibitory i leki pobudzające wydzielanie (np. stymulujące uwalnianie insuliny) mają swoje miejsce w medycynie, aby radzić sobie z ostrą, potencjalnie śmiertelną sytuacją. Jako takie mogą ratować życie, ale ogólnie nie są przydatne do stymulowania powrotu do zdrowia i nie powinny stać się kulami.

Motyw zysku: pochodne niacyny

Porównaj odkrycie witaminy B3 jako niacyny w latach dwudziestych XX wieku z odkryciem rybozydu nikotynamidu w 2004 roku[52]. W latach czterdziestych XX wieku niacyna i tiamina stały się publicznie dostępne po niskich kosztach i zostały uznane za tak ważne w zapobieganiu cierpieniu i umieraniu populacji z powodu chorób, że rządy nakazały wzbogacanie rafinowanej mąki i ryżu tymi cząsteczkami. Szeroka dostępność niacyny uratowała tysiące ludzi przed epidemią pellagry w pierwszych dwóch dekadach XX wieku. Był to okres, w którym ponad milion osób cierpiało, a ponad 100 000 zmarło w samych południowych Stanach Zjednoczonych z powodu niedoboru niacyny.

NIH został pierwotnie utworzony w odpowiedzi na epidemię pellagry, a dr Joseph Goldberger był pierwszym stypendystą, któremu przyznano grant, aby zająć się podstawą epidemii pellagry w złej diecie. Późniejsi badacze ustalili, że brakującą cząsteczką była niacyna. Podkreśla to biologiczną wrażliwość człowieka na niedobór niacyny i krytyczną zależność od niacyny dla zdrowia. Azyle psychiatryczne były pełne osób cierpiących na tę straszną chorobę. Demencja była jednym z głównych objawów pellagry, choroby wywołanej niedoborem niacyny, ale po odkryciu i podaniu niacyny można ją było uratować, jeśli była wcześnie leczona. Następnie dr Abram Hoffer zastosował wysokie dawki niacyny lub niacynamidu do skutecznego leczenia tysięcy pacjentów ze schizofrenią w latach 50-tych.

Dla porównania, ostatnie badania wskazują, że rybozyd nikotynamidu ma potencjał do zwiększania poziomu NAD w mózgu i mięśniach wyjątkowo w stosunku do niacyny. Obecnie wykazano, że doustne podawanie rybozydu nikotynamidu może zapewnić neuroprotekcję u ssaków. Jest to bardzo ekscytujące i obiecujące dla leczenia stwardnienia rozsianego. Jak dotąd, podobnie jak niacyna, rybozyd nikotynamidu w dawce 1 grama dziennie wydaje się bezpieczny i skuteczny, ale mniej wiadomo o jego toksyczności.

Niestety, rybozyd nikotynamidu kosztuje obecnie ~100 razy więcej niż niacyna. Jak można się było spodziewać, pojawiły się skandaliczne, motywowane finansowo twierdzenia, że niacyna ma niewielki wpływ na mózg, ale jak opisano powyżej, nic nie może być dalsze od prawdy. Leczenie niacyną prawdopodobnie zrobiło więcej, aby zapobiec lub odwrócić demencję niż jakikolwiek lek lub cząsteczka. Obecnie choroba Alzheimera i demencja naczyniowa są powszechne. Wysokie dawki niacyny mają również sens w leczeniu demencji naczyniowej, podnosząc poziom HDL bardziej niż jakikolwiek znany środek farmaceutyczny bez żadnych działań niepożądanych. Żaden lek nie zbliżył się nawet do tego poziomu korzyści terapeutycznych. Badania kliniczne farmaceutyków stosowanych w leczeniu choroby Alzheimera konsekwentnie kończą się niepowodzeniem, podczas gdy wysoka dawka niacyny niestety pozostaje nieprzetestowana pod kątem choroby Alzheimera ze względu na brak zachęt finansowych.

Najwyraźniej niacyna zapewnia ogromne korzyści dla mózgu. Receptor sprzężony z białkiem G o wysokim powinowactwie do niacyny jest obecny w neuronach i glejach. Prawdopodobnie jest to również chemosensor kontrolujący ekspresję genów szlaku ratunkowego NAPRT i NAD (NAMPT i/lub NMNAT1-3) wymaganych do konwersji niacyny do NAD, co zapewnia ogromną neuroprotekcję – wydłużając życie aksotomizowanych neuronów do ponad 20 godzin na szalce Petriego, podczas gdy zwykle żyją one zaledwie kilka godzin[24].

Chociaż trzy formy witaminy B3 (niacyna, niacynamid i rybozyd nikotynamidu) są porównywane rzadko, ja (WTP) zrobiłem to eksperymentalnie w moim laboratorium. Moje eksperymenty zostały przeprowadzone na całych zwierzętach, larwach danio pręgowanego. Zaobserwowałem, że niacyna podniosła całkowity poziom NAD bardziej niż rybozyd nikotynamidu lub niacynamid. Co szczególnie istotne z fizjologicznego punktu widzenia, niacyna była najskuteczniejszym z tych trzech związków w promowaniu przeżycia w śmiertelnych warunkach beztlenowych w modelach zwierzęcych danio pręgowanego. Jednak, co zaskakujące, resweratrol podnosił poziom NAD nawet bardziej niż same witaminy B3, prawdopodobnie poprzez zmiany ekspresji genów enzymów ratujących NAD. Co więcej, resweratrol zapewniał jeszcze większe korzyści w zakresie przeżywalności.

Zamieszanie w diagnozowaniu stwardnienia rozsianego

Ważne jest, aby zrozumieć, że ponieważ przyczyna stwardnienia rozsianego nie jest znana, diagnoza stwardnienia rozsianego jest diagnozą domyślną, w dużej mierze opartą na wykluczeniach. Diagnoza stwardnienia rozsianego jest często mylona z różnymi schorzeniami, które można leczyć! Zatrucie metalami ciężkimi, choroby wirusowe, choroby bakteryjne (w szczególności borelioza), celiakia, ergotyzm i inne mogą być diagnozowane jako stwardnienie rozsiane[53]. [Na szczęście wszystkie te choroby można bezpiecznie leczyć, jeśli zostaną prawidłowo zdiagnozowane i odpowiednio leczone, a większość z tych metod leczenia jest niedroga. Praca neurologa może być szczególnie trudna, ponieważ stany te mogą być trudne lub niemożliwe do zdiagnozowania, gdy nie można wykonać biopsji uszkodzonych tkanek. W wielu przypadkach różne możliwe schorzenia leżące u ich podstaw można rozwiązać, zwracając szczególną uwagę na ich etiologię i stosując odpowiednie leczenie. Podsumowanie szczegółów dotyczących leczenia schorzeń często mylonych ze stwardnieniem rozsianym znajduje się w części III.

Eliminacja glutenu pomaga odwrócić autoimmunizację

Stwardnienie rozsiane jest ogólnie uważane za chorobę autoimmunologiczną. Aby wyleczyć chorobę autoimmunologiczną, należy wyeliminować autoreaktywne limfocyty T i/lub przeciwciała. Aby ustalić przyczynę choroby autoimmunologicznej, należy wyeliminować antygen (np. w tym przypadku zrezygnować z glutenu), który stymuluje produkcję autoreaktywnych limfocytów T. Może to być trudne, ponieważ zwykle nie wiadomo, który antygen powoduje chorobę autoimmunologiczną. Na przykład w przypadku chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, zapalenie tarczycy, cukrzyca typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń, nie wiemy, jaki antygen powoduje produkcję autoreaktywnych komórek T. Istnieje jednak jedna choroba autoimmunologiczna, której przyczynę znamy, a jest nią celiakia, wywoływana przez gluten. Po przejściu na dietę bezglutenową na zaledwie kilka tygodni, niektóre osoby zauważają korzyści i zmniejszenie objawów celiakii.

Co najważniejsze, wyraźnie wykazano, że gluten powoduje objawy, które mogą skutkować diagnozą stwardnienia rozsianego. W niektórych przypadkach diagnoza stwardnienia rozsianego została cofnięta poprzez wyeliminowanie glutenu z diety. Chociaż dla niektórych osób wymaga to pewnej nauki, jest to zasadniczo bezpłatne, ponieważ żywność bezglutenowa jest powszechnie dostępna. Dr David Perlmutter, MD, doświadczony neurolog/ekspert ds. żywienia, zaobserwował całkowite odwrócenie demielinizacji, charakterystycznej cechy diagnozy SM, gdy pacjenci przeszli na dietę bezglutenową[26, 27]. [Opisał on odkrycie odwrócenia stwardnienia rozsianego jako największe odkrycie w jego kilkudziesięcioletniej praktyce neurologa! Widział również przypadki dystonii, mioklonii, a nawet epilepsji, które całkowicie ustępowały po przejściu na dietę bezglutenową. Dr Perlmutter zawsze sprawdza wrażliwość na gluten u pacjentów, u których diagnozuje stwardnienie rozsiane. Zaleca, aby wszyscy pacjenci ze stwardnieniem rozsianym rozważyli wypróbowanie diety bezglutenowej przez co najmniej 2 tygodnie.

Możesz myśleć, że skoro nigdy nie miałeś problemu z glutenem w produktach z pszenicy, takich jak chleb, to nigdy nie będziesz miał. Jednak lekarze zajmujący się tą kwestią zaobserwowali, że wraz ze starzeniem się, u każdego wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia alergii na gluten. Dr Perlmutter sugeruje wyeliminowanie glutenu (koniec z chlebem i makaronem). Dla niektórych osób zaprzestanie spożywania glutenu może być niezwykle trudne. Dla większości ludzi chleb jest częścią codziennego życia. Może być trudno zaakceptować fakt, że składnik chleba może powodować poważną chorobę, ale faktem jest, że w niektórych przypadkach może. W wielu supermarketach znajduje się alejka poświęcona żywności bezglutenowej. Stało się tak po części ze względu na wyniki badań medycznych, ale także po prostu ze względu na proces uczenia się społeczeństwa. Jednym słowem, można to nazwać medycyną empiryczną w działaniu. Musimy sami się leczyć.

Dr Marios Hadjivassiliou wielokrotnie widział, jak pacjenci powracali do zdrowia po przejściu na dietę bezglutenową. Był również świadkiem dramatycznych demielinizacji u pacjentów, którzy są bardzo wrażliwi na gluteny. Co najbardziej zdumiewające, dr Hadjiavassiliou stwierdził, że u niektórych pacjentów wrażliwość na gluten objawia się wyłącznie jako zaburzenie neurologiczne, bez innych widocznych patologii.

Witamina D

Wiadomo, że niedobór witaminy D jest czynnikiem ryzyka rozwoju stwardnienia rozsianego [25,36,37]. 25,36,37] Witamina D może również zmniejszać ryzyko nawrotów i progresji u osób, które już chorują na SM [38-41]. [Kilka badań wykazało, że częstość występowania stwardnienia rozsianego jest większa w krajach położonych na wysokich szerokościach geograficznych, gdzie światło słoneczne zawiera mniej UVB, które generuje witaminę D w skórze. Chociaż dokładny mechanizm działania witaminy D na stwardnienie rozsiane nie jest znany, obecne badania badają możliwe powiązania z metabolizmem i układem odpornościowym organizmu. Chociaż witamina D jest wytwarzana przez ekspozycję skóry na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, niewielkie jej ilości znajdują się również w tłustych rybach. Wiadomo, że bierze ona udział w wykorzystaniu wapnia, łagodzeniu stanów zapalnych, funkcjonowaniu układu odpornościowego i zapobieganiu wielu różnym chorobom. Wiadomo, że zmniejsza ryzyko wielu rodzajów raka, cukrzycy, astmy, grypy, a także chorób kości i chorób autoimmunologicznych. Niedobór witaminy D jest bardzo powszechny u osób pracujących w pomieszczeniach, ponieważ największa ekspozycja na promienie UVB ze słońca, które generują witaminę D, występuje w letnich godzinach południowych, kiedy pracownicy biurowi przebywają w pomieszczeniach.

W przypadku osób o jasnej karnacji w 48 dolnych stanach USA, 10-20 minut dziennej ekspozycji na słońce w południe (11:00-15:00) na ramionach i nogach może dostarczyć 5 000-10 000 IU, co jest wystarczające dla wielu osób. W przypadku osób o ciemnej karnacji wymagana może być codzienna ekspozycja ramion i nóg na słońce przez maksymalnie 2 godziny w południe. Aby zminimalizować oparzenia słoneczne, można eksponować większy obszar skóry przez krótszy czas, na przykład zdjąć koszulkę latem i odsłonić plecy na 5 minut, a w przypadku ciemnej skóry na 10-20 minut. W przypadku osób mieszkających na wyższych szerokościach geograficznych (np. w Kanadzie i krajach Europy Północnej), aby uzyskać odpowiednią dawkę witaminy D, może być wymagana większa ekspozycja na słońce w południe. Jeśli nie możesz codziennie wychodzić na słońce, możesz uzyskać taką samą ilość witaminy D poprzez większą ekspozycję na słońce co kilka dni, na przykład w weekendy. W tych okresach konieczna jest bezpośrednia ekspozycja na słońce, ponieważ promieniowanie UVB, które wytwarza witaminę D, nie jest przenoszone przez filtr przeciwsłoneczny, chmury lub szklane okna. Gdy poziom witaminy D w organizmie wzrasta, skóra automatycznie przestaje ją wytwarzać, więc ekspozycja skóry na słońce jest samoograniczająca.

Bardzo niewielka ilość witaminy D jest generowana przez ekspozycję skóry na słońce, gdy jest ono niżej niż 45 stopni nad horyzontem, co zwykle ma miejsce zimą (październik – marzec: cały dzień; kwiecień – wrzesień: wschód słońca – 10 rano, 16:00 – zachód słońca). Nawet w przypadku przebywania na zewnątrz w zimie, ekspozycja na słońce nie wytwarza prawie żadnej witaminy D, ponieważ opalenizna jest spowodowana innym spektrum (UVA). Dlatego suplementy są niezbędne dla większości ludzi w północnych Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie w zimie. Typowe zalecane dawki to 30-50 IU/funt/dzień (60-100 IU/kg/dzień) lub 5000-10 000 IU/dzień (dawka dla dorosłych). Dopuszczalne jest przyjmowanie większych dawek co kilka dni, np. 50 000 IU raz w tygodniu. Ponieważ witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach, jej poziom w organizmie rośnie i spada powoli, dlatego ważne jest, aby wykonać badanie po kilku miesiącach, aby upewnić się, że dawka jest odpowiednia. Zwykle celem jest osiągnięcie poziomów w zakresie 30-60 ng/ml.

Różnorodne metody leczenia

Ponieważ stwardnienie rozsiane może być wywoływane przez różne czynniki, w tym predyspozycje genetyczne, pomocne mogą być różne metody leczenia. Ważnym czynnikiem może być odżywianie. Mikrobiota jelitowa jest niezwykle ważna, więc probiotyki mogą być pomocne. Witryna internetowa National Multiple Sclerosis opisuje epidemiologiczne skupiska diagnozy stwardnienia rozsianego związane z wysokim narażeniem na różne metale ciężkie (rtęć, ołów, arsen, kadm, tal)[54]. Niestety, terapia chelatacyjna nie jest powszechnie uważana za możliwą metodę leczenia takich przypadków stwardnienia rozsianego związanych z metalami ciężkimi, jednak terapie chelatacyjne zatrzymały stany podobne do stwardnienia rozsianego. W szczególności usunięcie rtęciowych wypełnień dentystycznych z kanałów korzeniowych i wypełnień pomogło niektórym pacjentom ze stwardnieniem rozsianym [55]

Wszystko to świadczy o słabym zrozumieniu etiologii stwardnienia rozsianego. Tak długo, jak strategie leczenia są bezpieczne, sensowne jest wypróbowanie różnych metod leczenia, zaczynając od najmniej agresywnych terapii SM. Witaminy mają znacznie lepsze wyniki w zakresie bezpieczeństwa w porównaniu z farmaceutykami, ponieważ nasze ciała ewoluowały, aby polegać na witaminach i minerałach, aby utrzymać się przy życiu. Należy jednak pamiętać, że wysokie dawki niektórych niezbędnych składników odżywczych (np. witaminy A, żelaza, selenu) mogą być toksyczne. Przejście na doskonałą dietę, która zawiera odpowiednie ilości niezbędnych składników odżywczych, w tym witamin i minerałów, jest zatem priorytetem. Leczenie otyłości jest priorytetem, ponieważ wiadomo, że jest ona czynnikiem ryzyka stwardnienia rozsianego. Drugim priorytetem jest usunięcie wszystkich źródeł toksyczności, w tym dymu, zanieczyszczenia metalami ciężkimi i toksycznych organicznych substancji chemicznych, takich jak środki zmniejszające palność i plastyfikatory znajdujące się w wielu produktach gospodarstwa domowego i miejscach pracy. Trzecim priorytetem jest wyeliminowanie specyficznych czynników wywołujących autoimmunizację, takich jak gluten znajdujący się w pszenicy i innych zbożach. Czwartym priorytetem jest wypróbowanie wysokich dawek suplementów witamin z grupy B, tiaminy i niacyny.

Leczenie suplementami tylko jednego składnika odżywczego (“monoterapia”) jest mniej korzystne niż leczenie skojarzone, ponieważ szlak biochemiczny jest tak silny, jak jego najbardziej ograniczające szybkość ogniwo. W szczególności upewnij się, że masz odpowiedni poziom magnezu i niacyny, ponieważ biorą one udział w większej liczbie reakcji niż jakikolwiek inny minerał i witamina. W związku z tym konieczne jest wypróbowanie metod skojarzonych.

Leczenie i dawki w stwardnieniu rozsianym

Suplementy (dawki dzienne)
(Autorzy są badaczami, a nie lekarzami. Należy zawsze ściśle współpracować z lekarzem przy opracowywaniu osobistego programu żywieniowego).

*Niacyna; 3-18g w podzielonych dawkach w ciągu dnia [9,10].
*Glutamina; 3×10-15g dziennie
Witamina B6; 25-100mg
*Tiamina; 100-500mg w zastrzykach 3x dziennie, a następnie 2x 500mg dziennie doustnie [31-33,45,46].
Chlorek magnezu; 3x300mg
*Witamina D; 5,000-10,000 IU
*Witamina C; 3,000 mg do 10,000 mg w dawkach podzielonych, do tolerancji jelit.
*IP6; 10x800mg IP6 z 200mg inozytolu na pusty żołądek, popijając tylko wodą i niczym innym przez kolejne 20min, a następnie uzupełniając minerały warzywami; powtarzać raz dziennie ≥ 10x, aż do braku rezultatu; alternatywnie bardziej agresywne metody chelatacji dożylnej pod ścisłym nadzorem i pod kierunkiem doświadczonego lekarza.
Resweratrol; 400 mg rano
Cynk; 50 mg
Miedź: 2 mg wraz z 50 mg cynku
*Probiotyki; ≥ 25 miliardów CFU: Lactobaccilus plantarum, Lactobaccilus acidophilus, Lactobaccilus brevis, Bifidobacterium lactis i/lub Bifidobacterium longum.

W razie wątpliwości co do jakości składników należy szukać znaku CE – w USA niezależne testy laboratoryjne nie są wymagane, ale w Europie/Kanadzie są one wymagane i oznaczone znakiem CE.

Żywność ([29, 30])

*Bez glutenu; minimalna ilość nabiału (masło i jajka karmione trawą są w porządku, o ile nie występuje alergia na jajka)
3 filiżanki zielonych warzyw liściastych (rukola, kapusta włoska, jarmuż itp.)
3 filiżanki kolorowych warzyw (buraki, marchew, jagody)
3 szklanki warzyw bogatych w siarkę (brokuły, kalafior, kapusta, jarmuż, kapusta włoska, brukselka).
Najtańszym sposobem jest domowa uprawa bez certyfikatu ekologicznego; najwygodniejszym sposobem jest mrożenie.
Idealnie, połowa masy ciała w uncjach wody dziennie, np. 80 uncji wody dla 160 funtów; bez fluoru i z małą ilością chloru.

Inne

*Przeniesienie drobnoustrojów z kałem [26, 27].
*Rozważenie historii medycznej wypełnień rtęciowych, badania na obecność rtęci i usunięcie wypełnień.

*Prawdopodobnie wymagane

Wnioski

Przyczyna stwardnienia rozsianego nie jest znana, ale obecnie wiadomo, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mają niedobór niacyny. Można oczekiwać, że wysokie dawki niacyny będą korzystne w leczeniu stwardnienia rozsianego, a wcześniej zgłaszano pozytywne doniesienia o podawaniu wysokich dawek niacyny pacjentom ze stwardnieniem rozsianym. To samo dotyczy wyników podawania wysokich dawek tiaminy i niedoboru tiaminy oraz reagującego na tiaminę zespołu Wernickego-Korsakoffa, który w obrazie klinicznym bardzo przypomina stwardnienie rozsiane. Bardzo potrzebne są badania poziomu tiaminy u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Kliniczny obraz stwardnienia rozsianego może być również spowodowany zatruciem metalami ciężkimi, infekcją bakteryjną, infekcją wirusową, a nawet nadwrażliwością na gluten. Diagnostyka różnicowa w mózgu jest wyjątkowo trudna, ponieważ biopsje zazwyczaj nie wchodzą w grę. W związku z tym najlepiej jest rozważyć zajęcie się wszystkimi możliwymi etiologiami za pomocą najbezpieczniejszych metod. Leczenie żywieniowe może czasami zatrzymać postęp stwardnienia rozsianego i stymulować regenerację funkcji nerwów. Ponieważ terapie żywieniowe są skuteczne i bardzo bezpieczne, powinny być wypróbowane jako pierwsze przed lekami. Eliminacja glutenu i nabiału (mleka) może przynieść niektórym osobom niezwykle pozytywne korzyści. Podejście to może być wymagane i było skuteczne dla wielu pacjentów i zasługuje na znacznie większą uwagę jako standardowa część leczenia zapobiegającego neurodegeneracji w atakach stwardnienia rozsianego.[26,27] Doskonała dieta składająca się z kolorowych i zielonych warzyw liściastych, z minimalną ilością / bez mięsa, wraz z pełnym schematem suplementów witaminowych i mineralnych oraz probiotyków, bez rafinowanych cukrów i zbóż, może spowolnić postęp stwardnienia rozsianego, aw niektórych przypadkach odwrócić stwardnienie rozsiane.

Odnośniki:

1. Noseworthy, J.H., et al., Multiple sclerosis. N Engl J Med, 2000. 343:938-52. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11006371 .

2. Bitsch, A. and W. Bruck, Differentiation of multiple sclerosis subtypes: implications for treatment. CNS Drugs, 2002. 16:405-418. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12027786 .

4. Burtchell, J. Should Multiple Sclerosis Drugs Cost $62,000 a Year? 2013. https://www.healthline.com/health-news/ms-why-are-ms-drug-prices-so-high-071913 .

5. Hartung, D.M., et al., The cost of multiple sclerosis drugs in the US and the pharmaceutical industry: Too big to fail? Neurology, 2015. 84:2185-2192. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25911108 .

6. Drugs.com. Tecfidera Prices, Coupons and Patient Assistance Programs. 2018 [January 21, 2018]. https://www.drugs.com/price-guide/tecfidera .

7. Disease Modifying Therapies for MS, N.M.S. Society, Editor. 2017. http://www.nationalmssociety.org/NationalMSSociety/media/MSNationalFiles/Brochures/Brochure-The-MS-Disease-Modifying-Medications.pdf .

8. Chen, H., et al., Hydroxycarboxylic acid receptor 2 mediates dimethyl fumarate’s protective effect in EAE. J Clin Invest, 2014. 124:2188-2192. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24691444 .

9. Hoffer, A. and J. Prousky, Successful treatment of schizophrenia requires optimal daily doses of vitamin B3. Altern Med Rev, 2008. 13:287-291. http://archive.foundationalmedicinereview.com/publications/13/4/287.pdf .

10. Penberthy, W.T., Pharmacological targeting of IDO-mediated tolerance for treating autoimmune disease. Curr Drug Metab, 2007. 8:245-266. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17430113 .

11. Carlson, L.A., Nicotinic acid: the broad-spectrum lipid drug. A 50th anniversary review. J Intern Med, 2005. 258:94-114. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16018787 .

12. Consumers: EU to ban dimethylfumarate (DMF) in consumer products, such as sofas and shoes, in European Commission. 2009. http://europa.eu/rapid/press-release_IP-09-190_en.htm .

13. Guyton, J.R. and H.E. Bays, Safety considerations with niacin therapy. Am J Cardiol, 2007. 99:22C-31C. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17368274 .

14. Park, Y.K., et al., Effectiveness of food fortification in the United States: the case of pellagra. Am J Public Health, 2000. 90:727-738. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10800421 .

15. Hoffer, A., Nutrition and schizophrenia. Can Fam Physician, 1975. 21:78-82. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20469184 .

16. Hoffer, A., A neurological form of schizophrenia. Can Med Assoc J, 1973. 108:186 passim. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4684627 .

17. Braidy, N., et al., Serum nicotinamide adenine dinucleotide levels through disease course in multiple sclerosis. Brain Res, 2013. 1537:267-272. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23973746 .

18. Mancuso, R., et al., Indoleamine 2,3 Dioxygenase (IDO) Expression and Activity in Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis. PLoS One, 2015. 10(6): p. e0130715. http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0130715 .

19. Penberthy, W.T., Nicotinamide adenine dinucleotide biology and disease. Curr Pharm Des, 2009. 15:1-2. http://www.eurekaselect.com/68333/article .

20. Rajman, L., K. Chwalek, and D.A. Sinclair, Therapeutic Potential of NAD-Boosting Molecules: The In Vivo Evidence. Cell Metab, 2018. 27:529-547. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29514064 .

21. Das, A., et al., Impairment of an Endothelial NAD(+)-H2S Signaling Network Is a Reversible Cause of Vascular Aging. Cell, 2018. 173:74-89 e20. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29570999 .

22. Wu, L.E. and D.A. Sinclair, Restoring stem cells – all you need is NAD(.). Cell Res, 2016. 26:971-972. https://www.nature.com/articles/cr201680.pdf .

23. Moroz, N., et al., Dietary restriction involves NAD(+) -dependent mechanisms and a shift toward oxidative metabolism. Aging Cell, 2014. 13:1075-1085. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25257342 .

24. Araki, T., Y. Sasaki, and J. Milbrandt, Increased nuclear NAD biosynthesis and SIRT1 activation prevent axonal degeneration. Science, 2004. 305:1010-1013. http://science.sciencemag.org/content/305/5686/1010 .

25. Thompson, A.J., et al., Multiple sclerosis. Lancet, 2018. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29576504 .

26. Perlmutter, D. and K. Loberg, Brain maker : the power of gut microbes to heal and protect your brain–for life. 2015, New York: Little, Brown and Company. ISBN-13: 978-0316380102.

27. Perlmutter, D. and K. Loberg, Grain brain : the surprising truth about wheat, carbs, and sugar–your brain’s silent killers. 2013, New York, NY: Little, Brown and Co. ISBN-13: 978-0316234801.

28. Wahls, T.L. and E. Adamson, The Wahls protocol : how I beat progressive ms using Paleo principles and functional medicine. 2014, New York, New York: Avery. ISBN-13: 978-1583335543.

29. Wahls, T., Minding My Mitochondria 2nd Edition: How I overcame secondary progressive multiple sclerosis (MS) and got out of my wheelchair. 2010. ISBN-13: 978-0982175088.

30. Wahls, T.L. and E. Adamson, The Wahls protocol cooking for life : the revolutionary modern Paleo plan to treat all chronic autoimmune conditions. 2017, New York: Avery/Penguin/Random House. ISBN-13: 978-0399184772.

31. Costantini, A., et al., High dose thiamine improves fatigue in multiple sclerosis. BMJ Case Rep, 2013. 2013. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23861280 .

32. Moore, M.T., Treatment of Multiple Sclerosis with Nicotinic Acid and Vitamin B1. Archives of Internal Medicine, 1940. 65:1-20. doi:10.1001/archinte.1940.00190070011001 https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/article-abstract/545332 .

33. Klenner, F.R., Response of Peripheral and Central Nerve Pathology to Megadoses of the Vtiamin B Complecx and Other Metabolites. Journal of Applied Nutrition, 1973. 25: p. 16-40. http://www.doctoryourself.com/Klenner_for_MS.pdf or http://www.townsendletter.com/Klenner/KlennerProtocol_forMS.pdf

34. Mount, H.T., Multiple Sclerosis and Other Demyelinating Diseases Canadian Medical Association Journal, 1973. 108:1356-1357. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1941527 .

35. Xiong, G.L. Wernicke-Korsakoff Syndrome Treatment & Management. 2017 Jun 09, 2017]; Available from: https://emedicine.medscape.com/article/288379-treatment .

36. Laursen, J.H., et al., Vitamin D supplementation reduces relapse rate in relapsing-remitting multiple sclerosis patients treated with natalizumab. Mult Scler Relat Disord, 2016. 10: p. 169-173. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27919484 .

37. Wood, H., Multiple sclerosis: Latitude and vitamin D influence disease course in multiple sclerosis. Nat Rev Neurol, 2017. 13:3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27857120 .

37. Handunnetthi L, Ramagopalan SV, Ebers GC. Multiple sclerosis, vitamin D, and HLA-DRB1*15.Neurology. 2010;74:1905-1910. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20530326 .

38. Laursen, J.H., et al., Vitamin D supplementation reduces relapse rate in relapsing-remitting multiple sclerosis patients treated with natalizumab. Mult Scler Relat Disord, 2016. 10: p. 169-173. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27919484 .

39. Pierrot-Deseilligny, C. and J.C. Souberbielle, Vitamin D and multiple sclerosis: An update. Mult Scler Relat Disord, 2017. 14:35-45. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28619429 .

40. Luque-Cordoba, D. and M.D. Luque de Castro, Metabolomics: A potential way to know the role of vitamin D on multiple sclerosis. J Pharm Biomed Anal, 2017. 136:22-31. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28063332 .

41. Hartl, C., et al., Seasonal variations of 25-OH vitamin D serum levels are associated with clinical disease activity in multiple sclerosis patients. J Neurol Sci, 2017. 375:160-164. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28320120 .

42. Penberthy, W.T., The Niacin Flush Pathway in Recovery from Schizophrenia and how Arginine and Glutamine may Provide Added Benefit. J Orthomolecular Medicine, 2012. 27:2-10. http://www.isom.ca/wp-content/uploads/2012/12/The-Niacin-Flush-Pathway-in-Recovery-from-Schizophrenia-and-How-Arginine-and-Glutamine-May-Provide-Added-Benefit-27.1.pdf .

43. Wischmeyer, P.E., Clinical applications of L-glutamine: past, present, and future. Nutr Clin Pract, 2003. 18:377-385. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16215069 .

44. Shao, A. and J.N. Hathcock, Risk assessment for the amino acids taurine, L-glutamine and L-arginine. Regul Toxicol Pharmacol, 2008. 50:376-399. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18325648 .

45. Thomson, A.D., et al., The Royal College of Physicians report on alcohol: guidelines for managing Wernicke’s encephalopathy in the accident and Emergency Department. Alcohol Alcohol, 2002. 37:513-521. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12414541 .

46. Thomson, A.D., E.J. Marshall, and D. Bell, Time to act on the inadequate management of Wernicke’s encephalopathy in the UK. Alcohol Alcohol, 2013. 48:4-8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065147 .

47. Bort, R., How Bad Is U.S. Health Care? Among High-Income Nations, It’s The Worst, Study Says, in Newsweek. July 14, 2017. http://www.newsweek.com/united-states-health-care-rated-worst-637114 .

48. Hellman, M., U.S. Health Care Ranked Worst in the Developed World, in Time. 2014. http://time.com/2888403/u-s-health-care-ranked-worst-in-the-developed-world .

49. Schneider, R.C., et al., Mirror, Mirror 2017: International Comparison Reflects Flaws and Opportunities for Better U.S. Health Care. 2017. http://www.commonwealthfund.org/interactives/2017/july/mirror-mirror/assets/Schneider_mirror_mirror_2017.pdf .

50. CDC. National Ambulatory Medical Care Survey: 2015 State and National Summary Tables. 2015; Available from: https://www.cdc.gov/nchs/fastats/drug-use-therapeutic.htm .

51. Portal, T.S. Total number of retail prescriptions filled annually in the United States from 2013 to 2024 (in billions). 2017; Available from: https://www.statista.com/statistics/261303/total-number-of-retail-prescriptions-filled-annually-in-the-us/ .

52. Bieganowski, P. and C. Brenner, Discoveries of nicotinamide riboside as a nutrient and conserved NRK genes establish a Preiss-Handler independent route to NAD+ in fungi and humans. Cell, 2004. 117:495-502. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15137942 .

53. Brinar, V.V. and M. Habek, Rare infections mimicking MS. Clin Neurol Neurosurg, 2010. 112:625-628. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20439131 .

54. Society, N.M.S. Clusters. January 26, 2018]; Available from: https://www.nationalmssociety.org/What-is-MS/What-Causes-MS/Clusters#section-2 .

55. Multiple Sclerosis and Dental Mercury: Summary and References.International Academy of Oral Medicine and Toxicoloty, 2016. https://files.iaomt.org/wp-content/uploads/MS-and-Dental-Mercury-Summary.pdf .

Źródło: https://orthomolecular.org/resources/omns/v14n15.shtml