Zapobieganie i naturalna kontrola osteoporozy

Osteoporoza jest najczęstszą na świecie przewlekłą chorobą kości. Charakteryzuje się zwiększoną łamliwością kości. Widać ją we wszystkich grupach wiekowych, płciach i rasach. Szacuje się, że ponad 200 milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu tego zaburzenia. Statystyki Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy sugerują, że 1 na 3 kobiety w wieku powyżej 50 lat i 1 na 5 mężczyzn powyżej 50 lat, doświadcza złamań osteoporotycznych podczas ich życia. Na szczęście podejście do medycyny komórkowej dr Ratha zapewnia teraz możliwość zapobiegania i kontrolowania epidemii osteoporozy w sposób naturalny, bez leków.

Co to jest osteoporoza?

U zdrowych osób dorosłych tkanka kostna jest nieustannie rozkładana i zastępowana. W okresie od 7 do 10 lat powoduje to całkowite odnowienie szkieletu całego organizmu. Jednak u osób starszych, szczególnie u kobiet po menopauzie, tkanka kostna zaczyna rozkładać się szybciej niż można ją wymienić. Osłabia to kości, a ponieważ ich gęstość staje się niższa, czyni je bardziej podatnymi na złamania. W osteoporozie kości stają się coraz bardziej kruche i łamliwe, przez co mogą łatwo pękać

Do czasu pierwszego złamania u pacjentów z osteoporozą często nie występują żadne objawy. Jednak gdy pojawiają się objawy, mogą one obejmować takie problemy, jak ból pleców, utrata wzrostu i pochylona postawa.

Aby zdiagnozować osteoporozę, Twój lekarz ogólny najprawdopodobniej wykona test zwany skanem gęstości kości. To oznacza, ile gramów wapnia i innych minerałów znajduje się w centymetrach kwadratowych kości. Na ogół im wyższa zawartość minerałów, tym większa gęstość kości. Im gęstsze są twoje kości, tym mniejsze prawdopodobieństwo złamania.

Czynniki ryzyka osteoporozy

Znane czynniki ryzyka osteoporozy obejmują:

Płeć: kobiety są znacznie bardziej narażone na osteoporozę niż mężczyźni.
Niektóre schorzenia: Ryzyko osteoporozy jest wyższe u osób cierpiących na celiakię, zapalną chorobę jelit, chorobę nerek lub wątroby, raka, reumatoidalne zapalenie stawów i niektóre inne problemy zdrowotne.
Brak aktywności fizycznej: liczne badania pokazują, że ćwiczenia obciążające zwiększają gęstość mineralną kości.
Nadmierne spożywanie alkoholu: przewlekłe nadużywanie alkoholu jest znanym czynnikiem ryzyka osteoporozy.
Palenie: Badania pokazują, że palenie papierosów obniża gęstość kości i znacząco zwiększa ryzyko rozwoju osteoporozy. Palenie jest tak niebezpieczne, że nawet wdychanie biernego palenia wiąże się z ryzykiem osteoporozy.
Stosowanie niektórych leków farmaceutycznych: Wiele leków na receptę powoduje, że pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju osteoporozy. Na przykład u około 30-50% pacjentów leczonych długotrwale kortykosteroidami wystąpią złamania osteoporotyczne. Długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej może znacznie zwiększyć ryzyko wystąpienia złamań kości związanych z osteoporozą.

Konwencjonalne leczenie osteoporozy

Niestety leki farmaceutyczne przepisane na osteoporozę mogą powodować poważne skutki uboczne i wyrządzać więcej szkód niż pożytku.

Bisfosfonianowa klasa leków powszechnie stosowanych w leczeniu osteoporozy jest szczególnie niebezpieczna i zamiast wzmacniać kości, okazuje się, że osłabia je. W badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Imperial College w Londynie stosowanie tych leków było związane z rozwojem “mikropęknięć” w kościach. Co istotne, kości pacjentów przyjmujących leki bisfosfonianowe miały większą liczbę takich pęknięć i mniejszą wytrzymałość mechaniczną niż tych, którzy ich nie używali.

Inne badania wykazały, że leczenie za pomocą tak zwanych selektywnych modulatorów receptora estrogenu (SERM), grupy leków zwiększających stężenie estrogenów stosowanych w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie, zwiększa ryzyko zachorowania na raka. Pacjenci z osteoporozą przyjmujący hormon kalcytoniny mają również zwiększone ryzyko zachorowania na raka.

Medycyna komórkowa w podejściu do osteoporozy

Podejście dr Ratha do medycyny komórkowej zajmuje się podstawową przyczyną osteoporozy poprzez dostarczanie optymalnych ilości konkretnych mikroelementów potrzebnych do budowy i utrzymania zdrowych kości. Wielu ludzi błędnie uważa, że witamina D3 i wapń są jedynymi mikroelementami potrzebnymi do zdrowych kości. Pomija się fakt, że szkielet kości, na której osadzają się wapń i inne minerały, powstaje z białka – kolagenu. Bez zdrowego kolagenu kość nie może się prawidłowo tworzyć i funkcjonować.

Zdrowe tworzenie kości zależy więc nie tylko od wystarczającej ilości wapnia i witaminy D, ale, co ważniejsze, od prawidłowej podaży witaminy C, aminokwasów lizyny i proliny oraz innych mikroelementów wspomagających kolagen.

Oprócz podstawowych zaleceń dotyczących zdrowia komórkowego, dr Rath zaleca, aby pacjenci cierpiący na osteoporozę lub zagrożeni rozwojem tej choroby przyjmowali następujące mikroelementy w wyższych dawkach:

WITAMINA C

Odgrywa istotną rolę w promowaniu powstawania kolagenu dla normalnego funkcjonowania kości. Badania wykazują, że poziomy witaminy C w surowicy są niższe u pacjentów ze złamaniami osteoporotycznymi. Uzupełniającą witaminę C należy przyjmować jako część synergistycznej formuły, która zawiera aminokwasy Lizynę i Prolinę. Odgrywają one, podobnie jak witamina C, istotną rolę w tworzeniu kolagenu.

WITAMINA A

Jest niezbędna do wzrostu kości i odgrywa ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu osteoblastów (komórek, które budują nową kość) i osteoklastów (komórek, które rozkładają kości, aby można je było naprawić i przebudować).

WITAMINA E

Badania wykazują, że niskie spożycie i niskie stężenie witaminy E w surowicy są związane ze zwiększoną częstością złamań kości u starszych kobiet i mężczyzn.

WITAMINA D3 i WITAMINA K2

Badania pokazują, że witaminy D3 i K2 odgrywają synergiczną rolę w utrzymaniu zdrowych kości.

KWAS FALIOWY

Badania wykazują, że osoby starsze o niskim poziomie witaminy B i kwasu foliowego mają zwiększone ryzyko wystąpienia złamań osteoporotycznych.

WAPŃ

Badania wykazują, że zwiększone spożycie wapnia i wysoki stosunek wapnia do fosforu w diecie mają korzystny wpływ na masę kości. W połączeniu z witaminą D3 wykazano, że uzupełniający wapń zmniejsza ryzyko złamań w stawie biodrowym i innych złamań bezkręgowych.

MAGNEZ

Magnez odgrywa ważną rolę w utrzymaniu zdrowych kości. Bierze udział w metabolizmie wapnia, syntezie witaminy D3 i integralności tworzenia szkieletowych kości kostnych. Badania pokazują, że suplementacja magnezu może zapobiec złamaniom i znacząco zwiększyć gęstość kości.

POTAS

Badania wykazują pozytywny związek między spożyciem potasu a gęstością kości, co sugeruje, że uzupełniający potas może odgrywać rolę w zapobieganiu osteoporozie.

CYNK

Badania pokazują, że w porównaniu do osób zdrowych pacjenci z osteoporozą mają niższy poziom cynku w surowicy. Przeprowadzone w Iranie randomizowane badanie kliniczne z podwójnie ślepą próbą i placebo wykazało, że kobiety po menopauzie z osteoporozą powinny korzystać z suplementacji cynku.

MANGAN

Mangan wpływa na powstawanie osteoblastów i osteoklastów. To sprawia, że jest niezbędny do prawidłowego wzrostu kości.

BOR

Bor ma duży wpływ na metabolizm wapnia. Badania sugerują, że u kobiet po menopauzie, suplementacja niskiej zawartości boru zapobiega utracie wapnia i demineralizacji kości.

JOD

Niezbędny element do mineralizacji kości. Badania pokazują, że poziom jodu w moczu jest znacznie niższy u kobiet z osteoporozą po menopauzie.

KRZEM

Rosnąca liczba literatury naukowej uznaje, że krzemionka odgrywa istotną rolę w tworzeniu i utrzymywaniu kości. Wykazano, że suplementacja krzemu zwiększa gęstość mineralną kości i poprawia wytrzymałość kości. Krzem może zatem odgrywać ważną rolę w naturalnej profilaktyce i leczeniu osteoporozy.

Źródło: https://www.dr-rath-foundation.org/2018/08/how-to-prevent-and-control-osteoporosis-naturally-without-drugs