Łączenie agendy: Rockefellerowie i Organizacja Narodów Zjednoczonych

Organizacja Connecting the Agenda opublikowała w 2016 roku film opisujący znaczące powiązania między Rockefellerami a Organizacją Narodów Zjednoczonych.

John D. Rockefeller Jr. przekazał 2 miliony dolarów na rzecz Ligi Narodów w 1927 roku, która później stała się częścią Biura ONZ w Genewie.

Ponadto Rockefellerowie zakupili ziemię pod siedzibę ONZ w Nowym Jorku, przy czym John D. Rockefeller Jr. przekazał 8 515 000 dolarów w 1946 roku, a Nelson Rockefeller negocjował umowę z właścicielem gruntu, Williamem Zeckendorfem.

David Rockefeller, brat Nelsona, skorzystał finansowo na transakcji, ponieważ posiadał ziemię w okolicy, której wartość wzrosła po wybudowaniu siedziby ONZ, a także zainwestował w projekt budowlany naprzeciwko budynku ONZ za pośrednictwem Carnegie Endowment for International Peace.

Rodzina Rockefellerów nadal wspiera Organizację Narodów Zjednoczonych, a Fundacja Rockefellerów zapewnia dotacje, a Fundusz Braci Rockefellerów finansuje Fundację Narodów Zjednoczonych.

Według autobiografii Davida Rockefellera, ostatecznym celem rodziny jest zbudowanie „bardziej zintegrowanej globalnej struktury politycznej i gospodarczej – jednego świata”, co jest zgodne z programem Agenda 21 Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Połączenie Rockefellerów z Organizacją Narodów Zjednoczonych

W niniejszej analizie zostanie przedstawiony bezpośredni związek między Rockefellerami a utworzeniem Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Po pierwsze, należy zauważyć, że organizacja poprzedzająca ONZ, Liga Narodów, otrzymała znaczne wsparcie od organizacji związanych z Rockefellerami. W 1927 roku John D. Rockefeller Jr. przekazał Lidze Narodów 2 miliony dolarów na „ulepszenie biblioteki stosunków międzynarodowych i promowanie pokoju poprzez wiedzę i zrozumienie”. Biblioteka Ligi Narodów stała się później znana jako Biuro Narodów Zjednoczonych w Genewie („UNOG”), gdy liga przekazała swoje aktywa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Według Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki-moona, w oświadczeniu chwalącym przeszłe i obecne wsparcie rodziny Rockefellerów dla organizacji międzynarodowych, odsetki od pierwotnej pożyczki w wysokości 2 milionów dolarów nadal zapewniają Organizacji Narodów Zjednoczonych około 150 000 dolarów co dwa lata.

Fundacja Rockefellera była również mocno zaangażowana w przejście od Ligi Narodów do Organizacji Narodów Zjednoczonych, co zostało udokumentowane w artykule „The Rockefeller Foundation and the Transition from the League of Nations to the UN” autorstwa Ludovica Tournesa z Uniwersytetu Genewskiego. Można by nakreślić dalsze powiązania między Rockefellerami a Ligą Narodów, ale ze względu na zwięzłość przejdziemy do Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Nie jest tajemnicą, że ziemia, na której dziś zbudowana jest Organizacja Narodów Zjednoczonych, została zakupiona za pieniądze przekazane przez Rockefellerów. Oficjalne Centrum Archiwów Rockefellera ma do powiedzenia w tej sprawie:

Głębokie zainteresowanie Johna D. Rockefellera, Jr. stosunkami międzynarodowymi znalazło odzwierciedlenie w jego licznych działaniach na rzecz spraw międzynarodowych. Być może najbardziej wyróżniającym się w tej dziedzinie był jego dar w wysokości 8 515 000 dolarów w grudniu 1946 roku na zakup ziemi pod stałą siedzibę Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.

Teren, na którym obecnie znajduje się siedziba Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, był pierwotnie własnością znanego dewelopera o nazwisku William „Bill” Zeckendorf. Jak głosi historia, Nelson Rockefeller, w imieniu Organizacji Narodów Zjednoczonych, udał się do Zeckendorfa z ofertą zakupu nieruchomości, Zeckendorf zgodził się, a ojciec Nelsona, John D. Rockefeller, Jr. przekazał pieniądze Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu sfinansowania zakupu ziemi. Chociaż historia ta jest zwykle przedstawiana jako kolejny bezinteresowny akt dobroczynności Rockefellerów, istnieją pewne dowody sugerujące, że z tą darowizną wiązały się ukryte korzyści.

Ponieważ Organizacja Narodów Zjednoczonych miała przekształcić ten obszar, który składał się głównie ze starych budynków i opuszczonych rzeźni, gdyby ktoś był właścicielem nieruchomości w tym obszarze, odnotowałby ogromny wzrost wartości. Szczęśliwym trafem David Rockefeller był jednym z tych właścicieli, którzy odnieśliby korzyści finansowe. W swojej autobiografii zatytułowanej „Memoirs” David Rockefeller opisuje, jak po tym, jak został członkiem zarządu Carnegie Endowment for International Peace, Endowment kupił ziemię naprzeciwko miejsca, w którym miał powstać budynek ONZ, i jak bardzo na tym skorzystał.

„Zwróciłem się do Billa Zeckendorfa, a on zaoferował nam jedną z działek budowlanych, które nabył po zachodniej stronie Pierwszej Alei, naprzeciwko miejsca, w którym miał powstać nowy budynek ONZ. Chociaż obszar ten był nadal wypełniony opuszczonymi rzeźniami i niszczejącymi budynkami komercyjnymi, Bill uważał, że ONZ i inne powiązane projekty trwale przekształcą ten obszar. Zalecił, abyśmy kupili działkę, zanim wartości gruntów gwałtownie wzrosną, a następnie postawili własny budynek.
„Kilku bardziej konserwatywnych członków zarządu uznało ten plan za zbyt ryzykowny i skrytykowało wydawanie ograniczonych funduszy funduszu wieczystego na projekt budowlany w niesprawdzonej lokalizacji. Wieloletni skarbnik funduszu wieczystego sprzeciwił się projektowi i zrezygnował z członkostwa w zarządzie, przewidując, że doprowadzi on nas do bankructwa. Jednak zdecydowana większość zarządu poparła propozycję, zwłaszcza po tym, jak udało mi się przekonać Winthropa Aldricha do otwarcia oddziału Chase na parterze. Gdy budynek został ukończony, wynajęliśmy znaczną jego część organizacjom non-profit i z łatwością poradziliśmy sobie ze spłatą kredytu hipotecznego. Zgodnie z przewidywaniami Billa Zeckendorfa, obszar wokół ONZ szybko stał się jedną z najlepszych dzielnic Nowego Jorku i pozostaje nią do dziś”. (str. 150)

David Rockefeller wygodnie pomija w tym fragmencie, że to ten sam Bill Zeckendorf, który sprzedał ziemię Organizacji Narodów Zjednoczonych, dzięki finansowaniu ojca Davida, Johna D. Rockefellera Jr, sprzedawał fundacji ziemię w pobliżu Organizacji Narodów Zjednoczonych na podstawie jego „przewidywań”, że wartości gruntów gwałtownie wzrosną. Nie jestem pewien, w jakim stopniu informacje poufne były zaangażowane w tę transakcję, ale przynajmniej dowodzi to, że Rockefeller pozornie skorzystał finansowo na utworzeniu Organizacji Narodów Zjednoczonych w tym miejscu.

(Na marginesie: Wikipedia również dwukrotnie wspomina o Rockefellerach posiadających ziemię w innym obszarze wokół Organizacji Narodów Zjednoczonych, znanym jako Tudor City. Źródła informacji w tych dwóch wpisach wydają się być wątpliwego pochodzenia, więc nie mogę jeszcze przedstawić tych informacji jako faktów).

Innym rodzinnym powiązaniem z założeniem Organizacji Narodów Zjednoczonych jest fakt, że brat Davida, Nelson Rockefeller, był członkiem amerykańskiej delegacji na spotkaniu, które zapoczątkowało powstanie ONZ – Konferencji Organizacji Międzynarodowych w 1945 roku. Nelson finansował również magazyn The United Nations World, starając się promować ONZ.

Należy zauważyć, że projektanci siedziby ONZ pracowali z biura w Rockefeller Centre. Głównym architektem projektu był Wallace K. Harrison, człowiek z interesującymi powiązaniami Rockefellera. Charlene Mires, autorka książki „Capital of the World: The Race to Host the United Nations”, opisuje Harrisona jako »jednego z projektantów Rockefeller Centre, spokrewnionego z Rockefellerem przez małżeństwo, powiernika Nelsona Rockefellera i członka komitetu wspierającego, który pracował nad sprowadzeniem ONZ do Nowego Jorku«.

Wsparcie Rockefellera dla Organizacji Narodów Zjednoczonych było kontynuowane po utworzeniu ONZ i trwa do dziś. Wymienienie wszystkich sposobów, w jakie organizacje związane z Rockefellerami przyczyniają się dziś do rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, byłoby zbyt dużym wysiłkiem, ale ich wpływ można dostrzec na przykładach takich jak Fundacja Rockefellera zapewniająca dotacje dla Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Fundusz Braci Rockefellerów finansujący Fundację Narodów Zjednoczonych.

Jednak ważniejsza od motywu zarobienia pieniędzy na handlu ziemią była wizja Rockefellera dotycząca jednego rządu światowego, ujawniona na stronie 405 autobiografii Davida Rockefellera „Memoirs”. To właśnie w tym fragmencie David ujawnia ostateczny cel swojej rodziny:

Przez ponad sto lat ideologiczni ekstremiści z obu krańców politycznego spektrum wykorzystywali dobrze nagłośnione incydenty, takie jak moje spotkanie z Castro, aby atakować rodzinę Rockefellerów za nadmierny wpływ, jaki ich zdaniem wywieramy na amerykańskie instytucje polityczne i gospodarcze.
Niektórzy uważają nawet, że jesteśmy częścią tajnej kabały działającej w najlepszym interesie Stanów Zjednoczonych, charakteryzując moją rodzinę i mnie jako „internacjonalistów” i spiskujących z innymi na całym świecie w celu zbudowania bardziej zintegrowanej globalnej struktury politycznej i gospodarczej – jednego świata, jeśli wolisz. Jeśli taki jest zarzut, to jestem winny i jestem z tego dumny.

Organizacja Narodów Zjednoczonych dobrze wpisuje się w cel rodziny Rockefellerów, jakim jest „zbudowanie bardziej zintegrowanej globalnej struktury politycznej i gospodarczej – jednego świata”. Poprzez programy Organizacji Narodów Zjednoczonych, takie jak Agenda 21, lokalna władza decyzyjna ulega erozji i jest zastępowana przez rządy regionalne, które stają się coraz bardziej scentralizowane. W analizie zatytułowanej „The Problems with Connecticut Climate Change Policy – Part 4: The Rockefeller Connection” szczegółowo opisano powiązania między Agendą 21, Rockefellerami i bieżącymi wydarzeniami w Connecticut. Z tych powiązań wyłania się schemat tworzonego systemu, który ma na celu ograniczenie uprawnień decyzyjnych poszczególnych miast, miasteczek i stanów, przenosząc tę władzę na duże, scentralizowane, niewybieralne biurokracje.

Źródło: https://expose-news.com/2025/01/24/connecting-the-agenda-rockefellers-and-the-un/