Recenzja książki: “Jak firma Merck i organy regulacyjne ukryły poważne szkody związane ze szczepionką przeciwko HPV”

W zeszłym miesiącu duński lekarz i badacz medyczny dr Peter Gøtzsche opublikował swoją książkę “Jak Merck i organy regulacyjne leków ukryły poważne szkody szczepionki przeciwko HPV“. Książka ujawnia między innymi, że firma Merck stosowała liczne taktyki, aby uniknąć zgłaszania poważnych szkód neurologicznych związanych z Gardasilem.

“[Książka] pokazuje, w jaki sposób zyski – a nie bezpieczeństwo – mogą napędzać zatwierdzanie szczepionek, marketing, przyjmowanie ich i mandaty. To przypieczętowuje sprawę o skonfliktowaną naturę instytucji publicznych, których pretensje do ochrony nas są i ledwo zakamuflowane, co w dziwaczny sposób sprawia, że jeszcze bardziej im nie ufamy” – pisze Alan Cassels.

Nieustraszony Duńczyk obnaża ciemną stronę szczepionek przeciwko HPV

Autor: Alan Cassels

Przez ponad 30 lat studiowania i pisania o polityce narkotykowej oraz dokumentowania fascynujących machinacji organów regulacyjnych, firm farmaceutycznych, ekspertów medycznych i rzeczników prasowych korporacji, często łapałem się na tym, że wpatruję się w ciemną dziurę epistemologii, gałęzi filozofii zajmującej się naturą, źródłami i granicami wiedzy. Zasadniczo, kiedy mówimy, że coś “wiemy”, co to w ogóle oznacza?

Gdyby ktoś zapytał mnie: “Jak wiarygodna i kompletna jest nasza baza wiedzy, na której opiera się działanie leków na receptę lub szczepionek?”, moja odpowiedź mogłaby zostać uznana za impertynencką: “Jeśli chcesz poznać prawdziwą prawdę o lekach, nie pytaj lekarzy – zapytaj prawników”.

Oznacza to, że świat medyczny jest w stanie dostarczyć nam tylko tyle prawdy; Aby dotrzeć głębiej tam, gdzie leży prawdziwa wiedza, musisz zastosować prawo i filozofię, na arenie, na której możesz zadawać prawdziwe pytania i odpowiadać na pytania.

Świat badań klinicznych i medycznych regulatorów może zrobić dobre przedstawienie, nawet jeśli wielu z nas potrafi przejrzeć performatywne regulacje i performatywną “naukę” zarządzaną przez duchy, zaprojektowaną tak, aby uspokoić inwestorów i oszukać lekarzy, jednocześnie całkowicie zaniedbując dostarczanie informacji, które mają znaczenie dla pacjentów. Rzadko kiedy system medyczny zsuwa się ze zbroi pychy, aby szukać prawdziwego epistemologicznego złota. Jeśli myślisz, że już znasz prawdę, dlaczego miałbyś jej dalej szukać?

W wielu przykładach z ostatnich kilku dekad zauważyłem, że rygor sali sądowej pozostaje jednym z najlepszych narzędzi, jakimi dysponujemy, aby badać ważność i wiarygodność dowodów klinicznych, rozumieć ich ograniczenia i kwestionować autorytet ekspertów i organów regulacyjnych. Zdobywanie wiedzy na temat działania leków nie jest konkursem popularności. Większość z nas zgodzi się, że informacje na temat prawdopodobieństwa spodziewanych skutków działania leku powinny być oceniane na podstawie najczystszych, najbardziej bezstronnych i rygorystycznych badań, jakie ludzie mogą wymyślić.

Epistemologia przypomina nam, że wiedza naukowa jest tymczasowa i omylna. W kontekście narkotyków oznacza to uznanie, że to, co uważamy za prawdziwe – takie jak poziom bezpieczeństwa lub skuteczności leku – może ulec zmianie wraz z nowymi dowodami lub reinterpretacją istniejących danych. Ta pokora jest niezbędna, aby zapobiec dogmatycznemu trzymaniu się przestarzałych lub niekompletnych informacji. Niestety, często potrzeba sali sądowej, wysokich stawek i tony pieniędzy, aby dostać się pod warstwy performatywnej “nauki”.

Te myśli przyszły mi do głowy po przeczytaniu nowej książki duńskiego lekarza i badacza, doktora Petera Gøtzschego, giganta wśród sceptyków, którego nazwałem Nieustraszonym Duńczykiem. Jest nieustraszonym, nieustępliwym poszukiwaczem prawdy, którego przenikliwe niebieskie oczy wydają się patrzeć prosto w twoją duszę, kiedy mówi.

Często oskarża się go o arogancję i nieustępliwość, ale jedno jest pewne: nigdy nie wycofuje się z walki i zwykle jest po właściwej stronie. Nie stroni od trudnych prawd i nie ugina się pod presją przemysłu (i prawa), a jego intelektualny ciężar został ukierunkowany na rozwiązywanie ważnych problemów zdrowia publicznego, takich jak wartość mammografii czy ocena szkodliwości leków psychiatrycznych.

Ponad dziesięć lat temu dowiedziałem się o jego pracy w dziedzinie mammografii i przeprowadziłem z nim wywiad do mojej książki “Seeking Sickness: Medical Screening and the Misguided Hunt for Disease“. Kontaktowałem się z nim często, gdy zbierałem materiały i pisałem książkę na temat Cochrane Collaboration, organizacji, w której tworzeniu odegrał fundamentalną rolę i przez której ręce został zszargany i rzucony na pożarcie. (Ta saga jest dokładnie omówiona w kilku jego ostatnich książkach). Wielokrotnie widziałem, jak Nieustraszony Duńczyk oberwało mu na ringu i mogę zaświadczyć, że pod jego budzącą grozę powierzchownością kryje się umysł o nieubłaganej jasności umysłu i oddaniu prawdzie.

Jego najnowsza książka “How Merck and Drug Regulators Hid Serious Harms of the HPV Vaccines” (Skyhorse, 2025)jest ostrym oskarżeniem nadużyć korporacyjnych i zmowy regulacyjnej. Powinna to być lektura obowiązkowa dla każdego, kto nadal wierzy, że establishment medyczny i organy regulacyjne zawsze i coraz bardziej działają w naszym najlepszym interesie. Jak boleśnie wyjaśnia Gøtzsche, ci, którzy twierdzą, że pracują w interesie publicznym, często tak nie jest. To, co ujawnia podczas długiego przesłuchania w procesie sądowym na temat ulubieńca świata szczepionek, szczepionki Gardasil firmy Merck, zaprojektowanej do zapobiegania rakowi szyjki macicy, jest całkowicie zdumiewające.

Szczepionka Gardasil, agresywnie reklamowana jako szczepionka “ratująca życie”, została szybko wprowadzona na rynek w 2006 roku, mimo że nie spełniła ani jednego kryterium amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (“FDA”) do zatwierdzenia w trybie przyspieszonym. Sama FDA przyznała rok później, że brakuje jej naukowych możliwości, aby właściwie monitorować bezpieczeństwo leku. W tym samym czasie marketingowy atak firmy Merck obejmował niewiarygodnie kosztowną kampanię, intensywny lobbing w prawie każdym stanie i wyrafinowaną przez public relations wypowiedź zakorzenioną bardziej w strachu niż na dowodach – twierdząc, że “rak szyjki macicy zabija” tysiące kobiet każdego roku, narracja szalenie przesadzona i minimalnie kwestionowana przez korporacyjne media lub zdrowie publiczne.

Wkrótce po wprowadzeniu szczepionki Gardasil na rynek zaczęły pojawiać się liczne doniesienia o poważnych działaniach niepożądanych: przypadkach POTS (zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej), zaburzeń neurologicznych, omdleń, a nawet zgonów. Fakty te, skrupulatnie opisane w książce Gøtzschego, zostały ukryte lub odrzucone przez producentów i zatrudnionych przez nich badaczy. Dokumenty sądowe i wewnętrzne badania ujawniają, że Merck trzymał nieujawnione adiuwanty w szczepionce – kolejną warstwę oszustwa – i manipulował danymi dotyczącymi bezpieczeństwa, aby ukryć prawdę przed organami regulacyjnymi i opinią publiczną. Stanowczo zaprzeczyli nawet swoim długoterminowym danym dotyczącym przeciwciał, które wykazały, że odporność szybko słabnie i, co niepokojące, może nawet pogorszyć istniejące wcześniej infekcje HPV.

Praca Gøtzschego podkreśla podstawową prawdę: agencje regulacyjne – FDA, CDC, EMA, Health Canada – często są bardziej na pokaz niż na żywo. Dzięki zeznaniom sądowym, takim jak to, zaczynamy rozumieć, w jaki sposób zostali oni dokładnie przechwyceni przez branżę, którą mają regulować. Zeznania sądowe, w których można znaleźć jedne z najbogatszych stopni “serum prawdy”, ujawniają zdumiewający poziom korporacyjnej manipulacji i bierności regulacyjnej. W tym przypadku Gotzsche musiał przekopać się przez 112 000 stron poufnych raportów z badań, aby znaleźć klejnoty tego, co kryło się za twierdzeniami firmy Merck o jej nowatorskiej szczepionce zwalczającej raka. Ponownie: wróćmy do mojego aksjomatu: to w aktach prawnych, a nie w podsumowaniach medycznych, ujawnia się pełny zakres niewłaściwego postępowania przemysłu i to właśnie dzięki tym rewelacjom uzyskujemy największy wgląd w to, co “wiemy” o leku lub szczepionce.

Najbardziej zabawną częścią książki Gotzschego jest scena, w której jest on grillowany przez prawniczkę Merck zajmującą się pitbullami, Emmę C. Ross, podczas całodniowego przesłuchania. Jest to całkowicie warte ceny przyznania się do winy, a on opisuje swoje zeznania pod przysięgą jako “najbardziej absurdalny dzień w całym moim życiu”. Grillowanie było pełne arogancji i protekcjonalności, często zabawne i często ocierające się o dziecinne i dziwaczne docinki, tak teatralne, że można by pomyśleć, że zostało przygotowane przez zespół pijanych hollywoodzkich scenarzystów.

Ale bogactwo tego, co miał do przekazania, jest solidne, dostarczone przez niezłomnego eksperta, który nie daje się nabrać na kolana prawnikom. Miejscami śmiałam się głośno, wyobrażając sobie, jak wpatruje się w tę prawniczkę, która robiła wszystko, żeby się wiercił. Podczas gdy krytycy mogą uznać Nieustraszonego Duńczyka za nieco zbyt pewnego siebie, jego zeznania pokazują zaciekłą niezależność i głęboki nacisk na ujawnianie tego, co inni zdecydowali się zignorować.

Moim zdaniem jego najnowsza książka jest mocnym wezwaniem do działania. Pokazuje, w jaki sposób zyski – a nie bezpieczeństwo – mogą napędzać zatwierdzanie szczepionek, wprowadzanie ich do obrotu, przyjmowanie i nakazy. Przypieczętowuje to sprawę sprzecznej natury instytucji publicznych, których pretensje do ochrony nas są i ledwo zakamuflowane, co w dziwaczny sposób sprawia, że jeszcze bardziej im nie ufamy.

W szerszym zakresie rzeczy jest to trzeźwa, krytyczna “druga opinia” dla każdego rodzica, nauczyciela lub pracownika służby zdrowia, który trzyma się iluzji nieomylności szczepionek.

Wracając do pytania: Czy kiedykolwiek uzyskamy pełną prawdę od producentów leków lub naszych regulatorów?

Twierdzę, że nie dopóki nie staną przed sądem. Niestety, nieupiększona prawda o Gardasilu – i wielu innych lekach lub szczepionkach – jest pogrzebana pod warstwami chciwości przemysłu, niepowodzeń regulacyjnych i marketingowego spinu. Odwaga i skrupulatne badania Gøtzschego przebiły się przez ten chaos, oferując klarowność, która jest obecnie rzadkością.

Prawdziwa prawda o szczepionkach przeciwko HPV nie może pochodzić od skonfliktowanych badaczy, i stronniczych badań lub kiepskich mechanizmów regulacyjnych. Pochodzi od prawników i zeznań, w których kurtyny są odsuwane. Gøtzsche zrobił to dla nas.

Źródło: https://expose-news.com/2025/09/02/merck-hid-serious-harms-of-the-hpv-vaccine/