Politycy i media głównego nurtu odnoszą wrażenie, że “paszporty szczepień” lub “paszporty szczepionkowe” są bezpośrednią odpowiedzią na pandemię COVID-19. Jeśli jednak zagłębimy się nieco głębiej, to okazuje się, że międzynarodowe plany ich wprowadzenia na wysokim szczeblu były prowadzone już na długo przed pandemią. Wydaje się, że pojawienie się wirusa SARS-CoV-2 w dogodny sposób dostarczyło politykom “pretekstu”, którego potrzebowali, aby wprowadzić ten pomysł.

W Europie planowanie paszportów szczepionkowych rozpoczęło się co najmniej 20 miesięcy przed rozpoczęciem wybuchu COVID-19. Komisja Europejska – organ wykonawczy Europy – po raz pierwszy opublikował wniosek w sprawie paszportów szczepionkowych w dniu 26 kwietnia 2018 r. Propozycja ta, zakopana głęboko w dokumencie dotyczącym “Wzmocnionej współpracy w zakresie chorób, którym zapobiega szczepienie” propozycja została zasadniczo zignorowana przez media głównego nurtu.

Wydany na początku 2019 roku dokument mapy drogowej określił następnie konkretne plany wdrożenia propozycji Komisji Europejskiej. Podstawowym działaniem wymienionym w mapie drogowej było “zbadanie możliwości opracowania wspólnej karty / paszportu szczepień” dla obywateli europejskich, która jest “kompatybilna z elektronicznymi systemami informacji o szczepieniach i uznawana do stosowania ponad granicami.” Wydaje się teraz jasne, że Europa jest jednym z głównych czynników wywierających wpływ na globalne wdrożenie tych planów.

Aby dowiedzieć się więcej o prawdzie leżącej u podstaw europejskich planów wprowadzenia paszportów szczepień, zobacz ten artykuł.

Źródło: https://www.dr-rath-foundation.org/2022/11/g20-leaders-agree-to-global-vaccination-passport-system-where-will-it-end/

Spread the love