Czy cierpisz z powodu porażenia nerwu twarzowego?

Porażenie Bella jest zaburzeniem neurologicznym dotyczącym siódmego nerwu czaszkowego (nerwu twarzowego). Charakteryzuje się nagłym wystąpieniem objawów, takich jak ból za uchem, sztywność karku, gorączka, jednostronne osłabienie i/lub drętwienie twarzy. Ostatecznie porażenie Bella powoduje jednostronny paraliż twarzy. Jest to jedno z działań niepożądanych zgłaszanych po przyjęciu szczepionki przeciw COVID-19.

Na dzień 14 stycznia 2022 r. w systemie zgłaszania poszczepiennych zdarzeń niepożądanych (VAERS) odnotowano 13 137 przypadków porażenia Bella. Każdego roku choroba dotyka około 40 000 osób w Stanach Zjednoczonych i chociaż może dotyczyć osoby obu płci z każdej grupy wiekowej, częstość występowania wydaje się być wyższa u osób w wieku od 15 do 45 lat.

Według National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS) istnieje kilka czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia tej choroby, w tym otyłość, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, ciąża i choroby górnych dróg oddechowych.

Aby zmierzyć, czy częstość występowania porażenia Bella wzrasta po szczepieniu przeciw COVID, naukowcy obliczyli wskaźnik na 100 000 osób. Pozwala to na bezpośrednie porównanie częstości danej choroby w różnych populacjach na 100 000 osób. Częstość występowania porażenia Bella może się różnić w zależności od populacji i czasu wykonania pomiaru.

W przypadku analizy zachorowalności po otrzymaniu leku lub szczepionki ważne jest, aby do porównania użyć wskaźników zachorowalności w populacji pacjentów i populacji ogólnej, aby ustalić, czy stosowanie danego leku zwiększa częstość występowania danej jednostki chorobowej. Na przykład, National Organization for Rare Disorders (NORD) szacuje, że ogólna częstość występowania porażenia Bella w populacji wynosi od 25 do 35 na 100 000 osób.

Roczna miara zapadalności w trzech kolejnych latach w Japonii w połowie lat 80. wyniosła 30 na 100 000 osób, ale ta częstość występowania była znacznie wyższa w 2017 roku. Naukowcy postulowali, że częstość występowania wynosząca 39,9 na 100 000 osób była wynikiem wzrostu infekcji półpaśca, która „jest kluczową przyczyną porażenia Bella”.

Niestety, pomimo poważnych skutków, jakie powoduje, dokładna przyczyna porażenia Bella jest niejasna. Porażenie Bella może ustąpić w ciągu kilku tygodni lub miesięcy, ale w około 25% przypadków objawy są przewlekłe. Na całym świecie gromadzone są dane w celu ustalenia, czy szczepionka przeciw COVID zwiększa częstość porażenia Bella.

Czy istnieje zwiększone ryzyko porażenia Bella po szczepieniu przeciw COVID?

Krótko odpowiadając na to pytanie, jak dotąd nie zebrano wystarczającej ilości danych, aby określić związek przyczynowy. Jednak uważa się, że porażenie Bella jest zdarzeniem niepożądanym, które wymaga dalszych badań, ponieważ istnieją dane sugerujące, że może być ono spowodowane podaniem leku lub szczepionki.

Jednym z takich sygnałów jest opis przypadku 61-letniego mężczyzny, u którego rozwinęło się jednostronne porażenie Bella wkrótce po otrzymaniu zarówno pierwszej, jak i drugiej dawki szczepionki Pfizer BioNTech COVID-19. W przypadku tego pacjenta pierwszy epizod porażenia Bella wystąpił pięć godzin po podaniu pierwszej dawki szczepionki. Sześć tygodni później pacjent przyjął drugą dawkę tej samej szczepionki i dwa dni później doświadczył kolejnego epizodu porażenia nerwu twarzowego.

W obu przypadkach jednostronny paraliż twarzy wystąpił po lewej stronie twarzy. Chociaż był to opis przypadku, naukowcy doszli do wniosku, że „występowanie epizodów porażenia nerwu twarzowego bezpośrednio po każdej dawce szczepionki silnie sugeruje, że porażenie Bella jest działaniem niepożądanym szczepionki Pfizer-BioNTech, chociaż na obecną chwilę nie można ustalić związku przyczynowego”.

W komunikacie prasowym towarzyszącym publikacji tego opisu przypadku zauważono, że w badaniach klinicznych Pfizer, Moderna i AstraZeneca – trzech szczepionek zatwierdzonych do stosowania w Wielkiej Brytanii – zgłaszano jednostronne porażenie nerwu twarzowego.

Ten 61-letni mężczyzna miał również kilka chorób współistniejących związanych ze zwiększonym ryzykiem COVID, w tym wysoki wskaźnik BMI, wysoki poziom cholesterolu, nadciśnienie tętnicze i cukrzycę typu 2. Po obu incydentach przepisano mu sterydy. Drugie zdarzenie wymagało oceny przez laryngologa i skierowania do okulisty.

Podczas kolejnej rozmowy telefonicznej przeprowadzonej przez naukowców, pacjent powiedział, że „…doradzono mu wcześniejszą konsultację z lekarzem rodzinnym przed przyjęciem kolejnych szczepionek mRNA w przyszłości w celu rozważenia ryzyka w porównaniu do korzyści wynikających ze szczepienia”. Chociaż ten przypadek sam w sobie jest ciekawy, dalsze badania również wykazały potencjalny związek między porażeniem Bella a szczepieniami przeciw COVID.

Dane pokazują, że szczepienie przeciw COVID może zwiększyć ryzyko porażenia Bella

Według artykułu opublikowanego w czerwcu 2021 r. w Journal of the American Medical Association, podczas dwóch badań III fazy dotyczących szczepień przeciwko COVID, w grupie zaszczepionej było siedem przypadków porażenia Bella i jeden w grupie placebo. Analiza danych z tego badania sugerowała, że częstość występowania porażenia Bella była wyższa u pacjentów, którzy zachorowali na COVID niż u pacjentów zaszczepionych.

Jednak dziwne jest, że w tych badaniach wskaźnik częstości występowania porażenia Bella w grupach szczepionych był znacznie niższy niż w populacji ogólnej. Na przykład, zgłoszono osiem przypadków porażenia Bella, z których siedem było w grupie zaszczepionej, co według naukowców przełożyło się na częstość występowania wynoszącą 19 na 100 000.

Ani grupa placebo, ani grupa zaszczepiona nie zbliżyły się do zarejestrowanego wskaźnika występowania porażenia Bella w populacji ogólnej, który wynosi od 30 do 39,9 na 100 000 osób. Jednak w styczniu 2022 r. na podstawie serii przypadków i danych z badania klinicznego oceniono ryzyko wystąpienia porażenia Bella w ciągu pierwszych 42 dni po otrzymaniu szczepionki BNT162b2, która odpowiada szczepionce Pfizer lub CoronaVac firmy Sinovac Biotech z Hongkongu. Wskaźniki okazały się wyższe.

W tym przypadku dane zostały zebrane od osób zaszczepionych między 23 lutego 2021 a 4 maja 2021. Po szczepionce CoronaVac odnotowano 28 potwierdzonych klinicznie przypadków porażenia Bella; 16 przypadków po szczepionce firmy Pfizer. Dane wykazały, że wskaźnik występowania porażenia Bella wśród osób zaszczepionych wyniósł 66,9 przypadków na 100 000 osobolat dla szczepionki CoronaVac i 42,8 przypadki na 100 000 osobolat dla szczepionki firmy Pfizer.

W innym badaniu opublikowanym w 2021 r. wykorzystano bazę danych Światowej Organizacji Zdrowia i oszacowano, że częstość występowania porażenia Bella po szczepieniu wynosi 0,6% (600 na 100 000 osób). Chociaż naukowcy nie stwierdzili, że wskaźnik ten różni się znacząco od wskaźnika po innych szczepionkach wirusowych, jest on 20 razy wyższy niż wskaźnik w populacji ogólnej, co jest sygnałem bezpieczeństwa.

Dane sugerują, że częstość występowania porażenia Bella po szczepieniu może być większa

Porażenie Bella może wystąpić po pierwszej lub drugiej dawce szczepionki przeciw COVID. Według Bloomberg, w Stanach Zjednoczonych podano 536 milionów dawek szczepionki przeciw COVID. Według VAERS, na dzień 14 stycznia 2022 r. odnotowano 13 137 przypadków porażenia Bella. Na podstawie tych danych oszacowano, że wskaźnik częstości występowania porażenia Bella w grupie osób zaszczepionych wyniósł 24,5 na 100 000, jeśli weźmie się pod uwagę, że każda dawka szczepionki jest potencjalnym czynnikiem wyzwalającym porażenie Bella.

Chociaż wydaje się, że wskaźnik dla grupy zaszczepionej mieści się w zakresie zwykle występującym w populacji ogólnej, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Po pierwsze, odnosi się do liczby podanych dawek, a nie liczby osób, które je otrzymały, ponieważ wiele osób otrzymało dwie, a niektórzy trzy dawki szczepionki przeciw COVID.

Ponadto dane VAERS są notorycznie zaniżane. Jedna z ostatnich analiz wykazała, że współczynnik zaniżania raportów wynosił 41. Oznacza to, że mogło być 538 617 przypadków porażenia Bella, co daje wskaźnik 100 na 100 00.

Nawet jeśli współczynnik zaniżania liczby zgłoszeń nie jest tak wysoki, jak 41, historia pacjentki Brittany Galvin, pokazuje, że zgłoszenia VAERS nie są dokładnie badane ani umieszczane w bazie danych w odpowiednim czasie. Brittany Galvin nagrała rozmowę ze urzędnikiem VAERS, który: powiedział jej, że pomimo tego, że jej przypadek został uznany za „ważny”, upłynęło od 13 do 19 miesięcy od czasu zgłoszenia przez nią skutków ubocznych do umieszczenia tej informacji w bazie danych.

Do powyższych wyzwań należy dodać fakt, że porażenie Bella może rozwinąć się dopiero po ponad roku od czynnika wyzwalającego. W badaniu opublikowanym w 2017 r. przeanalizowano dane 1 025 340 Koreańczyków i stwierdzono, że roczna częstość występowania porażenia Bella wynosi 0,057% (57 na 100 000). Następnie badacze zidentyfikowali pacjentów, którzy przeszli mastoidektomię i porównali ich z uczestnikami grupy kontrolnej.

Odkryto, że częstość występowania porażenia Bella była trzykrotnie wyższa w grupie, która przeszła mastoidektomię niż w grupie kontrolnej. Częstość występowania porażenia Bella była znacznie wyższa w pierwszym roku po operacji. W analizie obejmującej okres 10 lat po operacji wykazano, że częstość występowania była 3 razy wyższa w grupie pacjentów po mastektomii niż w grupie kontrolnej.

Obserwowane są sezonowe zmiany

Co ciekawe, istnieją dowody na to, że częstość występowania porażenia Bella podlega zmianom sezonowym. W artykule opublikowanym w 2018 r. przeanalizowano dane pacjentów z Niemiec, którzy stawili się na oddziale ratunkowym w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 czerwca 2017 r.

Naukowcy odkryli, że liczba pacjentów z porażeniem Bella różniła się znacznie w ciągu roku w zależności od miesiąca. Największą liczbę przypadków zdiagnozowano w grudniu, a najmniejszą w lipcu. Nie obserwowano żadnej znaczącej różnicy w zmienności, gdy badana grupa została podzielona według wieku i płci.

Naukowcy przyznali, że ponieważ do analizy włączono tylko pacjentów hospitalizowanych, wyniki mogą być zaniżone o grupę pacjentów z łagodnym jednostronnym porażeniem twarzy, którzy mogli wybrać wizytę u lekarza pierwszego kontaktu, a nie na oddziale ratunkowym. Doszli jednak do następującego wniosku: „dane wskazują, że czynniki środowiskowe występujące częściej podczas zimowych miesięcy mogą odgrywać rolę w patogenezie porażenia Bella”.

Czynniki prognostyczne powrotu do zdrowia

Naukowcy byli również zainteresowani wskaźnikami fizjologicznymi i klinicznymi, które mogą wskazywać na szybki powrót do zdrowia. W dwóch badaniach opublikowanych w 2020 r. przeanalizowano potencjalne wskaźniki prognostyczne. W pierwszym badaniu oceniono dane pochodzące od niewielkiej grupy 63 pacjentów. Obserwację prowadzono przez trzy miesiące. Pacjenci byli oceniani za pomocą skali oceny regeneracji nerwu twarzowego House-Brackmanna i elektroneurografii w celu porównania różnicy potencjałów mięśni twarzy po obu stronach twarzy.

Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic u pacjentów z porażeniem Bella, którzy mieli dobre i złe rokowanie, biorąc pod uwagę takie czynniki jak wiek, płeć, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia lub ocena w skali House-Brackmanna. Stwierdzono, że najlepszym predyktorem w tej grupie był wynik pomiaru elektroneurografii.

W drugim badaniu przeanalizowano dane pochodzące od 1364 pacjentów zdiagnozowanych w latach 2005-2017. Badacze odkryli, że istnieje wiele czynników klinicznych, które wydawały się być związane z korzystnym rokowaniem, w tym wynik elektromiografii, brak cukrzycy, prawidłowe ciśnienie krwi i niski stopień paraliżu mierzony za pomocą skali House-Brackmanna.

Rozważ leczenie uzupełniające

Osoby, u których zdiagnozowano porażenie Bella, prawdopodobnie otrzymają sterydy jako leczenie pierwszego rzutu w celu odzyskania funkcji nerwów. NINDS zaleca rozpoczęcie przyjmowania sterydów w ciągu pierwszych 72 godzin od wystąpienia pierwszych objawów porażenia. Chociaż dane są niejednoznaczne, prawdopodobieństwo wyzdrowienia może być większe po dodaniu do leczenia sterydami środków przeciwwirusowych.

Istnieją jednak również alternatywne metody leczenia, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wyzdrowienia. Na przykład, według Idiopathic Facial Paralysis Korean Medicine Clinical Practice Guideline, akupunktura jest „zalecaną” metodą leczenia porażenia Bella.

W przeglądzie 11 badań opublikowanym w 2019 r. porównano skuteczność akupunktury z lekami stosowanymi w leczeniu porażenia Bella. Przegląd obejmował dane pochodzące od 1258 pacjentów.

Ocena wyników tych 11 badań wykazała, że akupunktura znacznie poprawiła wskaźnik wyzdrowień – istniała istotna statystycznie różnica między pacjentami stosującymi wyłącznie farmakoterapię, a pacjentami stosującymi dodatkowo akupunkturę. W przeglądzie nie oceniono bezpieczeństwa stosowania akupunktury u pacjentów z porażeniem Bella, ale stwierdzono, że wydaje się ona być skuteczną terapią. Naukowcy ostrzegają jednak:

„Wyniki obecnej metaanalizy wykazały, że akupunktura była powiązana ze zwiększonym wskaźnikiem wyzdrowień i wskaźnikiem całkowitego wyleczenia porażenia Bella w porównaniu ze standardową farmakoterapią. Jednak wyniki należy interpretować ostrożnie, ze względu na niską jakość i niejednorodność analizowanych badań.”

W innym badaniu starano się ocenić, czy zastosowanie ziołolecznictwa z akupunkturą może sprzyjać szybszemu wyzdrowieniu pacjentów z porażeniem Bella i czy ta terapia skojarzona zwiększa stopień powrotu do zdrowia w porównaniu do samej akupunktury. Badacze wykorzystali retrospektywny przegląd danych pacjentów hospitalizowanych w latach 2004-2019.

Kohorta 856 pacjentów została podzielona na dwie grupy – pierwsza otrzymywała terapię ziołową w skojarzeniu z akupunkturą, a druga grupa była leczona tylko akupunkturą. Każdy z pacjentów otrzymał te same porady dotyczące diety, ćwiczeń i zdrowego stylu życia od jednego lekarza. Pierwszorzędowym punktem końcowym była szybkość powrotu do zdrowia, a drugorzędowym punktem końcowym był stopień powrotu do zdrowia przy użyciu skali regeneracji nerwu twarzowego House-Brackmanna.

Naukowcy zaobserwowali, że leczenie skojarzone zwiększa prawdopodobieństwo wyzdrowienia, a dodanie leków ziołowych skraca czas powrotu do zdrowia. Jednak nie stwierdzono znaczącej różnicy między grupami w stopniu wyzdrowienia.

Okres obserwacji w większości badań oceniających porażenie nerwu twarzowego wynosi co najmniej sześć miesięcy. Jednak w tym badaniu naukowcy byli w stanie obserwować pacjentów tylko przez około jeden miesiąc, co mogło być niewystarczające, aby zaobserwować różnice w stopniu wyzdrowienia.

Źródło: https://polish.mercola.com/sites/articles/archive/2022/03/04/porazenie-nerwu-twarzowego-a-szczepionka-przeciw-covid-19.aspx