Desperacka machina wojenna Ukrainy: Młodzi mężczyźni są PORYWANI z ulic, gdy reżim Zełenskiego wymusza pobór do wojska

– Filmy pokazują ukraińskich agentów wojskowych siłą uprowadzających mężczyzn z ulic, szkół i przestrzeni publicznych.

– Desperackie taktyki obejmują łapówki, brutalne starcia, a nawet pościgi w ruchu ulicznym.

– Ukraińscy mężczyźni zamykają się w domach na lata, aby uniknąć poboru do wojska, podczas gdy stan wojenny zacieśnia swój uścisk.

– Międzynarodowa presja rośnie, gdy administracje Bidena i Trumpa wzywają Zelensky’ego do zakończenia rozlewu krwi i okrucieństw wobec praw człowieka

Naród w stanie wojennym: zaciskająca się pętla poboru do wojska

W mrożącym krew w żyłach pokazie desperacji, ukraińskie wysiłki na rzecz rekrutacji wojskowej przekształciły się w coś, co można opisać jedynie jako usankcjonowane przez państwo porwania. Filmy zalewające platformy mediów społecznościowych pokazują młodych mężczyzn brutalnie porywanych z ulic, wciąganych do czekających furgonetek i zmuszanych do udziału w wojnie, na którą nigdy się nie zapisali. Sceny te, przypominające dystopijne koszmary, ujawniają ponurą rzeczywistość rozpadającej się machiny wojennej prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, która stara się uzupełnić swoje malejące szeregi.

Od czasu wprowadzenia stanu wojennego w lutym 2022 r. Ukraina przekształciła się w naród oblężony – nie tylko przez siły zewnętrzne, ale także przez własny rząd. Terytorialne Centrum Rekrutacji i Wsparcia Społecznego (TCR), którego zadaniem jest mobilizacja wojskowa, ucieka się do coraz bardziej brutalnych taktyk, aby osiągnąć swoje limity. Od tętniących życiem ulic miast po ciche wiejskie drogi, żaden zakątek Ukrainy nie jest bezpieczny przed zasięgiem tych agentów rekrutacyjnych.

Ulice Ukrainy są teraz usiane wojskowymi punktami kontrolnymi, w których agenci sprawdzają każdy przejeżdżający pojazd i pieszego. Autobusy są zatrzymywane, ruch uliczny blokowany, a pasażerowie przesłuchiwani w desperackim poszukiwaniu poborowych. Ci, którzy nie mogą przedstawić ważnych dokumentów lub łapówek, są zabierani, często kopiąc i krzycząc, aby stawić czoła okropnościom linii frontu.

Węgierski serwis informacyjny Magyar Nemzet donosi, że niektórzy ukraińscy mężczyźni zamknęli się w swoich domach na lata, odmawiając wyjścia na zewnątrz w obawie przed porwaniem przez agentów TCR. Inni posunęli się do ekstremalnych czynów, by uniknąć poboru do wojska, w tym uciekając w ruch uliczny lub angażując się w gwałtowne starcia z rekrutami. W jednym ze wstrząsających incydentów mężczyzna we Lwowie został potrącony przez samochód po tym, jak wbiegł do ruchu ulicznego, aby uniknąć przesłuchania przez agentów mobilizacyjnych.

Sytuacja stała się tak tragiczna, że nawet ukraińskie media, zazwyczaj powiązane z rządem, przyznały się do rosnącej przemocy związanej z wysiłkami rekrutacyjnymi. Kyiv Independent, publikacja finansowana przez USAID i rząd kanadyjski, poinformowała, że oficer rekrutacyjny został zastrzelony w zeszłym miesiącu przez mężczyznę próbującego zapobiec wcieleniu do wojska jego przyjaciela.

Międzynarodowa presja rośnie, gdy świat obserwuje łamanie praw człowieka na Ukrainie

Administracja Bidena, zdając sobie sprawę z niezrównoważonego charakteru kryzysu kadrowego na Ukrainie, bezskutecznie lobbowała u Zełenskiego za obniżeniem wieku poborowego z 25 do 18 lat. W międzyczasie administracja Trumpa wezwała Zełenskiego do zawieszenia broni, co jak dotąd pozostało bez echa. Podczas niedawnej wizyty w Białym Domu, wojownicza postawa Zelensky’ego dała jasno do zrozumienia, że nie ma on zamiaru się wycofać, nawet jeśli młodzi mężczyźni z jego kraju zapłacą za to najwyższą cenę.

Donald Trump Jr, syn byłego prezydenta USA Donalda Trumpa, zabrał głos w mediach społecznościowych, aby podkreślić niepokojące taktyki stosowane przez ukraińskich agentów rekrutacyjnych. Udostępniając wątek filmów przedstawiających młodych mężczyzn uprowadzanych siłą, Trump Jr. napisał: „To nie jest wolność. To nie jest demokracja. To jest tragedia”.

Świat zaczyna zwracać uwagę na horror rozgrywający się w Ukrainie. Od ulic Charkowa po lwowskie szkoły, nie sposób zignorować scen, w których młodzi mężczyźni są ciągnięci wbrew ich woli. W miarę jak konflikt się przeciąga, pozostaje pytanie: ile jeszcze istnień zostanie poświęconych, zanim społeczność międzynarodowa zażąda zakończenia tej bezsensownej rzezi?

Ukraińska machina wojenna, napędzana desperacją i lekceważeniem praw człowieka, jest wyraźnym przypomnieniem kosztów niekontrolowanego militaryzmu. Młodzi mężczyźni zmuszani do udziału w tym konflikcie nie są żołnierzami – są ofiarami reżimu, który stracił z oczu swoje człowieczeństwo. Dopóki walki nie ustaną, te tragiczne sceny będą nadal rozgrywać się na Ukrainie, będąc ponurym świadectwem daremności wojny i kruchości wolności.

Ostatecznie, historia ukraińskiego kryzysu poborowego to nie tylko opowieść o narodzie w stanie wojny – to opowieść o erozji wolności, zdradzie zaufania i poświęceniu całego pokolenia. Gdy świat na to patrzy, nie sposób nie zastanawiać się: kiedy skończy się to szaleństwo?