Książka Marcii Angell „Prawda o firmach farmaceutycznych” ujawnia, w jaki sposób Big Pharma wybiera zyski zamiast zdrowia publicznego

– Książka Marcii Angell ujawnia, w jaki sposób przemysł farmaceutyczny przekształcił się w wysoce dochodowy sektor, często przedkładając zyski nad zdrowie publiczne.

– Ustawa Bayh-Dole Act z 1980 roku pozwoliła firmom farmaceutycznym na patentowanie i czerpanie zysków z badań finansowanych ze środków publicznych, tworząc system, w którym społeczeństwo ponosi koszty badań, podczas gdy firmy czerpią korzyści finansowe.

– Firmy farmaceutyczne wydają znacznie więcej na marketing i administrację niż na badania i rozwój (R&D), a prawie 77 procent leków zatwierdzonych przez FDA to leki „takie sobie”, które nie oferują żadnych znaczących korzyści terapeutycznych.

– Ustawa o opłatach dla użytkowników leków na receptę z 1992 r. stworzyła konflikt interesów, prowadząc do szybszego i mniej rygorystycznego zatwierdzania leków, co skutkowało obawami o bezpieczeństwo i wycofywaniem leków.

– Angell opowiada się za odpowiedzialnością i reformami w celu zapewnienia niedrogich, skutecznych leków, podkreślając potrzebę równowagi między zyskami przemysłu a zdrowiem publicznym.

W swojej książce “The Truth About the Drug Companies: How They Deceive Us and What to Do About It” Marcia Angell obnaża transformację przemysłu farmaceutycznego w nastawionego na zysk molocha, często kosztem zdrowia publicznego.

Branża, niegdyś skromny gracz, stała się potęgą finansową w latach 80. dzięki połączeniu zmieniających się postaw społecznych i polityki rządu, która sprzyjała interesom korporacji. Dziś jest to jeden z najbardziej dochodowych sektorów w Stanach Zjednoczonych. Sukces ten pociągnął jednak za sobą znaczne koszty dla konsumentów i systemu opieki zdrowotnej.

Punkt zwrotny dla przemysłu farmaceutycznego nastąpił w 1980 roku, kiedy to ustawa Bayh-Dole umożliwiła uniwersytetom i małym firmom patentowanie odkryć pochodzących z finansowanych przez podatników badań prowadzonych przez National Institutes of Health. Umożliwiło to firmom farmaceutycznym licencjonowanie tych innowacji, skutecznie prywatyzując badania finansowane ze środków publicznych.

Chociaż było to dobrodziejstwem dla zysków farmaceutycznych, stworzyło to system, w którym społeczeństwo ponosi koszty badań, podczas gdy firmy czerpią korzyści finansowe. Na przykład lek na raka Taxol – opracowany za 183 miliony dolarów z podatków – wygenerował miliardy dla Bristol-Myers Squibb. Tymczasem społeczeństwo otrzymało jedynie marne 35 milionów dolarów z tytułu opłat licencyjnych.

Pomimo zapewnień branży o priorytetowym traktowaniu badań i rozwoju (R&D), rzeczywistość jest zgoła odmienna. Znaczna część budżetów farmaceutycznych przeznaczana jest na marketing i administrację, w tym reklamę, promocje i wynagrodzenia kadry kierowniczej. W 1990 roku 36% przychodów ze sprzedaży przeznaczono na te wydatki – ponad dwukrotnie więcej niż na badania i rozwój.

Co więcej, wiele „nowych” leków nie jest innowacyjnymi przełomami, ale lekami typu „ja też”, które są niemal identyczne z istniejącymi lekami. W latach 1998-2002 77 procent leków zatwierdzonych przez Agencję Żywności i Leków (FDA) należało do tej kategorii, oferując niewielką lub żadną przewagę terapeutyczną nad starszymi, tańszymi alternatywami. Leki te są opłacalne, ponieważ wymagają minimalnych inwestycji w badania i rozwój i są agresywnie sprzedawane jako lepsze, pomimo braku dowodów na poparcie takich twierdzeń.

Pobłażliwość FDA: Zbyt wysoka cena dla zdrowia publicznego

FDA, której zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i skuteczności leków, również została narażona na szwank. Ustawa o opłatach dla użytkowników leków na receptę z 1992 r. umożliwiła firmom farmaceutycznym uiszczanie opłat za przeglądy leków, tworząc konflikt interesów.

W rezultacie FDA stała się bardziej pobłażliwa, zatwierdzając leki szybciej i przy mniej rygorystycznych dowodach. Doprowadziło to do zatwierdzenia leków, które zostały później wycofane z powodu obaw o bezpieczeństwo, narażając zdrowie publiczne.

Wysoki koszt leków na receptę pozostaje palącą kwestią dla konsumentów. Wielu Amerykanów zwraca się do Kanady, gdzie ceny są znacznie niższe, ale praktyka ta jest nielegalna i budzi ostry sprzeciw branży.

Firmy farmaceutyczne argumentują, że wysokie zyski w USA są niezbędne do finansowania badań i rozwoju, ale dane mówią co innego. Przemysł wydaje znacznie więcej na marketing niż na innowacje, a regulacje cenowe w innych krajach nie stłumiły ich zdolności do opracowywania nowych leków.

Angell konkluduje, że przemysł farmaceutyczny musi dokonać wyboru pomiędzy priorytetowym traktowaniem zysków a służeniem zdrowiu publicznemu. Konsumenci i decydenci muszą domagać się odpowiedzialności i naciskać na reformy, które zapewnią niedrogie, skuteczne leki.

Stawka jest wysoka: w grę wchodzi zdrowie ludzi i ich dobrobyt finansowy. Rzucając światło na praktyki przemysłu farmaceutycznego, książka Angell służy jako wezwanie do działania na rzecz bardziej sprawiedliwego i etycznego systemu opieki zdrowotnej.