ZAPALENIE STAWÓW: można zrobić więcej niż tylko nauczyć się z tym żyć

ARTRETYZM I DIETA

Zgodnie z obowiązującą doktryną medyczną związek między zapaleniem stawów a odżywianiem jest niewielki lub żaden. To przekonanie powinno znaleźć się w programie następnego spotkania World Is Flat Society. Naprawdę jesteśmy tym, co jemy. Zaczęliśmy od połączenia dwóch maleńkich półkomórek. Wszystko, czym jesteśmy dzisiaj, miliardy i miliony komórek, wynika z cząsteczek, które nagromadziliśmy oddychając, pijąc i jedząc nasze pożywienie.

Jak zapalenie stawów lub jakakolwiek inna choroba może być niezwiązana z dietą? Naturopaci twierdzą, że etiologia zapalenia stawów jest podobna do historii złej diety. Rzadko można spotkać pacjenta z artretyzmem, który nie spożywa gotowanego jedzenia i mięsa.

Dowody istnieją i jest ich mnóstwo. Francis M. Pottenger, M.D. przeprowadził eksperymenty żywieniowe na setkach kotów w ciągu dwóch dekad. Odkrył, że koty karmione naszą typową gotowaną dietą w rzeczywistości rozwinęły wiele chorób zwyrodnieniowych, w tym zapalenie stawów. Co szczególnie interesujące, dr Pottenger odkrył, że można odwrócić ten stan, karmiąc zwierzęta wyłącznie świeżym, surowym pokarmem.

References are available from the Price-Pottenger Nutrition Foundation, La Mesa, CA 92041.

ZAPALENIE STAWÓW I WITAMINA C

Niedobór bogatych w witaminę C owoców cytrusowych jest znany jako przyczyna szkorbutu od 1753 roku, czyli od ponad 250 lat. Jednym z głównych objawów szkorbutu są poważne problemy ze stawami. Żeglarze cierpiący na szkorbut byli słyszani dosłownie grzechocząc, gdy chodzili po pokładzie. W tamtym czasie nikt nie wierzył, że istnieje jakikolwiek związek między dietą a chorobami stawów. Wówczas chirurg okrętowy James Lind wyleczył tę chorobę w dwa tygodnie za pomocą jednej cytryny i dwóch pomarańczy dziennie.

“Arth-” oznacza staw, a “-itis” oznacza stan zapalny. Wyleczenie go za pomocą kilku kawałków owoców byłoby bardzo trudne. Wykazano jednak, że naprawdę duże dawki witaminy C zmniejszają wszystkie formy zapalenia w całym organizmie. Stawy nie są wyjątkiem. Dla kogoś, kto nigdy tego nie doświadczył, trudno jest uwierzyć, że zwykła witamina C może pomóc tam, gdzie leki nie pomogły. Wiara nie jest konieczna; dowodem jest jej wypróbowanie. Potrzebna ilość witaminy C to ilość, która wykona zadanie. Należy przyjmować wystarczającą ilość witaminy C, aby uniknąć objawów, niezależnie od ich ilości. Nie należy przyjmować takiej ilości witaminy C, która według nas powinna pomóc; należy przyjmować taką ilość, która POMAGA.

Oprócz zmniejszania stanu zapalnego, witamina C pomaga również w tworzeniu kolagenu, białkowego “kleju”, który utrzymuje komórki razem. Kolagen jest szczególnie ważny w tkance łącznej, aby zapewnić zdrowe więzadła, chrząstki, ścięgna i same stawy. Szkorbut, którego przykładem jest nasz wspomniany wcześniej grzechoczący marynarz, jest tym, co dzieje się ze stawami, gdy poziom witaminy C jest niewystarczający. Jeśli uważasz, że szkorbut wymarł we współczesnym życiu, przypomnę, że William J. McCormick, M.D. wykazał, że każdy wypalony papieros okrada organizm z 25 mg witaminy C. Oznacza to deficyt 500 mg “każdego dnia” z jednej paczki dziennie. Biorąc pod uwagę, że amerykańskie RDA wynosi tylko 60 mg dziennie, widzimy, że szkorbut jest nie tylko możliwy, ale i prawdopodobny u prawie 29 milionów Amerykanów, którzy nadal palą papierosy.

Bez wystarczającej ilości witaminy C kolagen nie może być prawidłowo wytwarzany. “Nieprawidłowości w tym białku (kolagenie) są podstawą wyniszczających deformacji związanych z chorobami reumatycznymi.

Rivers, J.M. “Ascorbic Acid in Metabolism of Connective Tissue,” New York State Journal of Medicine, vol 65: pp 1235-1238, 1965.

Kluczem jest “użycie” wystarczającej ilości. Badania wykazujące niewielkie korzyści witaminy C na ogół stosowały tylko kilkaset miligramów C dziennie. “Tysiące” miligramów, co najmniej, są wymagane dla poprawy klinicznej. W 1950 roku B. F. Massell wykazał, że 4000 mg jest skuteczne.

“Antirheumatic Activity of Ascorbic Acid in Large Doses,” New England Journal of Medicine, vol. 242: pp 614-615.

W Niemczech w 1952 r. Baufeld stosował 6000 mg dziennie, często we wstrzyknięciach.

“Ascorbic Acid in the Treatment of Polyarthritis,” Deutsche Gesundheitswesen (Berlin), vol. 7, p 1077.

Medical Times, vol. 81 pp. 483-484.

W przypadku niektórych pacjentów może to zająć więcej czasu.

Zapalenie stawów nie jest spowodowane niedoborem aspiryny. Może być natomiast spowodowane niedoborem składników odżywczych. W ten sposób dr Pottenger wywołał zapalenie stawów u kotów tylko na diecie gotowanej (czytaj “z niedoborem witaminy C”).

“Nie ma wątpliwości”, pisze biochemik Irwin Stone, “co do ścisłego związku kwasu askorbinowego (witaminy C) z chorobami kolagenowymi”.

The Healing Factor, Grosset and Dunlap, 1972, p. 109.

Wydaje się, że osoba cierpiąca na artretyzm potrzebuje znacznie więcej witaminy C, aby naprawić problem, niż niedobór, który go spowodował.

WITAMINY B I ZAPALENIE STAWÓW

Przyjrzyjmy się pracy Williama Kaufmana, M.D., Ph.D. Lekarz ten podejrzewał związek między zapaleniem stawów a niedoborami dietetycznymi i podjął odpowiednie działania. Jednym z głównych narzędzi dr Kaufmana był niacynamid (lub niacyna, witamina B-3). Podawał 250 miligramów niacynamidu (forma niacyny, która nie powoduje uderzenia gorąca) co 1,5 godziny przez dziesięć dawek dziennie. To 2500 mg dziennie, nie więcej niż wielu lekarzy przepisuje obecnie w celu obniżenia poziomu cholesterolu w surowicy. Rezultatem była poprawa siły chwytu i ruchomości stawów. Dr Kaufman kontynuował leczenie blisko tysiąca pacjentów niacynamidem oraz witaminami z grupy B: tiaminą (B-1), ryboflawiną (B-2), pirydoksyną (B-6) i kwasem pantotenowym. Nie będzie zaskoczeniem, że podawał również duże dawki witaminy C. Zaskakujące jest to, że zaczął stosować witaminy w skutecznym leczeniu zapalenia stawów już w 1935 roku, a niacynę w 1937 roku, natychmiast po jej zidentyfikowaniu.

Journal of the International Academy of Preventive Medicine, Winter, 1983.

Nie można nie zastanawiać się, dlaczego terapie witaminowe nie są dziś stosowane wszędzie, skoro były tak pomocne w latach trzydziestych XX wieku. Czy witaminy w tajemniczy sposób straciły swoją wartość, czy może jest to spowodowane tym, że są tanie i nie stanowią zachęty do generowania zysków dla dużych firm farmaceutycznych?

Dr John M. Ellis, lekarz z Teksasu, opublikował całą książkę na temat witaminy B-6 (pirydoksyny) w 1983 roku zatytułowaną Free of Pain (Dallas: Southwest Publishing). Linus Pauling donosi w How To Live Longer and Feel Better (1986), że Ellis odkrył, że “B-6 kurczy błony maziowe, które wyściełają obciążone powierzchnie stawów. W ten sposób pomaga kontrolować ból i przywracać ruchomość łokci, ramion, kolan i innych stawów”. Podczas gdy bardzo duże dawki samej witaminy B-6 mogą powodować przejściowe neurologiczne skutki uboczne, stosunkowo skromne dawki od 75 do 300 mg dziennie są bardzo bezpieczne. Bezpieczeństwo jednej witaminy z grupy B zwiększa się, gdy jest ona podawana razem z pozostałymi witaminami z tej grupy.

Co powinna jeść osoba cierpiąca na artretyzm? Być może możemy ograniczyć tę dyskusję do następującego protokołu:

* Dieta oparta głównie na surowej żywności, w tym hodowlanych produktach mlecznych, takich jak ser i jogurt.
* 75 do 300 mg B-6 dziennie, najlepiej z suplementem B-complex
* niacynamid co około dwie godziny, do tysiąca miligramów lub więcej dziennie
* Witamina C do nasycenia (tyle, ile organizm wytrzyma bez luźnych jelit).

Źródło: http://www.doctoryourself.com/arthritis_II.html