Szeroko stosowana szczepionka przeciwko HPV powiązana z 4 chorobami autoimmunologicznymi

Badanie porównujące prawie 2 miliony zaszczepionych i nieszczepionych dorastających dziewcząt w ciągu 10 lat wykazało, że u dziewcząt zaszczepionych czterowalentną szczepionką przeciw HPV ryzyko zachorowania na reumatoidalne zapalenie stawów było 4,4 razy większe niż u ich nieszczepionych rówieśniczek.

Jak wynika z badania opublikowanego w czasopiśmie Vaccine, rodzaj szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) powszechnie stosowanej na całym świecie, ale nie w USA, może zwiększać ryzyko rozwoju czterech chorób autoimmunologicznych.

W kolumbijskim retrospektywnym badaniu kohortowym porównano dokumentację zdrowotną prawie 2 milionów zaszczepionych i nieszczepionych dorastających dziewcząt na przestrzeni 10 lat i stwierdzono, że u dziewcząt zaszczepionych czterowalentną szczepionką przeciwko HPV ryzyko wystąpienia reumatoidalnego zapalenia stawów było 4,4 razy większe w porównaniu z ich nieszczepionymi rówieśniczkami.

Czterowalentne szczepionki przeciwko HPV zwalczają cztery szczepy HPV wysokiego ryzyka w porównaniu ze szczepionką Gardasil 9 firmy Merck, jedyną szczepionką przeciw HPV dystrybuowaną w USA, która zwalcza dziewięć szczepów.

Firma Merck faktycznie produkuje czterowalentną szczepionkę Gardasil — jedną z dwóch czterowalentnych szczepionek licencjonowanych przez Światową Organizację Zdrowia. W badaniu nie określono marki podawanej szczepionki.

U dziewcząt biorących udział w kolumbijskim badaniu ryzyko rozwoju młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów było również 2,76 razy większe, 2,86 razy większe ryzyko rozwoju tyreotoksykozy i 2,54 razy większe ryzyko rozwoju idiopatycznej plamicy małopłytkowej podczas 180- i 360-dniowego okresu obserwacji po szczepieniu.

„Istnieje znacznie wyższy poziom tych czterech chorób autoimmunologicznych – u dziewcząt, u których nie zdiagnozowano tych zaburzeń przed szczepieniem – w grupie zaszczepionej” – powiedział dr Brian Hooker, dyrektor naukowy Children’s Health Defense (CHD).

„To zdumiewające przyznanie się do rozregulowania układu odpornościowego spowodowanego tą szczepionką” – stwierdził Hooker. „Zasługuje to co najmniej na bardziej kompleksowe badanie w celu podjęcia decyzji, czy całkowicie wycofać szczepionkę”.

Badanie stanowi uzupełnienie obszernej recenzowanej literatury naukowej ze Stanów Zjednoczonych , Australii, Danii i Szwecji , Francji , Japonii i Kolumbii oraz statystyk opublikowanych przez agencje zdrowia publicznego w każdym z tych krajów, wykazujących powiązanie między szczepieniami przeciwko wirusowi HPV a chorobami autoimmunologicznymi.

Autorzy badania podają, że wskaźniki szczepień przeciwko HPV w Kolumbii są niezwykle niskie. Dzieje się tak częściowo dlatego, że w 2014 r. 500 dziewcząt z małego miasteczka Carmen de Bolivar zgłosiło objawy niepożądane, w tym ból głowy, parestezje, duszność, ból w klatce piersiowej i omdlenia. Filmy dziewcząt zostały szeroko udostępnione w Internecie.

Wraz ze spadkiem zaufania społecznego do szczepionki, wskaźniki spadły z 80% dziewcząt w 2012 r. do 14% i 5% dla pierwszej i drugiej dawki w 2016 r. W późniejszym badaniu sklasyfikowano tę reakcję jako „masową reakcję psychogenną ” niezwiązaną z zawartością szczepionki.

“Istnieją mocne dowody naukowe na całym świecie” – napisali autorzy badania, określając czterowalentną szczepionkę jako “bezpieczną i skuteczną”. Dodali jednak, że brakuje lokalnych badań potwierdzających te dowody. Autorzy badania wyrazili nadzieję na dostarczenie informacji na temat profilu bezpieczeństwa szczepionki.

Czterowalentna szczepionka Gardasil firmy Merck jest jedyną czterowalentną szczepionką zatwierdzoną przez Światową Organizację Zdrowia. W badaniu nie określono marki podawanej szczepionki.

W ramach zobowiązania do zwiększenia krajowego i globalnego tempa “eliminacji raka szyjki macicy”, Kolumbia była gospodarzem pierwszego Globalnego Forum Eliminacji Raka Szyjki Macicy, które odbyło się w tym miesiącu w Cartagena de Indias.

Fundacja Billa i Melindy Gatesów, UNICEF i Bank Światowy przeznaczyły prawie 600 milionów dolarów na rozszerzenie globalnych szczepień, badań przesiewowych i leczenia w wielu krajach, w tym w Kolumbii.

Wyniki „mówią same za siebie”

Do swojej analizy naukowcy uzyskali dostęp do krajowych danych dotyczących szczepień i krajowych danych dotyczących zdrowia dorastających dziewcząt w wieku 9–19 lat, które korzystały z kolumbijskiego krajowego systemu opieki zdrowotnej w latach 2012–2021 z powodu 1 z 33 chorób autoimmunologicznych, neurologicznych i hematologicznych, które uważa się za powiązane z czterowalentną szczepionką przeciwko HPV i trzech chorób, które nie są ze sobą powiązane.

Wybrali 16 chorób najczęściej kojarzonych ze szczepionką HPV i wykorzystali analizę statystyczną do porównania ryzyka rozwoju każdej z chorób pomiędzy kohortami zaszczepionymi i nieszczepionymi po 180 i 360 dniach po szczepieniu.

Naukowcy osobno przeanalizowali wyniki pierwszej i drugiej dawki szczepionki przeciwko HPV. W przypadku pierwszej dawki porównali 55 114 zaszczepionych dorastających dziewcząt z 370 800 nieszczepionymi. W przypadku drugiej dawki porównali 35 801 zaszczepionych dziewcząt z 370 793 niezaszczepionymi.

W przypadku sześciu chorób stwierdzono, że nie było wystarczającej liczby przypadków, aby oszacować skutek przyczynowy. Należą do nich zespół Guillaina-Barrégo, poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego , zapalenie nerwu wzrokowego , miastenia, stwardnienie rozsiane i rozsiane ostre zapalenie mózgu.

Pozostały im dane dotyczące 10 chorób, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego układowego, porażenia Bella, idiopatycznej plamicy małopłytkowej, tyreotoksykozy, zapalenia tarczycy Hashimoto, niedoczynności tarczycy, innej niedoczynności tarczycy i cukrzycy typu 1.

Przeanalizowali związek przyczynowy między szczepionkami a tymi chorobami na przestrzeni czasu, śledząc zaszczepione osoby przez okres obserwacji wynoszący do 2000 dni.

Badanie wykazało znacznie wyższe ilorazy szans w przypadku czterech chorób – reumatoidalnego zapalenia stawów, idiopatycznego zapalenia stawów, tyreotoksykozy i plamicy małopłytkowej – co wskazuje, że szczepionka odegrała rolę w rozwoju tych chorób.

Jednakże badacze doszli do wniosku, że rozkład przypadków w czasie nie ujawnił wyraźnej różnicy między grupą zaszczepioną i nieszczepioną, ponieważ częstość pojawiania się nowych przypadków rosła liniowo w obu grupach – chociaż zauważyli, że liczba przypadków była stale wyższa w zaszczepionej kohorcie.

Stwierdzili, że ich wyniki należy interpretować ostrożnie i wezwali do dalszych badań.

Komentując ten wniosek, Hooker powiedział: “To dziwne, ale nie nieprzewidywalne, że autorzy wskazują na brak czasowego związku z datą szczepienia jako sposób na niemal odrzucenie biologicznej wiarygodności znaczącego związku”.

“Jednak bez jakiegokolwiek biologicznego mechanizmu rozwoju choroby u tych pacjentów, po prostu nie wiemy, jaki byłby taki czasowy związek ze szczepionką” – dodał. “Innymi słowy, te znaczące ilorazy szans mówią same za siebie”.

Źródło: https://childrenshealthdefense.org/defender/hpv-vaccine-gardasil-autoimmune-disorders/