Traktat WHO w sprawie pandemii umacnia oszustwo związane z gotowością na wypadek pandemii

Jednym ze sposobów ustalenia, czy sugestia jest warta naśladowania, jest przyjrzenie się dowodom przedstawionym na jej poparcie. Jeśli dowody mają sens i wyglądają na prawdziwe, to być może program, do którego chcesz się zapisać, jest wart rozważenia. Jeśli jednak cały program jest sprzedawany na błędach, które dziecko mogłoby przebić patykiem, a jego główni zwolennicy nie mogą uwierzyć we własną retorykę, to tylko głupiec posunąłby się dalej. To oczywiste – nie kupuje się używanego samochodu na podstawie nalegań sprzedawcy, że nie ma innego sposobu, aby dostać się z kuchni do łazienki.

Delegaci na nadchodzące Światowe Zgromadzenie Zdrowia w Genewie stoją przed takim wyborem. W tym przypadku sprzedawcą samochodów jest Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), organizacja wciąż ciesząca się znacznym globalnym szacunkiem w oparciu o dziedzictwo rozsądnej i solidnej pracy sprzed kilkudziesięciu lat. Korzysta również z utrzymującego się nieporozumienia, że duże organizacje międzynarodowe nie będą celowo kłamać (coraz częściej to robią, jak wspomniano poniżej). Delegaci będą głosować nad niedawno ukończonym tekstem porozumienia w sprawie pandemii, będącego częścią szeroko zakrojonych wysiłków mających na celu wyciągnięcie dużych zysków i wynagrodzeń z nieodłącznego ludzkiego strachu przed rzadkimi przyczynami śmierci. Strach i dezorientacja odciągają ludzkie umysły od racjonalnego zachowania.

KTO lubi dobre historie?

Porozumienie w sprawie pandemii i międzynarodowy program walki z pandemią, który ma wspierać, opierają się na szeregu ewidentnie fałszywych twierdzeń:

Istnieją dowody na rosnące ryzyko poważnych, naturalnie występujących pandemii z powodu szybkiego (wykładniczego) wzrostu liczby ognisk chorób zakaźnych.
Oczekuje się ogromnego zwrotu z inwestycji finansowych dzięki skierowaniu dużych zasobów na przygotowanie się do nich, zapobieganie im lub ich zwalczanie.
Epidemia COVID-19 była prawdopodobnie pochodzenia naturalnego i służy jako przykład nieuniknionych kosztów zdrowotnych i finansowych, które poniesiemy ponownie, jeśli nie podejmiemy natychmiastowych działań.

Jeśli którykolwiek z nich byłby fałszywy, to podstawa, na której WHO i jej zwolennicy argumentowali za porozumieniem w sprawie pandemii, jest zasadniczo błędna. Można wykazać, że wszystkie z nich są fałszywe. Jednak wpływowi ludzie i organizacje chcą, aby pandemie były głównym celem zdrowia publicznego. WHO wspiera to, ponieważ jej za to płacą. Sektor prywatny zainwestował znaczne środki w szczepionki, a kilka krajów z dużym przemysłem szczepionkowym i biotechnologicznym kieruje obecnie większością prac WHO poprzez określone finansowanie. WHO jest zobowiązana do dostarczania tego, co te interesy jej nakazują.

WHO była kiedyś niezależna i mogła skoncentrować się na priorytetach zdrowotnych – wtedy, gdy nadawała priorytet głównym czynnikom powodującym choroby i przedwczesną umieralność i zyskała reputację, na której obecnie handluje. W dzisiejszym skorporatyzowanym zdrowiu publicznym podejście oparte na populacji straciło na wartości, a aspiracje Światowego Forum Ekonomicznego mają większe znaczenie niż osoby umierające przed 60. rokiem życia. Sukces w branży towarów zdrowotnych polega na powiększaniu rynków, a nie zmniejszaniu potrzeby interwencji. WHO i jej reputacja są użytecznymi narzędziami do oczyszczania tego. Kolonializm, jak zawsze, musi wyglądać na altruistyczny.

Prawda jest mniej przekonująca niż fikcja

Tak więc, aby odnieść się do tych błędów. Śmiertelność z powodu chorób zakaźnych stale spadała w ciągu ostatniego stulecia, pomimo niewielkiego załamania związanego z Covid, które cofnęło nas o zaledwie dekadę. To załamanie obejmuje wirusa, ale także możliwe do uniknięcia narzucenie ubóstwa, bezrobocia, ograniczonego dostępu do opieki zdrowotnej i innych czynników, przed którymi WHO wcześniej ostrzegała, ale ostatnio aktywnie promowała. Aby obejść tę rzeczywistość malejącej śmiertelności, WHO wykorzystuje hipotetyczną chorobę (chorobę X), symbol zastępczy dla czegoś, co nie wydarzyło się od czasu hiszpańskiej grypy w erze przedantybiotykowej. Ogromne średniowieczne pandemie, takie jak Czarna Śmierć, były w większości pochodzenia bakteryjnego, podobnie jak prawdopodobnie większość zgonów spowodowanych hiszpańską grypą. Dzięki antybiotykom, kanalizacji i lepszej żywności żyjemy teraz dłużej i nie spodziewamy się takiej śmiertelności, ale WHO stosuje to zagrożenie niezależnie od tego.

W ten sposób WHO została zredukowana do fałszywego przedstawiania kruchych dowodów (np. ignorowania rozwoju technologii, który może wyjaśnić rosnące doniesienia o wybuchach epidemii) i opinii sponsorowanych paneli w celu wsparcia narracji o szybko rosnącym ryzyku pandemii. Nawet COVID-19 staje się coraz trudniejszy w użyciu. Jeśli, co wydaje się najbardziej prawdopodobne, był on wynikiem manipulacji laboratoryjnej, to nie służy już nawet jako wartość odstająca. Program pandemiczny WHO jest ściśle ukierunkowany na naturalne wybuchy epidemii; stąd potrzeba “choroby X”.

WHO (i Bank Światowy) stosują podobne podejście do zawyżania finansowego zwrotu z inwestycji (RoI). Gdybyś otrzymał wiadomość e-mail promującą ponad 300-700-krotny zwrot z proponowanej inwestycji, niektórzy mogliby być pod wrażeniem, ale rozsądni ludzie podejrzewaliby, że coś jest nie tak. Ale właśnie to sekretariat Grupy 20 (G20) powiedział swoim członkom w 2022 r. o zwrocie z inwestycji w propozycje WHO dotyczące gotowości na wypadek pandemii. WHO i Bank Światowy dostarczyły poniższą grafikę na to samo spotkanie G20, aby wesprzeć tak astronomiczne prognozy. Zasadniczo jest to podstęp; fantazja mająca na celu wprowadzenie w błąd czytelników, takich jak politycy, którzy są zbyt zajęci i zbyt ufni, aby kopać głębiej. Ponieważ agencje te mają służyć krajom, a nie je oszukiwać, takie zachowanie, które się powtarza, powinno to podważyć samo ich istnienie.

Rysunek 1 z “**Analizy architektury gotowości i reagowania na pandemię (PPR), potrzeb finansowych, luk i mechanizmów**“, przygotowanej przez WHO i Bank Światowy dla G20, marzec 2022 r. Dolny wykres zmodyfikowany przez REPPARE, University of Leeds.

Wirus taki jak SARS-CoV-2 (wywołujący COVID-19), który atakuje głównie chore osoby starsze z ogólnym wskaźnikiem śmiertelności zakaźnej wynoszącym około 0,15%, nie będzie kosztował 9 bilionów dolarów (jak przedstawiono na wykresie), chyba że spanikowani lub chciwi ludzie zdecydują się zamknąć światowe linie zaopatrzenia, wprowadzić masowe bezrobocie, a następnie wydrukować pieniądze na wielomiliardowe pakiety stymulacyjne. Z kolei choroby, które regularnie zabijają więcej i znacznie młodszych ludzi, takie jak gruźlica, malaria i HIV/AIDS, kosztują znacznie więcej niż 22 miliardy dolarów rocznie, które wykres określa jako fałszywie niskie w latach bez pandemii. Artykuł w czasopiśmie Lancet z 2021 r. szacuje straty związane z samą gruźlicą na 580 miliardów dolarów rocznie w 2018 roku. Malaria zabija ponad 600 000 dzieci rocznie, a HIV/AIDS powoduje podobną liczbę zgonów. Te zgony obecnych i przyszłych produktywnych pracowników, pozostawiające osierocone dzieci, kosztują kraje. Kiedyś były one głównym priorytetem WHO.

Handel na słabnącej reputacji

Wydaje się, że sprzedając pakiet, WHO zrezygnowała z jakiejkolwiek próby sensownego dialogu. Nadal uzasadnia model nadzoru, blokady i masowych szczepień pozbawionym logiki twierdzeniem, że w 2021 r. szczepionki na Covid uratowały ponad 14 milionów istnień ludzkich (więc wszyscy musimy to zrobić ponownie). WHO odnotowała nieco ponad trzy miliony zgonów związanych z Covid w pierwszym (wolnym od szczepień) roku pandemii. Aby 14 milionów “uratowanych” było prawidłowych, kolejne 17 milionów musiałoby w jakiś sposób umrzeć w drugim roku, mimo że większość ludzi uzyskała odporność, a wielu najbardziej podatnych już uległo.

Takie dziecinne twierdzenia mają raczej szokować i dezorientować niż edukować. Ludziom płaci się za modelowanie takich liczb w celu tworzenia narracji, a innym płaci się za rozpowszechnianie ich na stronach internetowych WHO i w innych miejscach. Branża warta setki miliardów dolarów zależy od takich komunikatów. Uczciwość naukowa nie może przetrwać w organizacji, której płaci się za bycie rzecznikiem.

Alternatywnie, WHO mogłaby promować inwestycje w obszary, które od dawna promują długowieczność w bogatych krajach – warunki sanitarne, lepszą dietę i warunki życia oraz dostęp do podstawowego poziomu dobrej opieki medycznej. Było to kiedyś priorytetem WHO, ponieważ nie tylko znacznie zmniejsza śmiertelność w wyniku rzadkich pandemii (większość zgonów spowodowanych Covid była u osób już bardzo chorych), ale także zmniejsza śmiertelność z powodu dużych endemicznych zabójców, takich jak malaria, gruźlica, powszechne infekcje dziecięce i wiele przewlekłych chorób niezakaźnych. Jest to jednoznacznie główny powód, dla którego śmiertelność z powodu poważnych chorób zakaźnych wieku dziecięcego, takich jak odra i krztusiec, gwałtownie spadła na długo przed wprowadzeniem masowych szczepień.

Gdybyśmy skoncentrowali się na strategiach, które poprawiają ogólny stan zdrowia i odporność, a nie na kondycji finansowej pandemicznego kompleksu przemysłowego, moglibyśmy śmiało zdecydować, że nie będziemy niszczyć życia naszych dzieci i osób starszych, gdyby pandemia się pojawiła. Bardzo niewiele osób byłoby narażonych na wysokie ryzyko. Wszyscy moglibyśmy oczekiwać dłuższego i zdrowszego życia. WHO zdecydowała się zejść z tej ścieżki, zaszczepić masowy i nieuzasadniony strach i wesprzeć zupełnie inny paradygmat. Chociaż porozumienie w sprawie pandemii nie jest niezbędne, stanowi ono ważny element przekierowania dalszych funduszy na tę agendę i utrwalenia tego korporacjonistycznego podejścia.

Stany Zjednoczone dobrze zrobiły, wychodząc z tego bałaganu, ale nadal forsują wiele z tych samych błędów i odegrały kluczową rolę w sianiu bałaganu, który teraz zbieramy. Podczas gdy kilka innych rządów kwestionuje, politykom trudno jest stanąć po stronie prawdy, gdy sponsorowane media stoją zupełnie gdzie indziej. Społeczeństwo po raz kolejny się zniewala, na żądanie nielicznych uprawnionych, ułatwione przez międzynarodowe agencje, które zostały powołane specjalnie w celu ochrony przed tym. Na nadchodzącym Światowym Zgromadzeniu Zdrowia prawie na pewno zwycięży bajka o pandemii. Krytycy mają nadzieję, że zasłużona erozja zaufania w końcu dopadnie globalną branżę zdrowotną i zbyt mało krajów ratyfikuje ten traktat, aby mógł on kiedykolwiek wejść w życie. Aby naprawić podstawowy problem i wykoleić pociąg przemysłu pandemicznego, będziemy musieli przemyśleć całe podejście do współpracy w zakresie zdrowia międzynarodowego.

O autorze

Dr David Bell jest lekarzem klinicznym i zdrowia publicznego z tytułem doktora w dziedzinie zdrowia populacji i doświadczeniem w medycynie wewnętrznej, modelowaniu i epidemiologii chorób zakaźnych. Wcześniej był szefem programu ds. malarii i ostrych chorób gorączkowych w FIND w Genewie i koordynował strategię diagnostyki malarii ze Światową Organizacją Zdrowia. Jest starszym stypendystą w Brownstone Institute.

Źródło: https://dailysceptic.org/2025/04/26/the-whos-pandemic-treaty-consolidates-the-pandemic-preparedness-scam/