Niewidoczne konsekwencje „szczepionek” przeciwko COVID-19 dla zdrowia kobiet

Dr Kimberly Biss, doświadczona położnik-ginekolog, wyraziła poważne obawy dotyczące podawania „szczepionek” przeciwko COVID-19 kobietom w ciąży.

Opierając się na swoich obserwacjach klinicznych, osobistych badaniach i dogłębnym przeglądzie dostępnych danych, zwróciła uwagę na niepokojące trendy w zakresie powikłań ciążowych, kwestii płodności i nieprawidłowości w zakresie zdrowia reprodukcyjnego.

Wskaźnik śmiertelności z powodu infekcji a ryzyko związane ze „szczepionką”

Na wczesnych etapach pandemii dane z 31 krajów wykazały wyjątkowo niski wskaźnik śmiertelności z powodu infekcji wśród osób w wieku od 20 do 40 lat – głównej grupy demograficznej kobiet w ciąży. Mimo to „szczepionki” przeciwko COVID-19 były intensywnie sprzedawane przyszłym matkom, nawet bez odpowiednich danych dotyczących bezpieczeństwa.

Zmodyfikowana technologia RNA zastosowana w „szczepionkach” już na wczesnym etapie zwróciła uwagę dr Biss. Zastępując uracyl pseudourydyną, mRNA dłużej utrzymywało się w organizmie, potencjalnie prowadząc do reakcji autoimmunologicznych. Obawy te zostały odrzucone, ale teraz są widoczne w rosnącej liczbie powikłań autoimmunologicznych obserwowanych u biorców „szczepionek”.

Niepokojąca historia: Dawne leki i ich konsekwencje

W przeszłości interwencje medyczne u kobiet w ciąży prowadziły do tragicznych konsekwencji. Dwa dobrze znane przykłady obejmują:

Dietylostilbestrol (DES): Lek przepisywany kobietom w ciąży w połowie XX wieku, który spowodował nieprawidłowości reprodukcyjne u ich dzieci, a nawet wnuków.
Talidomid: lek podawany kobietom w ciąży, który powodował poważne wady wrodzone, a później został wykorzystany do leczenia szpiczaka mnogiego po wygórowanych cenach.

Przypadki te stanowią przestrogę. Pomimo wcześniejszych niepowodzeń, „szczepionka” na COVID-19 została podana kobietom w ciąży bez wystarczających długoterminowych badań bezpieczeństwa, co budzi obawy, że jej skutki mogą przypominać skutki DES.

Zmanipulowane dane i brak badań bezpieczeństwa

Jednym z najbardziej niepokojących aspektów wprowadzenia „szczepionki” COVID-19 był brak odpowiednich badań na kobietach w ciąży. Początkowe badania kliniczne zachęcały uczestników płci męskiej do powstrzymania się od seksu lub stosowania wystarczającej ochrony, aby uniknąć ciąży.

Dane po wprowadzeniu do obrotu, które powinny być dostępne na początku 2021 r., ujawniły szokujące liczby:

Spośród 270 ciężarnych kobiet biorących udział w badaniu Pfizera, tylko 32 zostały poddane obserwacji.
Spośród nich 26 poroniło – wskaźnik strat wyniósł 81%.
Pomimo tych ustaleń dyrektor CDC Rochelle Walensky publicznie ogłosiła „szczepionkę” bezpieczną i skuteczną dla kobiet w ciąży, zaprzeczając dostępnym danym.

Dodatkowo, dokumenty uzyskane w ramach Freedom of Information Act (FOIA) ujawniły, że Health and Human Services (HHS) finansowało szeroko zakrojone kampanie medialne promujące szczepionki, wpływając na organizacje medyczne, Hollywood i przemysł sportowy. Amerykańskie Kolegium Położników i Ginekologów (ACOG) otrzymało podobno od 11 do 13 milionów dolarów na poparcie „szczepionki”.

Białko spike, nanocząsteczki lipidowe i zagrożenia dla płodności

Jednym z najbardziej niepokojących odkryć dotyczących „szczepionek” przeciwko COVID-19 jest obecność nanocząsteczek lipidowych i akumulacja białka spike w narządach rozrodczych.

Stężenie w jajnikach: Dane z badań przeprowadzonych przez firmę Pfizer na szczurach wykazały, że nanocząsteczki lipidowe gromadzą się w jajnikach. U ludzi może to zaburzać czynność jajników, wpływać na jakość komórek jajowych i prowadzić do wczesnej menopauzy lub niepłodności.
Zdrowie plemników: Izraelskie badanie wykazało, że zarówno liczba plemników, jak i ich ruchliwość znacznie spadły po otrzymaniu przez mężczyzn „szczepionki”.
Przenoszenie przez karmienie piersią: W pełni nienaruszone mRNA znaleziono w mleku matki, co prowadziło do działań niepożądanych, w tym zgonów niemowląt zgłoszonych w VAERS.

Rosnące wskaźniki powikłań ciążowych

Dr Biss śledziła powikłania ciążowe w swojej własnej praktyce w latach 2020-2022. Wyniki były alarmujące:

Poronienia podwoiły się w 2021 r. (ze średnio 4% miesięcznie do 7-8%).
Liczba poronień podwoiła się ponownie w 2022 r. (osiągając 15%).
Na początku 2023 r. wskaźniki powikłań ciążowych osiągnęły szczyt na poziomie 30%.

Oprócz wskaźników poronień, gwałtownie wzrosły również inne powikłania ciążowe, w tym

Stan przedrzucawkowy: Wysokie ciśnienie krwi podczas ciąży, wskazujące na słabą funkcję łożyska.
Niski poziom płynu owodniowego (oligohydramnios): Sugeruje słaby rozwój płodu.
Krwotok poporodowy: Poważne krwawienie po porodzie, wymagające interwencji w nagłych wypadkach.
Przedwczesny poród i pęknięcie błon płodowych: Wczesne komplikacje porodowe prowadzące do przedwczesnych porodów.

Rak, nieprawidłowe wymazy cytologiczne i zaburzenia hormonalne

Poza ciążą, dr Biss zaobserwowała bezprecedensowy wzrost zachorowań na raka piersi wśród młodszych kobiet po „szczepionce”. Niektóre raporty jej pacjentek, a także spostrzeżenia specjalistów od raka piersi, wskazują na 33% wzrost zachorowań na raka piersi.

Dodatkowo, nieprawidłowe wymazy cytologiczne wzrosły o 15%, co sugeruje możliwą reaktywację wirusa HPV lub inne nieprawidłowości komórkowe, na które wpływa białko spike wiążące się z receptorami estrogenowymi.

Dążenie do zwiększenia liczby szczepionek w czasie ciąży

Pomimo narastających obaw, przemysł medyczny nadal naciska na dodatkowe szczepionki dla kobiet w ciąży. Zalecany harmonogram szczepień dla kobiet w ciąży obejmuje obecnie

Szczepionka przeciw grypie – zalecana od dawna.
Tdap (szczepionka przeciw krztuścowi) – wprowadzona w 2012 r.
„Szczepionka” przeciwko COVID-19 – wprowadzona w 2021 r.
Szczepionka przeciwko RSV – wprowadzona w 2023 r.
Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B – obecnie rozważana do podawania prenatalnego.

Istnieją coraz większe obawy, że położnicy mogą wkrótce być finansowo zachęcani do szczepienia kobiet w ciąży, podobnie jak pediatrzy są nagradzani za wysoki wskaźnik szczepień dzieci.

Obawy etyczne i brak świadomej zgody

Artykuł z 2007 roku w ACOG’s Green Journal podkreślił znaczenie etyki medycznej i autonomii pacjenta. Jednak w erze COVID-19 świadoma zgoda była powszechnie lekceważona.

Kobiety były zmuszane do otrzymania zastrzyku bez przedstawienia im ryzyka.
Specjaliści medyczni, którzy kwestionowali narrację, stanęli w obliczu zagrożenia dla ich certyfikacji i przywilejów szpitalnych.
Agencje regulacyjne manipulowały danymi i fałszywie przedstawiały statystyki bezpieczeństwa, aby zmusić do przestrzegania przepisów.

Potrzeba odpowiedzialności i dalszych badań

Dane przedstawione przez dr Biss sugerują potencjalny długoterminowy kryzys zdrowia publicznego ze względu na wpływ „szczepionki” COVID-19 na ciążę i płodność. Chociaż niektóre z tych obaw mogą zająć lata, zanim w pełni się zmaterializują, wiele szkód już się wydarzyło.

Niezwykle ważne jest, aby lekarze, naukowcy i decydenci ponownie przeanalizowali dowody, domagali się przejrzystości i przedkładali bezpieczeństwo pacjentów nad interesy korporacji. Do tego czasu kobiety w ciąży i osoby planujące zajście w ciążę muszą być w pełni poinformowane o potencjalnym ryzyku związanym ze „szczepionką” na COVID-19.

Źródło: https://www.globalresearch.ca/consequences-covid-19-vaccines-women-health/5880456