Antyamerykańska zmiana w Europie: Teraz globaliści są zbawcami Zachodu?

Brandon Smith

Nacjonalizm to zło, a globaliści to bohaterowie? Jest to przekaz propagandowy, który narastał od zakończenia II wojny światowej i stworzenia globalistycznych instytucji, takich jak ONZ, MFW, Banki Światowe itp. W latach 70. istniał uzgodniony i niebezpieczny program mający na celu aklimatyzację świata zachodniego do współzależności; nie tylko zależności od importu i eksportu, ale także zależności od handlu walutami, zakupów skarbowych i międzybankowych systemów transferu bogactwa, takich jak SWIFT.

Była to era, w której korporacje zaczęły outsourcować zachodnią produkcję do krajów trzeciego świata. To wtedy dolar został całkowicie oddzielony od złota. Kiedy MFW wprowadził system koszyka SDR. Kiedy rozpoczął się trwający dekadę kryzys stagflacyjny.

To właśnie wtedy powstało Światowe Forum Ekonomiczne. Klub Rzymski i jego program zmian klimatycznych. Kiedy liczni globaliści zaczęli mówić w elitarnych publikacjach i białych księgach o jednej światowej gospodarce i jednym światowym rządzie (oczywiście pod ich kontrolą). W latach 90. wszystko było już w zasadzie jawne, a plan był jasny:

Ich zamiarem było zniszczenie suwerenności narodowej i wprowadzenie ery całkowitej globalnej centralizacji. Jeden z najbardziej odkrywczych cytatów na temat tego planu pochodzi od zastępcy sekretarza stanu w administracji Clintona, Strobe’a Talbota, który stwierdził w magazynie Time w 1992 roku, że:

“W następnym stuleciu narody, jakie znamy, będą przestarzałe; wszystkie państwa uznają jedną, globalną władzę… Suwerenność narodowa nie była w końcu tak wspaniałym pomysłem“.

W tym samym artykule dodaje:

“…Wolny świat utworzył wielostronne instytucje finansowe, które zależą od gotowości państw członkowskich do rezygnacji z pewnego stopnia suwerenności. Międzynarodowy Fundusz Walutowy może praktycznie dyktować politykę fiskalną, w tym nawet wysokość podatków, jakie rząd powinien nakładać na swoich obywateli. Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu reguluje wysokość cła, jakie dany kraj może nałożyć na import. Organizacje te mogą być postrzegane jako protoministrowie handlu, finansów i rozwoju dla zjednoczonego świata“.

Globaliści wykorzystują kontrolę handlu międzynarodowego jako sposób na zniewolenie konkurujących ze sobą gospodarek, zmuszając je do ujednolicenia. Pozbawiają narody samodzielności i wywierają na nie presję, by dostosowały się do globalnych standardów handlowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że postrzegają oni scentralizowaną dominację handlu jako podstawowe narzędzie do ostatecznego osiągnięcia nowego porządku świata.

Pomysł, by kraj zszedł z plantacji i wprowadził jednostronne cła, jest niespotykany. Pomysł, by kraje produkowały własne artykuły pierwszej potrzeby, jest absurdalny. Przynajmniej do 2025 roku.

Jednym z najbardziej zabawnych i zdumiewających skutków ubocznych wprowadzenia polityki administracji Trumpa jest wysiłek lewicy politycznej (zwłaszcza w Europie), aby przedstawić siebie jako “bohaterów rebeliantów walczących o wolność” w obliczu rzekomo tyrańskiej dyktatury. Oczywiście mamy tu do czynienia z globalistami i marksistami kulturowymi, więc ich definicje “wolności” i “tyranii” będą nieodwracalnie wypaczone.

Elity UE naprawdę straciły wątek, jeśli chodzi o ich przesłanie dotyczące “demokracji”. Obecnie wiele europejskich krajów stacza się w kierunku klasycznego autorytaryzmu, a mimo to udają, że desperacko walczą o wolność.

Słyszałem, że autorytaryzm jest patologią uznania. Można również powiedzieć, że jest to patologia afirmacji – nie wystarczy, że obraźliwy ruch zostanie uznany za dominujący, populacja musi go radośnie przyjąć, jakby był jedyną rzeczą, na której im zależy. Jest to podstawowy cel globalizmu: Zmusić masy, by pokochały go jak religię.

Aby jednak ludzie go pokochali, muszą uwierzyć, że globalizm jest ich zbawicielem. Muszą wierzyć, że globaliści w jakiś sposób ratują świat. Wejdźmy do teatru nowego porządku świata, który przedstawia nam The Economist. Magazyn ten, częściowo należący do rodziny Rothschildów, od dawna jest ośrodkiem propagandy globalizmu. Niedawno opublikował on artykuł zatytułowany: ‘Rzecz o Europie: To rzeczywista kraina wolności teraz ’.

Tak, to śmieszne, biorąc pod uwagę fakt, że wiele europejskich rządów poluje obecnie na ludzi i zamyka ich w więzieniach za internetowe sprzeciwy. Masowa otwarta imigracja dusi zachodnią kulturę na kontynencie. Gwałtownie rośnie przestępczość. Nie wspominając już o tym, że nowym trendem wśród rządów UE jest aresztowanie prawicowych przeciwników politycznych, aby powstrzymać ich przed wygraniem wyborów.

Do diabła, w Europie można zostać aresztowanym za cichą modlitwę w pobliżu kliniki aborcyjnej. Wszyscy rozumiemy, jak absurdalne są twierdzenia The Economist. Ich argumentacja sprowadza się do tego: Jeśli szkodzi globalizmowi, to jest zagrożeniem dla demokracji. Taką właśnie bajkę formułują dziś media.

Administracja Trumpa wprowadzająca politykę “America First” jest nazywana przez elity autorytarną, ponieważ te rzeczy kolidują z ICH programem, a nie dlatego, że Amerykanie są uciskani.

Pod wieloma względami europejska zmiana retoryki jest jedynie odzwierciedleniem długofalowej strategii globalistów: Nacjonalistów przedstawiać jako agentów chaosu, a internacjonalistów jako obrońców porządku.

W niedawnym wywiadzie dla niemieckiej platformy informacyjnej Dei Zeit Online, przewodnicząca UE Ursula von der Leyen posunęła się jeszcze dalej, twierdząc, że “w Europie nie ma oligarchii”. Innymi słowy, europejscy przywódcy są niewinnymi ofiarami atakowanymi przez bogatych i nikczemnych nacjonalistów. Szczerze mówiąc, dla większości z nas jest to nowość, ponieważ rząd UE od dawna uważany jest za definicję oligarchii bez twarzy i bez odpowiedzialności. Argumentuje:

“…Historia powraca, podobnie jak geopolityka. Widzimy, że to, co postrzegaliśmy jako światowy porządek, staje się światowym nieporządkiem, wywołanym nie tylko walką o władzę między Chinami a Stanami Zjednoczonymi, ale oczywiście także imperialistycznymi ambicjami Putina. Dlatego potrzebujemy innej, nowej Unii Europejskiej, która będzie gotowa wyjść na wielki świat i odegrać bardzo aktywną rolę w kształtowaniu tego nowego porządku, który nadchodzi“.

Warto zwrócić uwagę na próbę odmalowania Europy jako cnotliwego obserwatora uwikłanego w geopolityczne zawirowania USA, Chin i Rosji. Nie wspomina się o ich udziale w podżeganiu do wojny na Ukrainie, o ich ingerencji w negocjacje pokojowe ani o tym, że globalizm uzależnił ich od importu energii. To nie jest brak świadomości, to starannie przygotowana propaganda. Prezydent UE kontynuuje:

“Gotowość wszystkich 27 państw członkowskich do wzmocnienia naszego wspólnego przemysłu obronnego byłaby nie do pomyślenia, gdyby nie wydarzenia ostatnich tygodni i miesięcy. To samo dotyczy gospodarki. Każdy chce naśladować nasz wspólny plan na rzecz większej konkurencyjności, ponieważ każdy to zrozumiał: Musimy być silni w dzisiejszym zglobalizowanym świecie…”

Unia Europejska od pewnego czasu promuje ideę zjednoczonej armii europejskiej. Ma to sens – aby jeszcze bardziej zatrzeć granice państwowe w Europie, należałoby ustanowić jednolitą strukturę obronną. Oni po prostu wykorzystują wojnę w Ukrainie i oddzielenie gospodarcze Ameryki jako wymówkę. Kontynuuje:

“Dla mnie kluczowe jest, aby Europa odgrywała silną rolę w kształtowaniu nowego porządku świata, który powoli się wyłania. Jestem głęboko przekonana, że Europa może to zrobić. Spójrzmy wstecz na ostatnią dekadę: kryzys bankowy, kryzys migracyjny, Brexit, pandemia, kryzys energetyczny, wojna Rosji z Ukrainą. Wszystko to są poważne kryzysy, które naprawdę stanowiły dla nas wyzwanie, ale z każdego z nich Europa wyszła większa i silniejsza…“

Pod względem gospodarczym, społecznym, duchowym i kulturowym kontynent znajduje się w spirali śmierci. Nikt nie chce walczyć o to, czym Europa jest dzisiaj, włączając w to miliony imigrantów z trzeciego świata, których zaprosili do siebie. Jeśli spróbują ustanowić scentralizowane wojsko, będą musieli zwrócić się ku przymusowemu poborowi, co oznacza jeszcze większą tyranię. Jeśli chodzi o gospodarkę, autorka stwierdza:

“Zachód, jaki znaliśmy, już nie istnieje. Świat stał się globem również pod względem geopolitycznym, a dziś nasze sieci przyjaźni rozciągają się na cały świat…”.

“Wszyscy proszą o więcej handlu z Europą – i nie chodzi tylko o więzi gospodarcze. Chodzi również o ustanowienie wspólnych zasad i przewidywalność. Europa jest znana ze swojej przewidywalności i niezawodności, które ponownie zaczynają być postrzegane jako coś bardzo cennego. Z jednej strony jest to bardzo satysfakcjonujące; z drugiej strony istnieje oczywiście ogromna odpowiedzialność, której musimy sprostać…”.

Stany Zjednoczone odpowiadają za 30%-35% wszystkich globalnych wydatków konsumenckich i są największym rynkiem konsumenckim na świecie. Nie ma jasnych danych liczbowych dla całej Europy, ale Niemcy, największa gospodarka Europy, stanowią zaledwie 3% globalnych wydatków konsumpcyjnych. Niemcy są również trzecią co do wielkości gospodarką na świecie, obok Chin. Innymi słowy, Europa nie ma ŻADNEJ zdolności do wypełnienia pustki w handlu pozostawionej przez USA. Jeśli gospodarka USA odłączy się od Europy lub jeśli gospodarka USA ulegnie załamaniu, Europa również się załamie. To jest fakt.

Następnie Von der Leyen odrzuca rolę globalizmu w napędzaniu populistycznych ruchów przeciwko UE. Twierdzi ona:

“Jest jedna rzecz, której nie powinniśmy lekceważyć: polaryzacja jest częściowo silnie zaaranżowana z zewnątrz. Za pośrednictwem mediów społecznościowych Rosja i inne autokratyczne państwa celowo ingerują w nasze społeczeństwo…”.

“Poglądy obu stron są wzmacniane, ponieważ prawdziwym celem jest polaryzacja i podział naszych otwartych społeczeństw. Ale Unia Europejska ma również dużą przewagę. Nierówności są tutaj mniej widoczne, częściowo dlatego, że mamy społeczną gospodarkę rynkową i ponieważ dźwignie władzy są szerzej rozpowszechnione“.

Rosja jest winna temu, że miliony Europejczyków chcą zakończenia globalistycznej polityki wielokulturowości? Przyjmując raczej marksistowskie stanowisko, twierdzi, że populistyczne podziały muszą być sztuczne, ponieważ Europa jest ekonomicznie “sprawiedliwa”. Ale populiści nie walczą o parytet gospodarczy, walczą o europejską tożsamość, która jest systematycznie wymazywana.

Wreszcie dochodzi do kwestii oligarchii:

“Europa to wciąż projekt pokojowy. U nas nie rządzą bracia ani oligarchowie. Nie najeżdżamy naszych sąsiadów i nie karzemy ich…”.

“Kontrowersyjne debaty są dozwolone na naszych uniwersytetach. To i wiele więcej to wartości, których należy bronić i które pokazują, że Europa jest czymś więcej niż unią. Europa jest naszym domem“.

Rząd UE jest czystą oligarchią z niemal zerową odpowiedzialnością i aktywnie próbuje stłumić i zniszczyć każdą krajową partię o konserwatywnych poglądach. Popierają uciszanie wszelkich sprzeciwów wśród chłopów, pozwalając jedynie na debatę za zamkniętymi drzwiami środowisk akademickich, ponieważ wiedzą, że akademicy pilnują swoich. Im bardziej społeczeństwo zmierza w kierunku globalizmu, tym mniej będzie wolne.

Postrzegam te wiadomości jako rodzaj surowego szkicu dla nadchodzących teatrów. Nie dopracowali jeszcze swojej historii, ale mają już podstawowe elementy. Zarzut jest taki, że suwerenność narodowa jest zagrożeniem dla “demokracji”; nie wolności, ale demokracji. A globalistycznym pojęciem demokracji jest postępowe rządzenie w imię subiektywnego większego dobra, którego tak naprawdę nie potrafią zdefiniować.

Współczuję zwykłym Europejczykom, wielu z nich pragnie wolnego społeczeństwa zbudowanego na tradycyjnych zachodnich zasadach. To przyszłość, która nigdy się nie zmaterializuje, przynajmniej nie bez rewolucji. Ci ludzie znajdują się w epicentrum śmierci zachodniego świata, a wielu z nich nawet o tym nie wie. W międzyczasie wmawia się im, że Ameryka ich rujnuje. Nie mogę mówić za wszystkich, ale wielu z nas chciałoby ich uratować. Upadek Zachodu na rzecz globalizmu nie może być kontynuowany.

Źródło: https://alt-market.us/europes-anti-american-shift-globalists-are-the-good-guys-now/