Lukrecja ma bogatą i starożytną historię stosowania jako leku, zakorzenioną zarówno w tradycji indyjskiej, chińskiej, greckiej, jak i egipskiej. Technicznie rzecz biorąc, jest rośliną strączkową, spokrewnioną z fasolą i grochem, a swoją słodycz zawdzięcza obecności glicyryzyny, związku 30-50 razy słodszego od cukru. To właśnie od tego związku pochodzi nazwa lukrecji, która wywodzi się od greckiego słowa γλυκύρριζα (glukurrhiza), oznaczającego “słodki” (gluku) “korzeń” (rrhiza). Ale właściwości glicyryzyny nie kończą się na jej słodkim smaku. Jest ona również jednym z najsilniejszych związków przeciwwirusowych, jakie kiedykolwiek zbadano.
Badanie na temat hamującego działania glicyryzyny przeciwko koronowirusowi związanemu z SARS, opublikowane w Lancet w czerwcu 2003 r. , otrzymało niewiele informacji w mediach głównego nurtu, pomimo jego ogromnego znaczenia dla zdrowia ludzkiego. Proszę pamiętać, że zaledwie kilka miesięcy przed tym wydarzeniem Światowa Organizacja Zdrowia wydała komunikat prasowy (16 kwietnia 2003 r. ), w którym stwierdziła, że niedawny wybuch śmiertelnego zespołu nagłej ostrej niewydolności oddechowej (SARS) w Azji został spowodowany przez te same koronowirusy, które wykorzystano w tym badaniu.
Przełomowe badanie Lancet zatytułowane „Glicyryzyna, aktywny składnik korzeni lukrecji i replikacja koronawirusa związanego z SARS” niemieccy naukowcy podsumowali w następujący sposób:
“Niedawny wybuch SARS uzasadnia poszukiwanie związków przeciwwirusowych do leczenia tej choroby. W chwili obecnej nie zidentyfikowano żadnego specyficznego sposobu leczenia zakażenia koronawirusem związanego z SARS. “
A oto, co odkryli:
“Oceniliśmy potencjał przeciwwirusowy rybawiryny, 6-azurydyny, pirazofuryny, kwasu mykofenolowego i glicyryzyny wobec dwóch klinicznych izolatów koronawirusa (FFM-1 i FFM-2) pochodzących od pacjentów z SARS przyjętych do centrum klinicznego Uniwersytetu we Frankfurcie, Niemcy. Spośród wszystkich związków, glicyryzyna była najbardziej aktywna w hamowaniu replikacji wirusa związanego z SARS. Nasze wyniki sugerują, że glicyryzyna powinna być oceniana w leczeniu SARS.”
Silne właściwości przeciwwirusowe lukrecji nie ograniczają się do koronawirusów związanych z SARS, ale były również badane w związku z innym wirusem zdolnym do wywołania epidemii/pandemii i potencjalnie śmiertelnym: grypą.
W badaniu na zwierzętach z 1997 roku, opublikowanym w czasopiśmie Antibacterial Agents and Chemotherapy, zatytułowanym: „Glicyryzyna, aktywny składnik korzeni lukrecji, zmniejsza zachorowalność i śmiertelność myszy zarażonych śmiertelnymi dawkami wirusa grypy” – naukowcy odkryli, że kiedy myszom podawano glicyryzynę w dawce 10 mg/kg masy ciała, wszystkie one przeżyły serię dziesięciu 50% śmiertelnych zastrzyków. Grupa kontrolna przeżyła tylko średnio 10,5 dnia, żadna mysza nie przeżyła do 21 dnia, czyli do końca eksperymentu.
Jeszcze bardziej niezwykłe jest to, że kiedy komórki T śledziony myszy leczonych glicyryzyną zostały przeniesione na myszy wystawione na działanie tych samych śmiertelnych dawek wirusa grypy, przeżyło 100% z nich. Naukowcy odkryli, że potężne, ratujące życie działanie glicyryzyny przeciwko śmiertelnym dawkom grypy było wynikiem zwiększenia produkcji interferonu gamma przez komórki T.
Aby w pełni zrozumieć te ustalenia, musimy najpierw przyjrzeć się kwestii bezpieczeństwa. Lukrecja jest nadal powszechnie postrzegana jako “niebezpieczne zioło”, ze względu na jej zdolność do stymulowania wzrostu ciśnienia krwi u podatnych osób, gdy jest spożywana w nadmiarze, ale biorąc pod uwagę stosunkowo wyższą toksyczność większości leków, należy to postrzegać z przymrużeniem oka. Z drugiej strony ważne jest, aby zachować ostrożność podczas używania lukrecji lub jakiegokolwiek zioła do celów leczniczych i najlepiej uzyskać pomoc zielarza medycznego, który może współpracować z konwencjonalnymi lekarzami, gdy tylko jest to możliwe.
W Stanach Zjednoczonych glicyryzyna jest nadal klasyfikowana jako “Ogólnie Uznana za Bezpieczną”, gdy jest używana jako środek aromatyzujący, ale nie jako słodzik. Został on również usunięty z większości cukierków “lukrecjowych” i zastąpiony anyżem o podobnym smaku, ale taksonomicznie niepowiązanym. W Unii Europejskiej zaleca się, aby ludzie spożywali nie więcej niż 100 mg dziennie, co odpowiada 50 gramom lukrecji, a w Japonii, gdzie glicyryzyna jest często stosowana jako substytut cukru, zalecany limit wynosi 200 mg dziennie. Powinno to dać wyobrażenie o tym, jaka jest powszechnie uważana za bezpieczną dzienną dawkę, i umieścić w perspektywie dawkę „terapeutyczną” 600 mg.
Ponadto ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że nawet gdy glicyryzyna jest wyizolowana i stężona farmaceutycznie, jej względna toksyczność jest wyjątkowo niska w porównaniu z lekami przeciwwirusowymi, takimi jak rybawiryna.
Zgodnie z obowiązującą federalną Kartą Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej (MSDS) dostarczoną przez producentów dotyczącą farmaceutycznie ekstrahowanej glicyryzyny i leku Ribavirin, ta pierwsza jest 30 razy mniej toksyczna niż druga (doustna 50% dawka śmiertelna dla myszy wynosi 9818 mg/kg w porównaniu z 300 mg/kg dla rybawiryny). Ważne jest również, aby zrozumieć, że glicyzyryna skompleksowana w całym korzeniu lub w postaci sproszkowanego korzenia, będzie inaczej traktowana przez organizm. Będzie uwalniana wolniej, będzie miała naturalnie występujące czynniki, które mogą łagodzić działania niepożądane, dlatego powinna być uważana za bezpieczniejszą niż wynika to z Karty Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej na wyizolowanej glicyryzynie.
Polecam również artykuł: “COVID-19 – zapobieganie i przywracanie zdrowia na podstawie badań naukowych.”
Źródło: https://www.greenmedinfo.com/blog/can-licorice-save-world-next-pandemic-infection
Zarejestruj się tutaj, dowiedz się więcej i skorzystaj z wielu zalet.
Rejestracja do niczego nie zobowiązuje!
