Melanina, centralny pigment w naszej skórze, rozprowadzany po całym ciele, jest jedną z najciekawszych zidentyfikowanych do tej pory biomolekuł. Pierwszy znany organiczny półprzewodnik jest czarną substancją widoczną w oczach, skórze, włosach, łuskach i piórach, można go również znaleźć w ośrodkowym układzie nerwowym ssaków. Moc melaniny polega na ochronie przed różnorodnymi zagrożeniami biochemicznymi i stresorami chemicznymi, a także, co najważniejsze, działa jako czynnik chroniący przed promieniowaniem ultrafioletowym. Pochłania wszystkie widzialne długości fal pola elektromagnetycznego, stąd jego ciemne zabarwienie, a przede wszystkim przekształca i rozprasza potencjalnie szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe w ciepło.

Melanina jako cząsteczka, która ma kluczowe znaczenie w określaniu koloru skóry, zasadniczo ukształtowała sposób, w jaki my ludzie, postrzegamy różnice etniczne i rasowe oraz przynależność plemienną. Odegrała rolę w ludobójstwie, niewolnictwie oraz powstaniu i upadku cywilizacji, z których wszystkie miały miejsce przynajmniej częściowo z powodu błędnych wyobrażeń o tym, co to znaczy mieć mniej lub więcej melaniny w skórze.

Aby zrekompensować zmniejszoną dostępność światła słonecznego, ciało ludzkie szybko się dostosowało, potencjalnie usuwając ze skóry naturalny „krem przeciwsłoneczny” melaninę, ponieważ zakłóca produkcję witaminy D, hormonu uczestniczącego w ekspresji ponad 2000 genów. Bez odpowiedniej witaminy D, nasz genom całkowicie by się zdestabilizował, a równowaga immunologiczna zostałaby zaburzona, więc redukcja melaniny do podwyższonego poziomu witaminy D prawdopodobnie uratowała życie ludziom, którzy migrowali do chłodniejszych klimatów. Ale to ewolucyjne dostosowanie mogło mieć negatywne konsekwencje. Ludzie o jaśniejszych odcieniach skóry mogli uzyskać dostęp do witaminy D kosztem zdolności przekształcania światła słonecznego w energię metaboliczną.

Rozwiązanie tego paradoksu energetycznego można znaleźć w odkryciu, że melanina ma wewnętrzną zdolność przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną poprzez hydrolizę cząsteczki wody, funkcję wcześniej przypisaną do królestwa roślin. Szacuje się, że energia chemiczna uwolniona przez dysocjację i następnie rozdział ładunku cząsteczki wody przez melaninę zaspokaja ponad 90 procent zapotrzebowania na energię komórkową.

Zaburzenia deficytu melaniny

Melanina może również wyjaśniać inny ciekawy fakt, że ludzie są jedynym gatunkiem wśród setek różnych ssaków naczelnych, którzy są prawie całkowicie pozbawieni włosów, dlatego w biologii jesteśmy znani jako „naga małpa”. Brak owłosienia naraża nas na podatność na wahania pogody, ponieważ w porównaniu z innymi naczelnymi ssakami musimy wydatkować znaczną dodatkową energię, aby wytworzyć i utrzymać ciepło ciała. Jesteśmy również bardziej narażeni na promieniowanie ultrafioletowe, które degraduje kwas foliowy w ludzkim ciele.

Brak owłosienia u ludzi pojawiła się jednocześnie ze wzrostem zawartości melaniny w skórze, torując drogę do procesu zwanego fotomelanometabolizmem. W tak zwanej „ultraszybkiej konwersji wewnętrznej” melanina może przetwarzać 99,9 procent światła ultrafioletowego potencjalnie uszkadzającego geny w nieszkodliwe ciepło, spełniając zarówno funkcje blokowania słońca, jak i generowania energii.

Jak wyjaśniono w artykule opublikowanym w Medical Hypotheses przez emerytowanego lekarza Iaina Mathewsona, nowe badania nad terapią światłem na niskim poziomie, znaną również jako fotobiomodulacją, mogą wyjaśnić bezpośrednie korzyści wynikające z braku owłosienia, ponieważ pokazują, że ekspozycja na promieniowanie podczerwone stwierdzone o zachodzie słońca zwiększa aktywność mitochondrialnego łańcucha oddechowego i powoduje dodatkową syntezę ATP we wszystkich powierzchniowych tkankach, w tym w mózgu.

Brak owłosienia zwiększa naszą zdolność do produkcji witaminy D, niezbędnego składnika dla rozwoju neurologicznego oraz neuroplastyczności i wzajemnych połączeń niezbędnych dla inteligencji – nie wspominając o stabilności całego naszego genomu.

Melanina chroni przed promieniowaniem

Melanina może nie tylko zamieniać światło słoneczne w ciepło, ale nowe badania wskazują na możliwość przekształcenia innych form promieniowania w użyteczne metabolicznie formy energii. Wskazówki dotyczące tego zjawiska pojawiły się, gdy naukowcy zauważyli, że grupa grzybów skolonizowała się w ścianach wciąż gorącego miejsca krachu nuklearnego w Czarnobylu. Grzyby znaleziono również w miejscu badań jądrowych w Nevadzie w latach 60-tych XX wieku, co sugeruje, że niektóre rodzaje grzybów nie są odstraszane przez promieniowanie. Grzyby w obu badaniach były ciemne i niezwykle bogate w melaninę.

Biorąc pod uwagę dowody, że bakterie wytwarzające pyomelaninę (kuzyn melaniny) rozwijają się w glebie zanieczyszczonej uranem, oraz ustalenia, że ​​narażenie na promieniowanie jonizujące faktycznie sprzyja rozwojowi niektórych melanizowanych gatunków grzybów zamieszkujących reaktory jądrowe, stacje kosmiczne i góry Antarktyczne wydaje się prawdopodobne, że melanina pozwala niektórym organizmom „pożerać” promieniowanie.

Logiczne jest więc pytanie, czy spożycie melaniny z grzybów może chronić istoty znajdujące się wyżej w łańcuchu pokarmowym przed narażeniem na promieniowanie.

Aby zbadać, czy dietetyczna melanina może nadać zwierzętom niektóre z tych mocy, naukowcy z Albert Einstein College of Medicine karmili myszy bogatymi w melaninę grzybami (uszak bzowy). Druga grupa myszy karmiona była białymi borowikami, grzybami ubogimi w melaninę, trzecia grupa zjadła białe borowiki, które zostały uzupełnione melaniną, a końcowa grupa kontrolna nie otrzymała żadnych grzybów ani melaniny. Wszystkim myszom podawano wysokie poziomy promieniowania, znacznie przekraczające dawkę uważaną za niebezpieczną dla ludzi. Po 13 dniach wszystkie myszy w grupie kontrolnej zmarły, a myszy, które zjadły borowiki nie zawierające melaniny, umarły prawie tak szybko, jak te z grupy kontrolnej. Imponujące było to, że 90 procent mysz przeżyła, którym podano grzyby bogate w melaninę lub białe grzyby uzupełnione melaniną.

Naukowcy oświadczyli, że badania należy przeprowadzić u ludzi, ale w nagłych przypadkach nuklearnych „diety bogate w melaninę mogą być korzystne w celu przezwyciężenia toksyczności promieniowania u ludzi”.

Źródło: https://www.greenmedinfo.com/blog/power-and-mystery-melanin-explained-excerpt-sayer-jis-regenerates

Polecam również artykuł: “Mikroskładniki odżywcze chronią komórki przed promieniowaniem.”

Zarejestruj się tutaj, dowiedz się więcej i skorzystaj z wielu zalet. 
Rejestracja do niczego nie zobowiązuje!