Badanie wykazało, że usunięcie migdałków u dzieci zwiększa ryzyko wystąpienia 28 chorób

Sayer Ji

Podczas gdy konwencjonalny standard opieki medycznej obejmuje usuwanie “zepsutych” lub “wadliwych” części ciała, przełomowe badanie dotyczące długoterminowych skutków wycięcia migdałków i migdałków podważa zasadność tej powszechnie stosowanej procedury chirurgicznej, wykonywanej co roku u prawie pół miliona dzieci w Stanach Zjednoczonych.

Jeśli byłeś dzieckiem urodzonym w Stanach Zjednoczonych od lat 50. do 70. ubiegłego wieku, istnieje duże prawdopodobieństwo, że Ty lub ktoś, kogo znasz, przeszedł zabieg wycięcia migdałków lub adenoidektomii. Byłem jednym z tych dzieci. Kiedy byłem w przedszkolu, usunięto mi migdałki. Już wtedy cierpiałem na ciężką astmę oskrzelową, która wymagała leczenia w szpitalu kilka razy w roku, a czasami nawet trzy razy w miesiącu. Operacja usunięcia migdałków została przeprowadzona rzekomo w celu “złagodzenia” niedrożności zatok. Jednak po zabiegu moje objawy pogorszyły się. W wieku szesnastu lat potrzebowałem kolejnej operacji niedrożności zatok, tym razem z powodu polipów zatok i skrzywienia przegrody nosowej.

Chociaż liczba tych zabiegów spadła w ostatnich dziesięcioleciach, tonsillektomie i adenoidektomie są nadal dwiema najczęstszymi operacjami wykonywanymi u dzieci na całym świecie. Od czasu pierwszych udokumentowanych przypadków usunięcia migdałków i migdałka gardłowego, ryzyko i korzyści związane z tymi procedurami były w najlepszym razie wątpliwe, ale przełomowe duńskie badanie mogło ostatecznie przechylić szalę na niekorzyść tego “standardu opieki”.

Według “A Brief History of Tonsillectomy”, migdałki są narządami limfatycznymi zlokalizowanymi przy wejściu do układu pokarmowego i oddechowego, których stan zapalny doprowadził do trzech tysięcy lat udokumentowanych procedur ekstrakcji. Migdałki są często usuwane u dzieci, gdy stają się zaognione lub zakażone – co jest częstym zjawiskiem przed okresem dojrzewania – pomimo tego, że są narzędziem obrony układu odpornościowego, które może pomóc organizmowi odeprzeć inne rodzaje infekcji. Każdego roku w Stanach Zjednoczonych wykonuje się ponad pół miliona zabiegów usunięcia migdałków u dzieci w wieku poniżej 15 lat.

Wskazane jako standardowe leczenie dzieci z różnymi dolegliwościami ucha, nosa i gardła, jest niedopowiedzeniem stwierdzenie, że migdałki są przepisywane zbyt często. Migdałki są często usuwane jako środek profilaktyczny, aby zapobiec nawracającym infekcjom, a nie jako ostateczność w celu przywrócenia zdrowia w rzadkich i skrajnych przypadkach. To samo dotyczy usuwania migdałków. Lekarze, którzy ślepo podążają za dominującymi trendami medycznymi, często nie udzielają w pełni świadomej zgody rodzicom, którzy następnie nie rozumieją zarówno ryzyka, jak i ograniczeń tych “rutynowych” operacji. Ten niekwestionowany klimat stwarza wciąż nieznane zagrożenia dla długoterminowego dobrostanu milionów dzieci na całym świecie.

Badanie opublikowane w czerwcu 2018 r. przeprowadzone na ponad milionie duńskich dzieci dostarczyło przekonujących argumentów przeciwko tak swobodnemu wykonywaniu tonsillektomii. W pierwszym w historii badaniu dotyczącym długoterminowych skutków wycięcia migdałków, naukowcy z University of Melbourne w Australii i University of Copenhagen w Danii uzyskali dostęp do dokumentacji medycznej 1,2 miliona dzieci z lat 1979-1999. Spośród wszystkich przebadanych dzieci, 11 830 przeszło tonsillektomię (usunięcie migdałków), 17 460 adenoidektomię (usunięcie migdałków, gruczołów limfatycznych znajdujących się w górze i za migdałkami, które chronią przed infekcjami), a 31 377 przeszło zabieg łączony, podczas którego usunięto zarówno migdałki, jak i migdałki. Wśród dzieci z grupy fokusowej nie występowały żadne inne poważne problemy zdrowotne.

Przeanalizowano dane z dwudziestoletniego okresu rozpoczynającego się, gdy dzieci miały mniej niż 15 lat i trwającego do 30. roku życia, dostarczając szeregu danych mogących wskazywać na rozwój różnych długoterminowych schorzeń. Według jednego z głównych autorów badania, dr Seana Byarsa, “Obliczyliśmy ryzyko choroby w zależności od tego, czy migdałki, migdałki lub oba zostały usunięte w ciągu pierwszych 9 lat życia, ponieważ wtedy tkanki te są najbardziej aktywne w rozwijającym się układzie odpornościowym”.

Wyniki opublikowane w Journal of the American Medical Association Otolaryngology Head and Neck Surgery zmusiły naukowców do wezwania do “ponownej oceny alternatyw” dla tej zbyt powszechnej procedury. Wpływ operacji usunięcia migdałków i/lub migdałków gardłowych na przyszłe wyniki zdrowotne został uznany za “znaczący”. U dzieci, które przeszły zabieg usunięcia migdałków, stwierdzono prawie trzykrotny wzrost ryzyka rozwoju niektórych chorób górnych dróg oddechowych, w tym astmy, grypy, zapalenia płuc, przewlekłego zapalenia oskrzeli i rozedmy płuc. Usunięcie migdałków oprócz migdałków ponad czterokrotnie zwiększyło ryzyko rozwoju alergii, zapalenia ucha wewnętrznego i zapalenia zatok.

Podczas gdy badacze przyznają, że wycięcie migdałków może pomóc w krótkoterminowym zmniejszeniu liczby infekcji laryngologicznych (ucha, nosa i gardła) i związanych z nimi dolegliwości, obserwacja trendów zdrowotnych w perspektywie długoterminowej zdecydowanie sugeruje, że korzyści te są krótkotrwałe, nie powodując długoterminowego zmniejszenia nieprawidłowego oddychania ani przewlekłego zapalenia zatok, dwóch najczęstszych powodów wykonywania wycięcia migdałków.

Zamiast tego, ryzyko wystąpienia tych problemów było albo znacząco zwiększone, albo nie różniło się znacząco w porównaniu do dzieci, u których nie wykonano tonsillektomii lub adenoidektomii. Co szokujące, niepowiązane problemy zdrowotne, takie jak niektóre choroby skóry, infekcje oczu i pasożytnicze, były o 78% częstsze u dorosłych, którzy przeszli jedną z tych operacji, w porównaniu z dorosłymi, którzy nadal mieli migdałki.

Naukowcy postulują, że gruczoły te mogą tworzyć barierę ochronną między inwazyjnymi bakteriami i wirusami, które próbują opanować wrażliwe i wrażliwe tkanki płuc i gardła. Umiejscowienie tych gruczołów może zapewniać ważną funkcję filtrującą w tym ważnym miejscu, w którym nasz oddech zderza się z zanieczyszczeniami świata zewnętrznego. Biorąc pod uwagę, że badanie wykazało gwałtowny wzrost czynników ryzyka dla ponad 28 chorób, czy wyniki wskazują, że te pozornie niewinne gruczoły odgrywają większą rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego, niż wcześniej sądzono?

Według dr Byersa jest jasne, że wyniki te przemawiają co najmniej za opóźnieniem operacji usunięcia migdałków i migdałków gardłowych, aby umożliwić pełny rozwój układu odpornościowego dziecka. Oczywiste jest również, że dominująca mądrość medyczna musi ewoluować poza punkt widzenia, że nasze narządy wewnętrzne działają w izolacji, a nieprawidłowo funkcjonujące części ciała można po prostu usunąć bez wpływu na całość. “Ponieważ dowiadujemy się więcej o funkcji tkanek odpornościowych i konsekwencjach ich usunięcia przez całe życie, szczególnie w delikatnym wieku, kiedy organizm się rozwija, miejmy nadzieję, że pomoże to rodzicom i lekarzom w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia”. powiedział dr Byers. Konieczne jest, aby placówka medyczna natychmiast uwzględniła nowe odkrycia, takie jak te, aby kolejne pokolenie młodych ludzi nie cierpiało z powodu sztywnego przestrzegania tak błędnych tradycji.

Jeśli chodzi o moje własne doświadczenia z usuwaniem migdałków w wieku sześciu lat, doświadczyłem ponad dekady nieprzerwanych nawracających ataków astmy wymagających interwencji w nagłych wypadkach i, jak już wspomniałem, operacji zatok jako młody dorosły, aby skorygować pogarszającą się niedrożność moich zatok. Najwyraźniej moje osobiste doświadczenia z tą procedurą potwierdzają to, co odkryto w badaniu: procedura, ogólnie rzecz biorąc, pogarsza stan zdrowia z czasem.

Warto również zauważyć, że konwencjonalny establishment medyczny rutynowo zaleca usuwanie narządów jako “standard opieki”. Na przykład w artykule “Beware of Organ Removal for “Cancer Prevention“: Jolie’s Precautionary Tale”, dekonstruuje przedstawioną przez media decyzję Jolie o usunięciu piersi (a później jajników) z powodu postrzeganego “wyroku śmierci” wydanego przez bycie zidentyfikowaną jako nosicielka “mutacji” genu BRCA1/2. Jej późniejsza decyzja o usunięciu piersi została uznana nie tylko za wskazaną, ale i heroiczną, co zostało przedstawione i wzmocnione na całym świecie przez media głównego nurtu. Narządy takie jak tarczyca, piersi i prostata, dzięki agresywnym i błędnym programom badań przesiewowych w kierunku raka, są rutynowo usuwane milionom osób pod groźbą pewnej śmierci przez prognostów medycznych, którzy są nieświadomymi, współczesnymi odpowiednikami wróżbitów i szamanów; jednak wiele z tych tak zwanych “nowotworów” jest w rzeczywistości łagodnymi zmianami pochodzenia nabłonkowego, zgodnie z samym National Cancer Institute.

Mam nadzieję, że badania takie jak te opisane tutaj przyczynią się do obalenia tego niepokojącego sposobu myślenia o ciele i ryzyku choroby oraz że zasada ostrożności i podstawowa medyczna zasada etyczna “nie szkodzić” zostaną przywrócone jako nadrzędne wytyczne przy określaniu “standardu opieki”.

Źródło: https://greenmedinfo.com/blog/removing-childrens-tonsils-and-adenoids-increases-risk-28-diseases-study-finds1