Badanie sugeruje związek między prenatalną ekspozycją na rtęć a autyzmem: Czy popularny zastrzyk ciążowy zawierający tiomersal może zwiększać ryzyko autyzmu?

– Pod koniec XX wieku debata dotyczyła tego, czy Rho(D)-immunoglobulina, powszechna kuracja prenatalna zawierająca tiomersal (środek konserwujący na bazie rtęci) była powiązana z rosnącą liczbą przypadków zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD).

– Naukowcy z Institute for Chronic Illnesses przebadali 53 dzieci z autyzmem, wszystkie rasy białej niebędące Żydami, urodzone w latach 1987-2001, aby zbadać potencjalny związek między prenatalną ekspozycją na rtęć z tiomersalu a rozwojem autyzmu.

– Badanie wykazało, że dzieci z autyzmem ponad dwukrotnie częściej miały matki Rh-ujemne (28,3% w porównaniu do 14,36% w grupie kontrolnej), z ilorazem szans 2,35, co sugeruje wyższe ryzyko autyzmu u dzieci z matkami Rh-ujemnymi, które otrzymały zastrzyki ciążowe zawierające tiomersal.

– Rtęć może powodować zaburzenia neurologiczne, zmiany zachowania i dysfunkcje motoryczne. Tiomersal może przekraczać barierę łożyskową i barierę krew-mózg, potencjalnie wpływając na rozwój mózgu płodu.

Przez dziesięciolecia społeczność medyczna pracowała nad zrozumieniem złożonych przyczyn zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD). Podczas gdy genetyka odgrywa kluczową rolę, czynniki środowiskowe – zwłaszcza ekspozycja prenatalna – były również szeroko badane. Jednym z takich czynników jest tiomersal, w tym powszechnie stosowany zastrzyk dla kobiet w ciąży Rh-ujemnych.

Pod koniec XX wieku pojawiła się debata na temat tego, czy powszechne leczenie prenatalne może być powiązane z rosnącą liczbą zaburzeń ze spektrum autyzmu. Leczenie, znane jako Rho(D)-immunoglobulina, było szeroko stosowane w celu zapobiegania poważnemu schorzeniu zwanemu chorobą Rh u noworodków. Jednak do początku XXI wieku wiele wersji tego zastrzyku zawierało tiomersal, środek konserwujący wytwarzany z rtęci. Badanie opublikowane w Journal of Maternal-Fetal and Neonatal Medicine miało na celu zbadanie, czy istnieje związek między ekspozycją na rtęć a rozwojem autyzmu.

Naukowcy z Institute for Chronic Illnesses przeprowadzili badanie z udziałem 53 dzieci z autyzmem, z których wszystkie były nieżydowskimi osobami rasy kaukaskiej urodzonymi w latach 1987-2001. Dzieci te zostały ocenione w Genetic Centers of America, gdzie przeszły dokładne testy, aby wykluczyć inne potencjalne przyczyny ich autyzmu.

Aby zrozumieć rolę tiomersalu, naukowcy skupili się na matkach tych dzieci. Odkryli, że każda z matek otrzymała w czasie ciąży zastrzyk z immunoglobuliny Rho(D), który zawierał tiomersal. Aby spojrzeć na to z innej perspektywy, wyobraźmy sobie grupę dzieci z autyzmem, których każda matka była narażona na działanie tego związku zawierającego rtęć w czasie ciąży.

Dla porównania, naukowcy przyjrzeli się również grupie 926 nieżydowskich kobiet rasy kaukaskiej, które odwiedziły te same ośrodki opieki prenatalnej w latach 1980-1989. Okazało się, że około 14 procent tych kobiet było Rh-ujemnych, co oznacza, że mogły one skorzystać z zastrzyku immunoglobuliny Rho(D).

Rtęć i mózg: Nauka stojąca za połączeniem

Badanie ujawniło uderzającą różnicę: dzieci z autyzmem ponad dwukrotnie częściej miały matki Rh-ujemne w porównaniu do dzieci bez autyzmu. Konkretnie, 28,3% matek dzieci z autyzmem było Rh-ujemnych, podczas gdy tylko 14,36% matek z grupy kontrolnej było Rh-ujemnych. Przekłada się to na iloraz szans wynoszący 2,35, co oznacza, że ryzyko było znacznie wyższe w przypadku dzieci z autyzmem.

Każda Rh-ujemna matka dziecka z autyzmem otrzymała w czasie ciąży co najmniej jeden zastrzyk immunoglobuliny Rho(D) zawierającej tiomersal. Odkrycia te sugerują możliwy związek między statusem materiału Rh, prenatalną ekspozycją na tiomersal i ryzykiem autyzmu.

Rtęć jest dobrze udokumentowaną neurotoksyną. Badania wykazały, że ekspozycja na rtęć może wpływać na rozwój mózgu płodu na kilka sposobów:

Neurotoksyczność – rtęć może zakłócać normalny wzrost neuronów (rozwój mózgu) i łączność lub problemy z funkcjonowaniem mózgu.
Zmiany behawioralne – badania powiązały rtęć z cechami powszechnie obserwowanymi w autyzmie, w tym z powtarzającymi się zachowaniami i wyzwaniami w zakresie interakcji społecznych i komunikacji.
Skutki motoryczne i poznawcze – Prenatalna ekspozycja na rtęć została powiązana z opóźnieniami rozwojowymi, dysfunkcjami motorycznymi (trudnościami z ruchem i koordynacją) oraz trudnościami w nauce.

Kluczowym problemem związanym z tiomersalem jest jego zdolność do przekraczania bariery łożyskowej i bariery krew-mózg, co oznacza, że rtęć może dotrzeć do rozwijającego się płodu i gromadzić się w tkance mózgowej. Badania na zwierzętach wykazały, że etylortęć (forma występująca w tiomersalu) jest łatwo przenoszona z matki na płód i może utrzymywać się w mózgu długo po ekspozycji.

Badanie to jest zgodne z wcześniejszymi badaniami sugerującymi związek między prenatalną ekspozycją na rtęć a zaburzeniami neurorozwojowymi. Badanie przeprowadzone w 2003 roku przez Holmesa i wsp. wykazało, że matki dzieci autystycznych miały znacznie wyższy wskaźnik Rh-ujemności (46%) w porównaniu z grupą kontrolną (9%). Badania na zwierzętach wykazały, że prenatalna ekspozycja na tiomersal może prowadzić do zmian neurologicznych i behawioralnych podobnych do tych obserwowanych w autyzmie. Badania molekularne wykazały, że nawet niskie poziomy tiomersalu mogą powodować uszkodzenia neuronów, zakłócać kluczowe szlaki i zmieniać strukturę mózgu.

Ponadto w 2004 r. Kalifornijska Agencja Ochrony Środowiska sklasyfikowała tiomersal jako toksynę rozwojową, uznając jego potencjał do wywoływania skutków neurologicznych i behawioralnych u dzieci.

Chociaż badanie sugeruje możliwy związek między ekspozycją na tiomersal a autyzmem, nie ustalono związku przyczynowego. Naukowcy podkreślają potrzebę przeprowadzenia dalszych badań w celu potwierdzenia swoich ustaleń i zbadania innych potencjalnych czynników.

Uwaga: Ten artykuł upraszcza złożone odkrycia naukowe dla ogólnego zrozumienia. W przypadku wątpliwości związanych z ciążą należy zawsze skonsultować się z lekarzem.