Menu

Leki zakłócają skuteczność podstawowych mikroskładników odżywczych

18 września, 2022 - Antybiotyki
Leki zakłócają skuteczność podstawowych mikroskładników odżywczych

Naturalne mikroelementy, w przeciwieństwie do leków, niezbędne są do optymalnego funkcjonowania naszych komórek. Nie moglibyśmy bez nich przeżyć. Leki natomiast są zazwyczaj substancjami syntetycznymi, które mogą powodować wiele skutków ubocznych i interakcji w organizmie. Na dodatek zwykle są w stanie jedynie zamaskować lub złagodzić objawy. Tak więc, podczas gdy wiele mikroelementów jest niezbędnych dla organizmu, całkiem sporo leków ma właściwości niszczące życie. Niemniej jednak fakt, że leki zawsze niosą ze sobą ryzyko wywołania kolejnych chorób sprawia, że ten nieludzki model biznesowy jest jeszcze bardziej atrakcyjny dla branży inwestycji farmaceutycznych.

Czy o jakości leków decydują ich skutki uboczne?

Kiedy używamy terminu “leki”, zwykle myślimy o produktach opracowanych w laboratorium do użytku medycznego. Termin ten kojarzy nam się z produktami farmaceutycznymi często dostępnymi w formie tabletek. Te “konwencjonalne” leki generują rosnące koszty i obciążają pacjentów szeregiem działań niepożądanych. Niektórych z nich się obawiamy, ale wiele innych pozostaje niezauważonych, co bynajmniej nie oznacza, że są one nieszkodliwe. Przyszłych farmakologów uczy się na pierwszym roku studiów, że produkty lecznicze mają niepożądane skutki uboczne. Argumentuje się tym, że leki byłyby automatycznie podejrzewane o brak głównego działania. Umiejętność farmacji polegałaby zatem na opracowywaniu i udoskonalaniu leków o jak najmniejszej liczbie skutków ubocznych w stosunku do zamierzonego efektu głównego.

Czy rzeczywiście choroby powstają z powodu braku leków?

W tym podejściu szybko pomija się dwie rzeczy. Po pierwsze, nasz metabolizm zależy od wielu naturalnych substancji: witamin, niektórych aminokwasów, minerałów, pierwiastków śladowych i różnych innych mikroelementów. Jeśli ich brakuje, objawy niedoboru pojawią się wcześniej czy później. W przeciwieństwie do duszności, pragnienia czy głodu, nie mamy jednak wyraźnego odczucia zbliżającego się niedoboru mikroelementów. Dlatego nawet nie zauważymy, że mamy niedobór mikroelementów, dopóki nie zachorujemy. Świadczy o tym przytłaczająca liczba tzw. chorób powszechnych lub związanych ze stylem życia w rzekomo wysoko rozwiniętych zachodnich systemach opieki zdrowotnej. Zamiast jednak dążyć do zapobiegania niedoborom i wynikającym z nich stanom chorobowym, zorientowana na farmację “medycyna konwencjonalna” jest całkowicie przesiąknięta dogmatem chęci leczenia chorób przewlekłych za pomocą opóźnionych środków interwencyjnych: kosztownych napraw zamiast prewencji związanej z ich przyczyną.

Jeśli chodzi o ryzyko i skutki uboczne…

Z drugiej strony powyższe podejście celowo pomija fakt, że leki w zdecydowanej większości przypadków jedynie maskują objawy choroby. Dzięki temu pacjenci mogą odnieść wrażenie, że zostali wyleczeni, jednak rzeczywiste przyczyny choroby nie zostają wyeliminowane. Dodatkowym obciążeniem jest fakt, że stwierdzony efekt działania leku wiąże się z działaniami niepożądanymi – u jednych częściej, u innych rzadziej. Wielu pacjentów ma tendencję do ignorowania informacji zawartych na ulotce dołączonej do opakowania. Faktem jest, że im więcej leków jest stosowanych i im dłużej się je przyjmuje, tym większe jest ryzyko wystąpienia szkód polekowych, które mogą być nawet śmiertelne. Dzieje się tak dlatego, że substancje czynne mogą na siebie wpływać. Tak więc ryzyko skutków ubocznych i interakcji wzrasta nieproporcjonalnie z każdym kolejnym lekiem.

O polifarmacji mówimy w momencie, gdy jednocześnie przyjmowanych jest więcej niż pięć leków. Grupą najbardziej dotkniętą tą praktyką są seniorzy. W Niemczech 30 % osób powyżej 65 roku życia przyjmuje więcej niż pięć leków, a 4,2 % osób w tym wieku przyjmuje nawet 9 lub więcej leków. Liczba osób dotkniętych polifarmacją wzrasta jednak nie tylko z wiekiem, ale także z każdym lekarzem prowadzącym pacjenta. O ile polifarmacja dotyczy około jednej trzeciej pacjentów, gdy w leczeniu bierze udział dwóch lekarzy, o tyle prawie 80 proc. pacjentów dotyka ten problem, gdy jednoczesne leczenie prowadzi czterech lekarzy. Oba czynniki nie pozostawiają dobrego wrażenia o systemie opieki zdrowotnej. W rzeczywistości wystawiają mu złą ocenę.

Farmaceutyki są złodziejami mikroelementów

W świadomości publicznej wyróżniają się skandale związane z lekami, takie jak te dotyczące Talidomidu, Baycolu, Vioxxu, szalejącej epidemii opioidów w USA, czy ostatnio wycofania Valsartanu. Niestety prawda jest taka, że praktycznie wszystkie terapie lekowe prowadzą do mniej lub bardziej oczywistych szkód poprzez negatywny wpływ na równowagę mikroelementów w organizmie. Dzieje się tak, ponieważ farmaceutyki nie uczestniczą w procesach metabolicznych w sposób oderwany, ale wchodzą w interakcje ze złożonymi procesami wewnątrz i na zewnątrz komórek.

(A) Leki mogą już utrudniać lub hamować wchłanianie mikroelementów, tak jak to robią agresywnie sprzedawane inhibitory pompy protonowej (blokery kwasu żołądkowego) w przypadku witaminy B12, kwasu foliowego, cynku, żelaza, witaminy D, wapnia, magnezu, witaminy C i innych mikroelementów. Warto w tym kontekście wspomnieć również o antybiotykach, niektórych lekach obniżających poziom lipidów i cholesterolu, różnych środkach przeciwbólowych czy doustnych środkach antykoncepcyjnych.

(B) Leki mogą również blokować przekształcanie (lub ponowne dostarczanie) mikroelementów do ich aktywnych form. Wybitnymi przykładami są ponownie, hormonalne środki antykoncepcyjne, zwłaszcza w odniesieniu do metabolizmu witamin z grupy B, oraz lek przeciw astmatyczny Theophylline w odniesieniu do witaminy B6. Na tej liście można umieścić również statyny, ponieważ hamują one nie tylko własną syntezę witaminy D w organizmie, ale również syntezę koenzymu Q10, który jest niezbędny do produkcji energii.

(C) Ogólnie rzecz biorąc, prawie wszystkie leki wiążą się z zaburzeniem mitochondrialnego łańcucha oddechowego, co prowadzi do wielu skutków ubocznych. Dzieje się tak dlatego, że wszystkie komórki zależą od dostarczenia wystarczającej bioenergii (tj. nośnika energii ATP) z elektrowni komórkowych. Oprócz już wysoce toksycznych cytostatyków (“chemioterapii”), wiele innych środków farmaceutycznych ma szkodliwy wpływ na procesy i struktury w mitochondriach. Należą do nich wspomniane wcześniej statyny, leki antyarytmiczne (Beta-blokery, blokery kanału Ca), inhibitory ACE, niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. Diclofenac, Ibuprofen czy Paracetamol), leki przeciwdepresyjne (np. Imipramina, Fluoksetyna, Paroksetyna), leki psychotropowe (np, Haloperidol), leki przeciwpadaczkowe (np. kwas walproinowy), leki przeciwcukrzycowe (np. Metformina, grupa Glitazonów), leki przeciwzakrzepowe (np. Fenprokumon), antybiotyki (np. Antracykliny, Tetracykliny, Sulfonamidy), grupa ARV i inne.

(D) Innym mechanizmem deprywacji mikroelementów wywołanej lekami jest zwiększony nacisk na naturalne substancje witalne w trakcie procesów detoksykacji w wątrobie lub nerkach – drogi, którą pokonują prawie wszystkie leki. Typowym przykładem jest zatrucie Acetaminofenem (Paracetamolem).

(E) Wreszcie, szereg leków sprzyja wydalaniu istotnych mikroelementów. Należą do nich często omawiane diuretyki (leki odwadniające) i środki przeczyszczające. Kwas acetylosalicylowy (ASA), czy to przyjmowany jako środek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy, przeciwzapalny czy przeciwzakrzepowy, jest stosowany przez miliony ludzi bez zastanowienia. Ponieważ wszystkie powyższe mechanizmy niedoboru mikroelementów można powiązać z kwasem acetylosalicylowym, ta beztroskość w stosowaniu tej substancji stoi w sprzeczności z jej niepożądanymi skutkami ubocznymi – niezależnie od tego, że do znanej od dawna Aspiryny dodaje się teraz trochę witaminy C. W rzeczywistości środek ten wydaje się być kpiną, ponieważ ilość witaminy C nie wystarcza nawet do wyrównania strat spowodowanych przez ten lek.

Optymalna podaż dla komórek mikroskładników odżywczych jest istotna dla utrzymania i przywrócenia zdrowia

W rzeczywistości chroniczny niedobór mikroelementów jest najczęstszą przyczyną dysfunkcji komórkowych, a tym samym główną przyczyną powszechnych chorób o poważnych konsekwencjach, takich jak choroby układu krążenia, nowotwory, cukrzyca, osteoporoza, zapalenie stawów, artroza, schorzenia reumatyczne i inne. Natomiast podstawowymi warunkami zapobiegania takim chorobom jest zdrowa, najlepiej roślinna dieta, obejmująca ukierunkowaną podaż synergii mikroelementów, jak również zdrowy styl życia z odpowiednią ilością ruchu, redukcją stresu, a zwłaszcza unikaniem toksyn konsumpcyjnych (tytoń, alkohol, wątpliwe dodatki do żywności itp.).

W przeciwieństwie do syntetycznych, opatentowanych leków, mikroelementy są naturalnymi substancjami, które miliardy komórek naszego ciała potrzebują stale do życia i optymalnego funkcjonowania. Należą do nich witaminy, witaminoidy, minerały, pierwiastki śladowe, aminokwasy i szeroka gama bioaktywnych substancji roślinnych. Spełniają one istotne zadania w procesie przemiany materii, takie jak:

  • w dostarczaniu bioenergii (produkcja ATP) w miliardach komórek,
  • w tworzeniu i stabilizacji tkanki łącznej,
  • w ochronie komórek przed uszkodzeniem przez wolne rodniki,
  • w optymalnym funkcjonowaniu wszystkich procesów metabolicznych wewnątrz i na zewnątrz komórek.

Komórki potrzebują nośników bioenergii lub biokatalizatorów do wielu istotnych reakcji biochemicznych. W związku z tym cząsteczki te można rozumieć jako “zapalniki metabolizmu komórkowego”. Bez nich niezliczone mitochondria (elektrownie komórek) nie byłyby w stanie wykorzystać dostarczanych makroskładników (węglowodanów, tłuszczów, białek). Wiele z tych biokatalizatorów musi być dostarczanych do organizmu z zewnątrz poprzez pożywienie. Musi się to odbywać nie tylko regularnie, ale w optymalnych dawkach i synergii. W przeciwnym razie łatwo może dojść do niedoborów w komórkach, a następnie do nieprawidłowego funkcjonowania narządów i wreszcie do mniej lub bardziej poważnych chorób.

Konsekwencje przyjmowania leków mogą być bardzo poważne, w zależności od rodzaju i intensywności zaburzeń równowagi mikroelementów. Znacznego upośledzenia należy się spodziewać zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania leków oraz w przypadku łączenia kilku leków. Do najczęstszych działań niepożądanych należą:

  • dysfunkcje mitochondrialne, których kulminacją jest śmierć mitochondriów,
  • spadek wydajności, chroniczne zmęczenie, zespół wyczerpania, zwiększona drażliwość,
  • zwiększona skłonność do stanów zapalnych,
  • zaburzenia tworzenia krwi,
  • upośledzenie obrony immunologicznej, zwiększona podatność na infekcje itp,
  • zaburzenia neurologiczne (brak czucia, mrowienie, drętwienie, paraliż, ból; zwiększona wrażliwość na światło i dźwięk itp,)
  • zwiększone stężenie homocysteiny (z powodu niedostatecznego rozkładu),
  • choroby układu krążenia (miażdżyca, wzrost ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca, zawał serca, udar mózgu),
  • zatrzymanie wody w tkankach,
  • zmniejszenie aktywności wątroby i/lub nerek, trwałe uszkodzenia aż do rozwoju nowotworów,
  • zaburzenia trawienia z powodu upośledzenia fauny i flory jelitowej.

Utajone niedobory mikroelementów w prawie wszystkich grupach ludności, wymagane pilne uzupełnienie niedoborów mikroelementów

W swojej klasycznej książce, “Wywołane lekami zubożenie składników odżywczych“, dr Ross Pelton i jego współautorzy wskazali na jeden z największych sekretów przemysłu farmaceutycznego: że leki pozbawiają organizm witamin, minerałów i innych niezbędnych mikroelementów. Pelton i jego współpracownicy ocenili 459 recenzowanych badań i zidentyfikowali około 150 klas leków, które powodują zubożenie składników odżywczych w organizmie.Wiele efektów ubocznych z terapii lekowej może nie być bezpośrednio spowodowane samym lekiem, ale raczej są wynikiem niedoborów żywieniowych, które są spowodowane przez lek“, Pelton i jego zespół zasugerował ponad dwadzieścia lat temu.

Od tego czasu niewiele się zmieniło. Łatwo byłoby zaradzić niepożądanym działaniom leków. Niemniej jednak, ta świadomość niestety do dziś prawie nie jest brana pod uwagę w medycynie ortodoksyjnej. W tym zorientowanym na farmację systemie opieki zdrowotnej ekspansja miliardowego biznesu z chorób jest oczywiście ważniejsza niż dobro pacjentów.

“Sukces” tej nastawionej na zysk medycyny farmaceutycznej znajduje odzwierciedlenie w statystykach śmiertelności. Po chorobach układu krążenia i nowotworach, śmiertelne działanie leków na receptę zajmuje trzecie miejsce – i to w krajach o wysoko rozwiniętym systemie opieki zdrowotnej! Niekorzystne reakcje na leki stanowią od trzech do siedmiu procent przyjęć do szpitala w Niemczech. Liczba ćwierć miliona hospitalizacji związanych z lekami rocznie zgłoszona w 2018 roku jest prawdopodobnie znacznie zaniżona, jeśli chodzi o rzeczywiste przypadki możliwych do uniknięcia, związanych z lekami działań niepożądanych u pacjentów. Czy tak wygląda “postęp medyczno-techniczny”, którego stale rosnące koszty muszą być pokrywane przez obywateli? Najwyższy czas zastąpić ten niehumanitarny system utrzymania zdrowia prawdziwym systemem opieki zdrowotnej!

Jak można to osiągnąć, jest oczywiste dzięki naukowo opartym badaniom nad naturalnym uzdrawianiem. W nowoczesnej służbie zdrowia należy dążyć do wyeliminowania chorób, zamiast wykorzystywać je jako pole do działania dla interesów inwestycyjnych danej branży. Podstawowym celem jest więc terapia ukierunkowana na przyczyny i skuteczna profilaktyka. Podstawą jest tu zdrowa dieta z optymalną podażą mikroelementów. Liczne badania dowodzą, że za pomocą specjalnie uzupełnionych kombinacji mikroelementów, opracowanych zgodnie z zasadą synergii, można szybciej pokonać choroby – bez leków i ich szkodliwych skutków ubocznych. Jeśli w wyjątkowych przypadkach środki farmaceutyczne są konieczne, tym pilniejsze jest natychmiastowe wyrównanie spowodowanych przez nie niedoborów mikroskładników odżywczych.

Polecam również artykuł: “Stosowanie antybiotyków zwiększa ryzyko zawału serca i udaru mózgu u kobiet.”

Źródła:

  • https://www.dr-rath-foundation.org/2022/08/how-drugs-interfere-with-the-efficacy-of-essential-micronutrients-part-1/
  • https://www.dr-rath-foundation.org/2022/08/how-drugs-interfere-with-the-efficacy-of-essential-micronutrients-part-2/

Print Friendly, PDF & Email
Rozpowszechniaj zdrowie
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Informacje zwrotne Inline
Wyświetl wszystkie komentarze
0
Będę wdzięczny za opinie, proszę o komentarz.x