Ukryte błędy w badaniach bezpieczeństwa szczepionek: Odkrywanie prawdy o tiomersalu, szczepionkach i autyzmie

– Kilka głównych badań cytowanych przez władze zdrowotne twierdzi, że tiomersal w szczepionkach jest bezpieczny, ale zawierają one poważne błędy metodologiczne, w tym tendencyjny dobór danych, niespójne kryteria diagnostyczne i techniki statystyczne, które zaciemniają potencjalne ryzyko.

– Pięć z sześciu przeanalizowanych badań zostało bezpośrednio zleconych przez CDC, co budzi obawy o stronniczość. Niektóre wyniki wskazujące na potencjalny związek między tiomersalem a zaburzeniami neurorozwojowymi zostały pominięte lub zbagatelizowane w opublikowanych raportach.

– W badaniach często nie uwzględniano opóźnienia czasowego między narodzinami a diagnozą autyzmu, co prowadziło do mylących wniosków. W niektórych przypadkach dzieci były włączane do grup kontrolnych zanim osiągnęły wiek pozwalający na zdiagnozowanie autyzmu. Ponadto nadmierne dopasowanie – gdy przypadki i grupy kontrolne były zbyt podobne – maskowało prawdziwe różnice w poziomach ekspozycji na tiomersal.

– Podczas gdy badania wspierane przez CDC nie wykazują związku między tiomersalem / szczepionkami zawierającymi tiomersal a autyzmem, niezależne badania trwające ponad 75 lat konsekwentnie wykazują związek między ekspozycją na tiomersal a zaburzeniami neurorozwojowymi, w tym deficytami uwagi, opóźnieniem mowy i tikami.

– Biorąc pod uwagę znaczące obawy metodologiczne i konflikty interesów, konieczne są bardziej niezależne, przejrzyste badania, aby w pełni ocenić bezpieczeństwo tiomersalu w szczepionkach, zapewniając publiczne zaufanie do danych dotyczących bezpieczeństwa szczepionek.

Od dziesięcioleci stosowanie tiomersalu – środka konserwującego na bazie rtęci w niektórych szczepionkach – wywołuje intensywną debatę wśród naukowców, lekarzy i opinii publicznej. Podczas gdy Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) i inne agencje zdrowia publicznego utrzymują, że tiomersal jest „bezpieczny”, niezależne badania wzbudziły obawy dotyczące jego potencjalnego ryzyka, szczególnie w związku z zaburzeniami neurorozwojowymi, w tym autyzmem.

Niniejszy artykuł zgłębia kontrowersje, rozkładając na czynniki pierwsze naukę stojącą za tiomersalem i sprzeczne badania dotyczące jego bezpieczeństwa, o czym donosi artykuł przeglądowy „Methodological issues and evidence of malfeasance in research purporting to show thimerosal in vaccines is safe”, opublikowany w czasopiśmie BioMed Research International.

Chociaż tiomersal został usunięty z większości szczepionek dla dzieci w USA w 2001 roku, nadal jest obecny w niektórych szczepionkach przeciw grypie i szczepionkach stosowanych w innych krajach. Ponad 165 badań przeanalizowało jego działanie, a wiele z nich zidentyfikowało potencjalne powiązania z szeregiem kwestii zdrowotnych, w tym:

Zaburzenia neurorozwojowe – Autyzm, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADD/ADHD), opóźnienia mowy i języka oraz tiki (powtarzające się ruchy lub dźwięki) należą do zaburzeń związanych z ekspozycją na tiomersal.
Choroby autoimmunologiczne – obejmują zaburzenia, w których układ odpornościowy atakuje organizm.
Reakcje alergiczne – dzieci doświadczyły poważnych reakcji alergicznych i nieprawidłowości fizycznych.
Obawy dotyczące toksyczności – niektóre badania donoszą nawet o przypadkach śmiertelnych i zatruciach w następstwie narażenia na tiomersal.

Mimo to CDC twierdzi, że „nie ma związku między tiomersalem a autyzmem”, opierając swoje stanowisko na kilku kluczowych badaniach. Badania te zostały jednak skrytykowane za błędy metodologiczne i potencjalną stronniczość.

Badanie Madsena i wsp. (2003): Manipulacja danymi?

Analizując dane z lat 1971-2000, w tym duńskim badaniu stwierdzono, że wskaźniki autyzmu wzrosły po usunięciu tiomersalu ze szczepionek w 1992 roku. Zgłoszono jednak kilka zastrzeżeń, w tym:

Zmiana kryteriów danych. Przejście ze standardów diagnostycznych ICD-8 na ICD-10 w 1994 r. doprowadziło do znacznego wzrostu liczby zdiagnozowanych przypadków, które nie są związane z usuwaniem tiomersalu.
Wykluczenie danych. W badaniu pominięto dane z 2001 r., które wykazały spadek wskaźników autyzmu po wycofaniu tiomersalu – co budzi obawy o wyselekcjonowane wyniki.
Stronniczość włączenia kliniki. Główny ośrodek autyzmu w Kopenhadze nie został uwzględniony w danych sprzed 1993 r., ale został dodany później, prawdopodobnie zawyżając wskaźniki autyzmu po usunięciu tiomersalu.

Badanie Stehr-Greena i wsp. (2003): Nieporównywalne dane?

W badaniu tym porównano wskaźniki autyzmu w Kalifornii, Danii i Szwecji z poziomami ekspozycji na tiomersal. Nie stwierdzono wyraźnego (lub spójnego) związku między tiomersalem a autyzmem, ale badanie miało kluczowe wady:

Problemy z wiarygodnością danych. Szwedzkie dane dotyczące autyzmu uwzględniały jedynie wizyty w szpitalu, potencjalnie pomijając wiele przypadków zdiagnozowanych w warunkach ambulatoryjnych. Dane z Kalifornii obejmowały szerszy zakres zaburzeń ze spektrum autyzmu, co mogło wypaczyć wyniki.
Niespójna ekspozycja na tiomersal. Trzy kraje miały bardzo różne polityki szczepień i poziomy ekspozycji na tiomersal, przez co bezpośrednie porównania były niewiarygodne.

Badanie Hviida i wsp. (2003): Liczenie problemów?

W tym populacyjnym duńskim badaniu kohortowym przebadano ponad 500 000 dzieci, które otrzymały szczepionki niezawierające tiomersalu oraz te, które otrzymały szczepionki zawierające tiomersal i nie stwierdzono związku między tiomersalem a autyzmem. Istnieją jednak pewne obawy:

Błąd włączenia ze względu na wiek. Badanie obejmowało dzieci w wieku zaledwie jednego roku, mimo że autyzm jest zwykle diagnozowany po ukończeniu czwartego roku życia. Mogło to doprowadzić do niedoszacowania liczby przypadków autyzmu.
Błędna metoda liczenia. Badacze liczyli „osobolata obserwacji” zamiast rzeczywistych przypadków autyzmu, co mogło osłabić widoczny wpływ ekspozycji na tiomersal.

Badanie Andrewsa i wsp. (2004): Problemy z integralnością danych?

W badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii wykorzystano dokumentację medyczną w celu zbadania, czy ekspozycja na tiomersal była związana z zaburzeniami rozwojowymi. Okazało się, że wyższa ekspozycja była związana z mniejszą liczbą ogólnych zaburzeń rozwojowych, ale większą liczbą przypadków tików. Obawy obejmują:

Błędy w danych. W badaniu wykorzystano bazę danych, o której wiadomo, że zawiera znaczne nieścisłości, co mogło wpłynąć na wyniki.
Manipulacje statystyczne. Zastosowanie nieprzejrzystej techniki regresji utrudniło ocenę rzeczywistego wpływu tiomersalu na ryzyko autyzmu.
Różne poziomy ekspozycji. Harmonogram szczepień w Wielkiej Brytanii różnił się od amerykańskiego, przez co wyniki badania miały mniejsze zastosowanie do amerykańskich dzieci.

Badanie Versatraetena i wsp. (2003): Zmiana wniosków?

Analizując dane z kilku organizacji opieki zdrowotnej (HMO), to badanie CDC początkowo wykazało 7,6-krotnie zwiększone ryzyko autyzmu z ekspozycją na tiomersal, ale później stwierdzono, że nie ma znaczącego związku. Poruszone kwestie obejmują:

Wielokrotne poprawki. Badanie przeszło kilka faz zmian metodologicznych, stopniowo osłabiając pierwotne ustalenia.
Potencjalna stronniczość. Wewnętrzne e-maile uzyskane dzięki ustawie o wolności informacji sugerują, że główny badacz mógł być pod presją, aby zmienić wyniki w celu umniejszenia związku między tiomersalem a autyzmem.

Badanie Prica i wsp. (2010): Nadmierne obawy?

W badaniu kliniczno-kontrolnym przeanalizowano dane z trzech organizacji opieki zdrowotnej i nie stwierdzono istotnego związku między prenatalną lub niemowlęcą ekspozycją na tiomersal a autyzmem. Krytyka tego badania obejmuje:

Kwestie nadmiernego dopasowania. W badaniu dopasowano przypadki i grupy kontrolne dzieci o podobnych cechach, w tym tych samych harmonogramach szczepień, co mogło zamaskować rzeczywisty wpływ tiomersalu na ryzyko autyzmu.
Tłumienie danych. Niepublikowane wewnętrzne raporty CDC wykazały znaczące ustalenia łączące prenatalną ekspozycję na tiomersal z autyzmem regresywnym, budząc obawy co do przejrzystości i rzetelności badania.

Szczepionki mają kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego, ale zapewnienie ich bezpieczeństwa powinno być procesem ciągłym. Kontrowersje i debata na temat tiomersalu podkreślają potrzebę rygorystycznych, bezstronnych badań i otwartego dialogu naukowego.

Kontrowersje dotyczące tiomersalu są dalekie od rozstrzygnięcia. Podczas gdy CDC utrzymuje, że tiomersal jest bezpieczny, niezależne badania wzbudziły uzasadnione obawy, których nie można zignorować. W miarę pojawiania się nowych badań, organizacje zdrowotne muszą ponownie ocenić swoje stanowisko i zapewnić, że polityka zdrowia publicznego opiera się na najbardziej wiarygodnych i bezstronnych dowodach.

Tiomersal został w dużej mierze usunięty ze szczepionek dla dzieci w Stanach Zjednoczonych, ale pozostaje w niektórych szczepionkach przeciw grypie i szczepionkach stosowanych na całym świecie. Rodzice i pracownicy służby zdrowia powinni być na bieżąco informowani i opierać swoje decyzje na najbardziej przejrzystych i aktualnych badaniach. Zaufanie społeczeństwa do szczepionek zależy od otwartych, uczciwych i opartych na nauce dyskusji na temat ich bezpieczeństwa.